Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Ορισμένοι εξ ημών μεγαλώσαμε με τη λέξη «ΠΑΣΟΚ» να σημαίνει άσχημα πράγματα. Είναι σχεδόν εγχάρακτο, τυπωμένο σαν σε πλαστικό σημαιάκι. Μπορεί στην πορεία το κίνημα να έβγαλε έναν Βενιζέλο και να συμμετείχε σε μια από τις πιο κρίσιμες συγκυβερνήσεις της νεότερης ιστορίας, όμως πώς αλλάζει σημασία μια λέξη;
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Όποιος έχει εκφράσει την αίσθηση ότι ως κοινωνία, ή ακόμα περισσότερο, ως ανθρώπινο είδος, γινόμαστε χειρότεροι από αυτό που ήμασταν στο πρόσφατο παρελθόν, ίσως έχει αντιμετωπίσει την αντίρρηση, πως η ανθρωπότητα τους τελευταίους αιώνες σημειώνει διαρκή πρόοδο και βελτιώνει τις συνθήκες ζωής όλο και όλο και μεγαλύτερου ποσοστού του παγκόσμιου πληθυσμού. Φαίνεται ισχυρό ως επιχείρημα. Ισχύει;
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε ιδρύθηκε στα Σκόπια επισήμως και βουλγαρικό κόμμα. Το VMRO-BND αποτελεί αποπαίδι του VMRNO-DPMNE, πρόεδρος του οποίου ήταν μέχρι και τον περασμένο Δεκέμβριο ο πρώην Πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ και μεγαλοϊδεατιστής του «μακεδονισμού», Νίκολα Γκρούεφσκι.
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Ω γνωστόν, ο υψηλός νέκυς της τελευταίας εβδομάδος, Στήβεν Χώκινγκ, δεν ήταν Βρετανός. Το πραγματικό του όνομα ήταν Στέφανος Γερακάρης και κρατούσε από φημισμένο σόι της Ηπείρου, που ταξίδεψε το φλογοβόλο ελληνικό πνεύμα στα πέρατα της οικουμένης. Ναι, το διαβάσαμε κι αυτό στις σελίδες του εθνολαϊκιστικού διαδικτύου, που ανθεί υπό συνθήκες έντασης με την Τουρκία και τροφοδοτεί με απάτη κι αυταπάτη τον εξαθλιωμένο, πρώην αγανακτισμένο και μετανοιωμένο ψηφοφόρο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Για πότε ξεχάστηκαν, όμως, Μητρετώδης, Κούκλατζης, σκοπιανό, Eurogoup; Αν μη τι άλλο, ο Ιβάν Σαββίδης με την απονενοημένη συμπεριφορά του απέδειξε ότι κάποιες φορές πάνω από το συμφέρον μπαίνει η – στρεβλή έστω – αίσθηση της τιμής. Διότι, αν σκεφτόταν έστω και λίγο τί χάρη έκανε στον Αλέξη Τσίπρα όταν έμπαινε στον αγωνιστικό χώρο, αλλά κυρίως όταν έβγαζε το πανωφόρι του και άφηνε να φανεί το προσωπικό του περίστροφο, είναι σίγουρο ότι θα είχε συγκρατηθεί.
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Όταν οι Guns and Roses κυκλοφορούσαν το 2008 το κύκνειο άσμα τους, Chinese Democracy, έκαναν αυτό που το ροκενρόλ ξέρει καλά εδώ και δεκαετίες: Να διαχέει στις μάζες σκληρές και σύνθετες αλήθειες με αμεσότητα δια του συναισθήματος. Δέκα χρόνια αργότερα, αυτό που φαινόταν ως αναπόδραστος δρόμος για την αναδυόμενη υπερδύναμη έρχεται να σφραγιστεί από την απόφαση του κινεζικού «κοινοβουλίου», να χρίσει επί της ουσίας τον Σι Τζινπίνγκ πρόεδρο εφ’όρου ζωής.
