Ο Ερνέστο “Τσε” Γκεβάρα, γνωστός παγκοσμίως ως σύμβολο επανάστασης, υπήρξε βαθιά εθνικιστής, με την έννοια της απόλυτης αφοσίωσης στην πατρίδα και την εθνική απελευθέρωση από τον ιμπεριαλισμό. Παρά την εικόνα του ως διεθνιστή που προωθεί η αριστερά, η ζωή, οι πράξεις και τα λόγια του αποκαλύπτουν έναν άνθρωπο που έθεσε την εθνική ταυτότητα και κυριαρχία πάνω από όλα, στοιχεία που σήμερα η woke ατζέντα και η σύγχρονη αριστερά θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν ως “φασιστικά”.
- του Γιάννη Κολεΐδη
Ο Εθνικισμός του Τσε Γκεβάρα: Αποδείξεις από τη ζωή του
Ο Τσε Γκεβάρα ήταν εθνικιστής, καθώς η δράση του επικεντρωνόταν στην υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και της πατριωτικής ταυτότητας έναντι ξένων δυνάμεων. Η συμμετοχή του στην Κουβανική Επανάσταση ήταν μια εθνικιστική εξέγερση ενάντια στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και τον υποτελή δικτάτορα Φουλχένσιο Μπατίστα. Ο Γκεβάρα πολέμησε για να απελευθερώσει την Κούβα, να αποκαταστήσει την εθνική της αξιοπρέπεια και να την προστατεύσει από την ξένη εκμετάλλευση, αποδεικνύοντας την πίστη του στην πατρίδα ως υπέρτατη αξία. Η υπεράσπιση της κουβανικής ανεξαρτησίας μετά την επανάσταση, ιδιαίτερα κατά την αποτυχημένη εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων το 1961, ενίσχυσε τον εθνικιστικό του χαρακτήρα, καθώς οργάνωσε την άμυνα της χώρας με ακλόνητη αποφασιστικότητα.
Η εθνικιστική του διάσταση εκτείνεται και πέρα από την Κούβα. Στο Ημερολόγιο Μοτοσικλέτας, ο Γκεβάρα οραματίστηκε μια ενωμένη Λατινική Αμερική, απαλλαγμένη από ξένη κυριαρχία, ένα όραμα που θυμίζει τον παν-εθνικισμό. Η αφοσίωσή του στην απελευθέρωση των λαών της Λατινικής Αμερικής από τον ιμπεριαλισμό δεν ήταν απλώς ιδεολογική, αλλά βαθιά ριζωμένη στην περηφάνια για την κοινή πολιτιστική και εθνική ταυτότητα της περιοχής. Αυτό το όραμα τον οδήγησε να υποστηρίξει εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα παγκοσμίως, όπως την ΕΟΚΑ στην Κύπρο.
Η ΕΟΚΑ, μια ελληνοκυπριακή οργάνωση που αγωνίστηκε για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και την αποτίναξη του βρετανικού αποικιακού ζυγού, βρήκε έναν υποστηρικτή στο πρόσωπο του Γκεβάρα. Στην ομιλία του στον ΟΗΕ το 1964, ο Τσε εξήρε τον αγώνα του κυπριακού λαού ενάντια στον ιμπεριαλισμό, βλέποντας στην ΕΟΚΑ έναν εθνικό αγώνα για αυτοδιάθεση και ελευθερία. Η στήριξή του στην ΕΟΚΑ αποδεικνύει ότι ο Γκεβάρα δεν ήταν απλώς ένας διεθνιστής, αλλά ένας άνθρωπος που εκτιμούσε την εθνική ταυτότητα και την πάλη για εθνική ανεξαρτησία, ακόμα κι όταν αυτή είχε σαφή εθνικιστικό στόχο, όπως η Ένωση με την Ελλάδα.
Το σύνθημα “Patria o Muerte” (“Πατρίδα ή Θάνατος”), που ο Γκεβάρα φώναξε στον ΟΗΕ και έγινε σύνθημα της Κουβανικής Επανάστασης, αποτελεί την πιο ξεκάθαρη απόδειξη του πατριωτισμού του. Αυτό το σύνθημα αποτυπώνει την αφοσίωσή του στην πατρίδα – την Κούβα – ως έναν σκοπό για τον οποίο ήταν διατεθειμένος να θυσιάσει τη ζωή του. Η “patria” δεν ήταν αφηρημένη ιδέα, αλλά μια συγκεκριμένη εθνική οντότητα που έπρεπε να υπερασπιστεί με κάθε κόστος, ένα κλασικό χαρακτηριστικό του εθνικιστικού πνεύματος.
