Τους βλέπει όλους…

165

Γράφει ο Νίκος Υποφάντης.

Είναι να απορεί ο οποιοσδήποτε με τις αντιδράσεις των πρώην κυβερνώντων περί διαπλοκής της νυν ηγεσίας του τόπου. Πράγματι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκίνησε να βλέπει τις “μεγάλες” επιχειρηματικές οικογένειες και το ίδιο κάνουν και οι υπουργοί του. Είδε αρχικά την οικογένεια Βαρδινογιάννη, τον όμιλο Λάτση, την Γιάννα Αγγελοπούλου, θα εγκαινιάσει εργοστάσιο του ομίλου Μυτιληναίου, είδε τον Βαγγέλη Μαρινάκη, την οικογένεια Νιάρχου, τον Ιβάν Σαββίδη οι υπουργοί του, επιχειρηματίες από τον ΣΕΒ, τη ναυτιλία, μικρομεσαίους. Κάνει πάρα πολύ καλά. Μοίρασε ρόλους και τους ζήτησε συνεργασία για να τρέξει η ανάπτυξη. Από αυτούς θα έρθει.

Εδώ που έχει φτάσει αυτός εδώ ο τόπος, με τον μόνο δρόμο και αποκλειστικό για να βρει περπατησιά στην νέα εποχή, το κύριο μέλημα του Κυριακού Μητσοτάκη είναι να καταφέρει να πείσει τους εγχώριους οικονομικούς παράγοντες, τις πέντε με δέκα “οικογένειες” του τόπου, να επανατοποθετήσουν στην πατρίδα, χρήματα που έφτιαξαν εδώ.

Αυτό που κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στα μεγάλα τα τζάκια, είναι να τους επαναλαμβάνει ότι η πίτα είναι μοιρασμένη, ο κάθε μεγάλος και μικρότερος όμιλος, θα έχει να λαμβάνει μόνο από την πραγματική οικονομία και την ανάπτυξη, ότι σε όποιο δημόσιο χρήμα που θα διατεθεί, θα υπάρχει δικαιοσύνη, θα δίνεται στην αγορά με ίσους όρους, χωρίς αποκλεισμούς και πάνω από όλα, να τελειώσει αυτή η διχόνοια. Οι δικοί σου και οι δικοί μου…

Η ελληνική επιχειρηματική κοινότητα και περισσότερο οι μεγάλοι, λειτούργησαν όπως το κοτέτσι. Ότι έδινε η νοικοκυρά έτρωγαν. Όταν όμως η νοικοκυρά σταμάτησε να δίνει, οι κότες έγιναν ελευθέρας βοσκής και η μια έτρωγε το φαγητό της άλλης. Εκείνο που πρέπει να γίνει τώρα είναι να αρχίσουν και πάλι οι μεγάλοι να συνεργάζονται. Η “νοικοκυρά” δεν μπορεί να τους ταΐσει, αλλά ως κότες τροφαντές πρέπει να φέρουν τα χρυσά αυγά που τόσα χρόνια έφτιαξαν, στην νοικοκυρά και να τα μοιραστεί η οικογένεια.

Και να το δούμε στην πράξη. Γιατί να μην συνεργαστούν Βαρδινογιάννης-Λάτσης για το ελληνικό; Γιατί να μην μπορέσουν στην ενέργεια οι μεγάλοι, Μυτιληναίος, Περιστέρης και μικρότεροι όμιλοι, να λειτουργήσουν την ΔΕΗ ακόμα και με ξένους συνεργάτες τους; Γιατί να μην προκύψουν συμπράξεις στη Ναυτιλία, την ακτοπλοϊα, την ελληνική παραγωγή και τις τηλεπικοινωνίες; Υπάρχουν στον τουρισμό μοναδικές ευκαιρίες και όμως, δεν τις αξιοποιούμε.

Οι “οικογένειες” πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουν ότι οι εποχή της διχόνοιας πέρασε. Τους δίνεται μια χρυσή ευκαιρία, υπό τη νέα διοίκηση του τόπου, πραγματικά να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και το “εγώ” τους και να φέρουν κεφάλαια στην πατρίδα. Να δείξουν το παράδειγμα ότι εμπιστεύονται την σταθερότητα και την προοπτική και να επιχειρήσουν.