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Πριν από καιρό, τον Νοέμβριο του 2016, στην ιστοσελίδα όπου τότε αρθογραφούσα ανέβηκε ένα κείμενο απαράδεκτο από κάθε άποψη. Ο συντάκτης του υμνούσε κακότεχνα την επταετία με τον μπερδεμένο τρόπο των αμαθών περί τας λεπτομερείας της περιόδου αύτης, εξιδανικεύοντας τη χουντέικη συνθηματολογία, στην ουσία, κατά πως λέει ο συγγραφεύς, προσεγγίζοντας τη δικτατορία "όχι ως ήτο, αλλα ως την εφαντάσθη". Με δεδομένο ότι η ιστοσελίδα συνεδέετο με το όνομά μου θεώρησα σκόπιμο να αντιδράσω δημόσια και να απαντήσω με κείμενό μου υπό τον τίτλο "Το αφιόνι της χούντας" (google it). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την έναρξη ενός διαδικτυακού «θερμού επισοδίου».
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. «Μια βασική αρχή του υβριδικού πολέμου είναι η αληθοφανής άρνηση» σημειώνει ο Μάνος Καραγιάννης, καθηγητής Αμυντικών Σπουδών του King’s College London, στην εκπομπή Mea Culpa και στον ΘΕΜΑ104.6. Υβριδικό πόλεμο, γράφει ο ίδιος στο Liberal, διεξάγει η Τουρκία εναντίον της Ελλάδος.
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Προχθές, λίγο πριν τις δώδεκα το μεσημέρι από την κυβέρνηση αφηνόταν να εννοηθεί ότι όλα θα πάνε καλά και οι δύο συλληφθέντες Έλληνες στρατιωτικοί θα πάρουν αισίως σύντομα τον δρόμο της επιστροφής προς την πατρίδα και τις οικογένειές τους.
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Στις μέχρι σήμερα κυβιστήσεις της συγκυβέρνησης η Ρότσιλντ κατέχει πολύ ειδική θέση. Εδώ δεν έχουμε άλλη μια περίπτωση όπου κάτι επιβάλλεται στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αντίθετα με το πρόγραμμα και την (υποτιθέμενη) ιδεολογία τους. Δεν έχουμε καν πολιτικό ελιγμό, όπως αυτόν που μας πήγε από το «gο back Madame Merkel» στo «come back mama Merkel». Εδώ έχουμε περίπτωση όπου οι ίδιοι οι υβριστές προσπίπτουν γονυκλινείς στον υβρισθέντα ιδία βουλήσει και με τη γούνα να καπνίζει!
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Μιλάμε για υψηλή μαεστρία. Την ίδια μέρα που πέρασαν το νομοσχέδιο για τη μαριχουάνα υπουργοποιήθηκε ο Φώτιος Φανούριος Κουβέλης. Δεν είναι μόνο ότι κατάλαβαν πως η τοποθέτηση του κυρ Φώτη ειδικά στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας σηκώνει έναν καλό μπάφο, αλλά βάζοντας και τα δύο γεγονότα την ίδια μέρα μας δημιούργησαν τέτοια σύγχυση που δεν καταφέραμε πραγματικά να συγκεντρωθούμε σε κανένα.