Πώς η Αριστερά oικειοποιήθηκε τον Τσε
Παρά τον εμφανή εθνικισμό του, η αριστερά κατάφερε να οικειοποιηθεί τον Τσε Γκεβάρα, μετατρέποντάς τον σε εικόνα του σοσιαλιστικού διεθνισμού. Η εικόνα του ως αντάρτη με το μπερέ και το πούρο, η θυσία του στη Βολιβία το 1967 και η ρητορική του κατά του καπιταλισμού αποτέλεσαν τα εργαλεία αυτής της οικειοποίησης. Η αριστερά επικεντρώθηκε στον επαναστατικό του ζήλο και την αντίθεσή του στον ιμπεριαλισμό, παρουσιάζοντάς τον ως έναν ήρωα της παγκόσμιας εργατικής τάξης. Οι ταξιδιωτικές του προσπάθειες στο Κονγκό και τη Βολιβία για τη διάδοση της επανάστασης ενίσχυσαν αυτή την εικόνα του διεθνιστή, αποσιωπώντας την εθνικιστική του διάσταση.
Η αριστερά εκμεταλλεύτηκε επίσης το μαρτύριό του. Ο θάνατός του σε ηλικία 39 ετών, ενώ πολεμούσε στη Βολιβία, τον μετέτρεψε σε σύμβολο αυτοθυσίας, έναν “άγιο” της επανάστασης. Το “Patria o Muerte” ερμηνεύτηκε ως κραυγή αλληλεγγύης για όλους τους καταπιεσμένους, αντί για έκφραση αφοσίωσης στην Κούβα. Με αυτόν τον τρόπο, η αριστερά “έκλεψε” τον Γκεβάρα, απογυμνώνοντάς τον από τον εθνικιστικό του πυρήνα και προβάλλοντάς τον ως έναν από αυτούς.
Ο Τσε και η σύγκρουση με τη σύγχρονη Woke Ατζέντα
Ειδικά σήμερα, η woke ατζέντα και η σύγχρονη αριστερά θα χαρακτήριζαν τον Τσε Γκεβάρα ως “φασίστα” αν εφάρμοζαν τα κριτήριά τους στη ζωή και τις πράξεις του. Ο πατριωτισμος του, η ακλόνητη πίστη του στην Κούβα και το όραμά του για μια ενωμένη Λατινική Αμερική έρχονται σε αντίθεση με τη σημερινή woke ιδεολογία, που απορρίπτει τις εθνικές ταυτότητες ως καταπιεστικές και προωθεί την κατάργηση των συνόρων και την παγκοσμιοποίηση. Το “Patria o Muerte” θα θεωρούνταν από τη woke αριστερά μια επικίνδυνη, εθνικιστική κραυγή, που θυμίζει “τοξική” υπερηφάνεια και αποκλεισμό.
Τέλος, φράση που αποδίδεται στον Τσε Γκεβάρα, “ Οι ομοφυλόφιλοι μου φέρνουν γέλιο! …Όχι γιατί είναι αστείοι, αλλά επειδή είναι γελοίοι. Ευτυχώς ο γιος μου παίζει με ψεύτικα πιστόλια, εάν έπαιζε με κούκλες…θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω το πραγματικό μου πιστόλι. “, αποτυπώνει μια σκληρή, ανυποχώρητη στάση υπέρ της μαχητικότητας, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ΛΟΑΤΚΙ παράνοια της σημερινής woke κουλτούρας. Ενώ ο Γκεβάρα εξέφραζε την ικανοποίησή του για έναν γιο προετοιμασμένο για αγώνα και αντίσταση, απορρίπτοντας κάθε απόκλιση, η σύγχρονη εμμονή με τη ρευστότητα του φύλου και την κατάργηση των παραδοσιακών ρόλων θα χαρακτήριζε αυτή τη δήλωση ως βίαιη, “τοξική” και εχθρική προς την ατομική ελευθερία έκφρασης, αποκαλύπτοντας τη βαθιά ρήξη ανάμεσα στις αξίες του και την woke ιδεολογία.
