Το αίτημα στήριξης της VW από την ΕΚΤ ως επιχείρημα για την ανάγκη έκδοσης ευρω-ομολόγων

239

Του Νίκου Μιχαλόπουλου

Οι επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία από την πανδημία του κορωνοϊού δείχνουν τεράστιες, με την ζημιά να είναι σε τέτοιο βαθμό που θα αλλάξει ριζικά τις ανάγκες μας και τον τρόπο ζωής μας.

Οι μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο βρίσκονται σε πανικό, ψάχνοντας πηγές χρηματοδότησης, τουλάχιστον σε πρώτη φάση να καλύψουν τα πάγια έξοδα τους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της αυτοκινητοβιομηχανίας VW που ζητάει στήριξη από την ΕΚΤ μέσω εταιρικών ομολόγων βραχυπρόθεσμης λήξης, αλλά κατά πόσο είναι αυτό εφικτό;

Για να είμαστε δίκαιοι η VW ζήτησε ενίσχυση για όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες από την ΕΚΤ, ωστόσο αυτό είναι ανεφάρμοστο και δείχνει τον πανικό που βρίσκεται ο χώρος του αυτοκινήτου.

Τα εταιρικά ομόλογα βραχυπρόθεσμης λήξης (commercial paper) είναι στην ουσία τίτλοι ιδιοκτησίας, η VW ζητάει δηλαδή έναν τύπο κρατικοποίησης από την ΕΕ, αλλά πως θα γίνει αυτό αφού δεν υπάρχει πολιτική ένωση αλλά μόνο οικονομική;

Commercial paper μπορεί να εκδοθεί από τις κεντρικές τράπεζες των χωρών και σε κάθε περίπτωση σημαίνει εκχώρηση ποσοστού ιδιοκτησίας για όλο το χρονικό φάσμα που θα διαρκέσει το ομόλογο, η VW είναι άλλωστε μία κρατική εταιρεία δεδομένου πως το κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας διατηρεί το 20% των μετοχών του ομίλου της VW, ωστόσο το ερώτημα είναι πως και με ποιους όρους είναι διατεθειμένες αμιγώς ιδιωτικές εταιρείες να προχωρήσουν σε οποιαδήποτε κρατικοποίηση.

Η ΕΚΤ, σε περίπτωση που θα μπορούσε να στηρίξει την πρόταση αυτή, λόγω της έκτακτης ανάγκης, τι ποσό θα διαθέσει και αν μπορούσε να το υποστηρίξει αυτό χωρίς πρόβλημα ρευστότητας.

Εκτός από τις αυτοκινητοβιομηχανίες υπάρχουν και άλλες μεγάλες βιομηχανίες και λοιπές εταιρείες που κάλλιστα θα μπορούσαν να απαιτήσουν κάτι τέτοιο, τινάζοντας την ΕΚΤ στον αέρα (αεροπορικές εταιρείες).

Μικρότερες χώρες χωρίς βιομηχανικές μονάδες δεν θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την αυτήν την διευκόλυνση, οξύνοντας το οικονομικό χάσμα μεταξύ χωρών.

Ας υποθέσουμε πως οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες έπαιρναν αυτήν την ένεση ρευστότητας από την ΕΚΤ, που θα πούλαγαν τα προϊόντα τους δεδομένου πως δεν θα κυκλοφορούσε χρήμα στην αγορά.

Άθελα της η VW καταρρίπτει την άποψη της Καγκελαρίου για την μη έκδοση ευρώ-ομολόγων καθώς το ευρώ-ομόλογο θα πήγαινε στις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας του κάθε κράτους καθώς και στις επιχειρήσεις.

Μήπως τελικά αυτό το αίτημα της VW θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως η επιτακτική ανάγκη για την έκδοση ευρω-ομολόγων;

Άλλωστε η βασική αρχή του ευρώ-ομολόγου είναι πως το χρήμα φέρνει χρήμα, ένεση ρευστότητας για τόνωση της αγοράς και γρήγορη επιστροφή στην ανάπτυξη. Ώστε να περιοριστούν οι δυσμενείς οικονομικές επιπτώσεις από τον αστάθμητο παράγοντα της πανδημίας του κορωνοϊού.