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Μετά από μια μέρα Αντωνοπουλιάδας ήρθε και δεύτερη, πρώτα με παραίτηση Υπουργού συζύγου και κατόπιν με παρέλαση ονομάτων που πήραν, ή δεν πήραν επίδομα. Ε, και; Το επίδομα καλώς υπήρχε, κακώς κατηργήθη και κάκιστα εμείς οι υπόλοιποι επιδοθήκαμε σε ένα κυνήγι μαγισσών. Δεν ξηλώνεις τη χρήση για να αποφύγεις την κατάχρηση. Και, τέλος πάντων, εδώ καιγόμαστε, με την τσίπισσα βαρώνη Ράνια της Νέας Υόρκης θα ασχολούμαστε;
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Η ποτοαπαγόρευση σήμερα μοιάζει από κάθε άποψη μέτρο αντιφιλελεύθερο, παράλογο και σχεδόν καθεστωτικό. Αυτό, όμως, που δεν είναι τόσο γνωστό, είναι ότι της ποτοαπαγόρευσης προηγήθηκε ένα μακρύ, μελανό κεφάλαιο της αμερικανικής ιστορίας, που στις αρχές του προηγούμενου αιώνα είχε φτάσει στο μη περαιτέρω: Υπολογίζεται ότι ένα τρίτο σχεδόν του ανδρικού πληθυσμού των ΗΠΑ ήταν λίγο πριν την ποτοαπαγόρευση σε μη λειτουργική κατάσταση λόγω αλκοολισμού, ανίκανο να εργαστεί ή να φροντίσει την οικογένειά του – χαρακτηριστικά, ο μελετητής Ken Burns μιλά για «Έθνος Μέθυσων».
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. «Όλα καλά, αν εξαιρέσουμε ότι η Ελλάδα είναι δημοκρατία» - αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της χθεσινής έκθεσης του οίκου Barclays για τη χώρα, καθώς στις 20 σελίδες της περιγράφεται μια χώρα έτοιμη να ορθοποδήσει αλλά με διαρκή τον φόβο απρόοπτων πολιτικών εξελίξεων με αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία. Όλα πάνε μια χαρά, σημειώνει η Barclays, αφού πλέον είμαστε στην «τελική ευθεία» (final stretch) του προγράμματος.
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Μα την αλήθεια, είμαστε πολύ παράξενη χώρα. Πώς να εξηγήσει κανείς, για παράδειγμα, τη μαζική προσήλωσή μας σε ήθη και έθιμα, με την ουσία των οποίων η σχέση μας έχει καταντήσει διακοσμητική, τυπική, ή απλά ανύπαρκτη;
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Για τον Έλληνα που βρίσκεται το βράδυ σπίτι του κουρασμένος ή άπραγος και που δεν έχει πρόσβαση σε συνδρομητικές πλατφόρμες ή NETFLIX, το βράδυ πέφτει αγκαλιά με τα κανάλια της DIGEA.
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Οι τελευταίες εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά ας γεμίσουν όλους τους πατριώτες Έλληνες αισιοδοξία και προσμονή. Μια νέα, πιο λαμπρή και ένδοξη σελίδα στην ιστορία της ταλαίπωρης πατρίδας μας ανατέλλει.
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε χθες τον τόνο των επόμενων μηνών: Σκανδαλολογία μέχρις εσχάτων. Χωρίς Novartis δεν θα είχαμε μνημόνιο, είπε. Ο στόχος είναι να φτάσουμε στο καλοκαίρι και τους κρίσιμους κάβους α) της εξόδου της Ελλάδας στις αγορές και β) των αποφάσεων για το σκοπιανό με τη μεγαλύτερη δυνατή φθορά της αντιπολίτευσης και με την κυβέρνηση σε περιβάλλον προστασίας. Σ’αυτό το πλαίσιο, η παραμονή των τηλεοπτικών καναλιών σε κατάσταση ομηρίας λόγω αδειών είναι απαραίτητη.
Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Το ψευδώνυμο «Μάξιμος Σαράφης» είναι μεγαλειώδης σύλληψη. Αποδίδει συγχρόνως μια καθεστωτική αύρα (Μάξιμος-Μαξίμου), αλλά και την κομμουνιστικής καταβολής αντίληψη περί λαϊκών δικαστηρίων – Σαράφη έλεγαν τον αρχηγό του ΕΛΑΣ, που πρώτα εκτελούσε (συχνά ιδιαζόντως ειδεχθώς) και μετά έκανε ερωτήσεις.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΑποδοχήΑπόρριψη