ΑΠΟΨΕΙΣ - Σελίδα 52

Του Νίκου Υποφάντη. Είναι γνωστό ότι εμείς οι δημοσιολογούντες και ερμηνευτές των πολιτικών σημείων που έρχονται από το Μαξίμου , έχουμε ποτίσει  την κοινή γνώμη καμιά πενηνταριά φορές με την άποψη περί πρόωρων εκλογών. Βαρέθηκε ο κόσμος και η κοινωνία να ακούει έρχονται εκλογές.

Αξιότιμε κε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, Αρχηγέ του ελληνικού κράτους και των Ενόπλων Δυνάμεων,

Την τελευταίο περίοδο οι αλλεπάλληλες «επιτυχίες» στο πεδίο της οικονομίας και οι διαπραγματεύσεις με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, σε συνδυασμό με  την εντονότατη κρίση που έχει δημιουργηθεί στις σχέσεις της πατρίδας μας με την Τουρκία, που λαμβάνει διαστάσεις "ψυχολογικού πολέμου", ανατρέπουν πλέον το πολιτικό αφήγημα κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης. 

Στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, ως χώρες του Τρίτου Κόσμου χαρακτηρίζονταν πολύ απλουστευτικά εκείνες που δεν είχαν προσανατολιστεί με...

Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Πριν από καιρό, τον Νοέμβριο του 2016, στην ιστοσελίδα όπου τότε αρθογραφούσα ανέβηκε ένα κείμενο απαράδεκτο από κάθε άποψη. Ο συντάκτης του υμνούσε κακότεχνα την επταετία με τον μπερδεμένο τρόπο των αμαθών περί τας λεπτομερείας της περιόδου αύτης, εξιδανικεύοντας τη χουντέικη συνθηματολογία, στην ουσία, κατά πως λέει ο συγγραφεύς, προσεγγίζοντας τη δικτατορία "όχι ως ήτο, αλλα ως την εφαντάσθη". Με δεδομένο ότι η ιστοσελίδα συνεδέετο με το όνομά μου θεώρησα σκόπιμο να αντιδράσω δημόσια και να απαντήσω με κείμενό μου υπό τον τίτλο "Το αφιόνι της χούντας" (google it). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την έναρξη ενός διαδικτυακού «θερμού επισοδίου».

Του Στέλιου Ιατρού. Στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, ως χώρες του Τρίτου Κόσμου χαρακτηρίζονταν πολύ απλουστευτικά εκείνες που δεν είχαν προσανατολιστεί με δεσμεύσεις τους είτε προς τη Δύση είτε προς το Ανατολικό Μπλοκ. Ασφαλώς, τούτος κατέστη γρήγορα ένας χονδροειδής διαχωρισμός που παραγνώριζε το ιδιότυπο ψυχροπολεμικό τοπίο εντός του οποίου εκδηλωνόταν ο ανταγωνισμός των Υπερδυνάμεων μέσα από proxy wars και διαρκώς κυμαινόμενες σφαίρες επιρροής, στις οποίες οι Υπερδυνάμεις επέκτειναν την ισχύ και την δράση τους ακόμα και παρά την θέληση των χωρών του Τρίτου Κόσμου. Τελικά, δηλαδή, οι Δύο Κόσμοι διαχέονταν, συναντώνταν, κι αλληλοπεριχωρούνταν στην ανοιχτή κονίστρα του Τρίτου. 

Του Χρήστου Λουτράδη. Ένα από τα χαρακτηριστικά της εποχής μας είναι η επικράτηση της φλυαρίας έναντι του ορθού λόγου. Σε αυτό το πλαίσιο αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο στον δημόσιο διάλογο οι πάντες να ομιλούν για τα πάντα  κραδαίνοντας παράλληλα τον ρομφαία της απόλυτης γνώσης. Το καινοφανές αυτό φαινόμενο της εποχής μας έχει ως αποτέλεσμα να χάνεται η δυνατότητα ενδελεχούς ανάλυσης γύρω από σημαντικά ζητήματα που μας ταλανίζουν.  

Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. «Μια βασική αρχή του υβριδικού πολέμου είναι η αληθοφανής άρνηση» σημειώνει ο Μάνος Καραγιάννης, καθηγητής Αμυντικών Σπουδών του King’s College London, στην εκπομπή Mea Culpa και στον ΘΕΜΑ104.6. Υβριδικό πόλεμο, γράφει ο ίδιος στο Liberal, διεξάγει η Τουρκία εναντίον της Ελλάδος.

Του Χρήστου Μυτιλινιού.«Δεν έχουμε διαγωνισμό με μοριοδότηση, (…) δεν είναι ουδέτερος άνθρωπος, δεν είναι απολιτίκ και αυτό μας αρέσει» δήλωσε ο Πρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου για την τοποθέτηση του κου Κουτεντάκη ως επικαφελής του γραφείου προϋπολογισμού της Βουλής.

Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Προχθές, λίγο πριν τις δώδεκα το μεσημέρι από την κυβέρνηση αφηνόταν να εννοηθεί ότι όλα θα πάνε καλά και οι δύο συλληφθέντες Έλληνες στρατιωτικοί θα πάρουν αισίως σύντομα τον δρόμο της επιστροφής προς την πατρίδα και τις οικογένειές τους.

Της Βασιλικής Τζότζολα. Σα να ξάνοιγε ο καιρός, με μια αίσθηση της άνοιξης έτοιμης σχεδόν να «φουντώσει». Συνθήκη του Καιρού μοναδική για τον υπερβόρειο τόπο της Ορεστιάδας. Μάρτιος, 1987. Ο πατέρας ταξιδιώτης στην Αθήνα, για νέες παραγγελίες εμπορεύματος, ειδών λευκών, πάλλευκων. Όπως τα κορίτσια της ομογένειας που θα επέστρεφαν το θέρος στην μικρή Πατρίδα, να ενδυθούν τα νυφικά τους ρούχα. Μαζί και τα νυφικά σκεπάσματα. Από το μαγαζί του μπαμπά. 

Του Νίκου Μιχαλόπουλου Με αφορμή το υψηλό ποσό ως επιδότηση ενοικίου που λάμβανε η κυρία Ράνια Αντωνοπούλου ως εξωκοινοβουλευτική υπουργός, άνοιξε ο ασκός του Αιόλου όσον αφορά τις παροχές προς τους πολιτειακούς άρχοντες και τα όρια τους, το σίγουρο είναι πως είναι νόμιμες αλλά το ερώτημα είναι αν είναι ηθικές, και αυτό θα εξετάσουμε.

Του Αλφρέντο Σαλτιέλ. Οφείλει να ξεκινήσει κανείς καλόπιστα την ανάλυση της νέας αυτής ιστορικής πραγματικότητας στην Ελλάδα υπό το πρίσμα της φαρμακευτικής χρήσης σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές διεθνώς.

Έχοντας σπουδάσει Ιστορία, κάπως κρυφοχαμογελάω όταν ακούω να λένε πως ζούμε ιστορικές στιγμές, αφού όλες οι στιγμές είναι ιστορικές,...

Του Χρήστου Λουτράδη. Δεν απαιτούνται γνώσεις εις βάθος των γεωπολιτικών διαδικασιών, αφανών και μη, που λαμβάνουν χώρα στην ευρύτερη περιοχή μας για να εξαγάγει κάποιος το, αυτονόητο, συμπέρασμα, ότι η γειτονική μας χώρα και συγκεκριμένα ο ηγέτης της, Ταγίπ Ερντογάν αποτελεί το βασικότερο παράγοντα αποσταθεροποίησης και δημιουργίας εντάσεων όχι μόνο στο πεδίο των Ελληνο-Τουρκικών αλλά στην ευρύτερη περιοχή μας, συμπεριλαμβανομένης και της Μέσης Ανατολής. 

Του Στέλιου Ιατρού. Έχοντας σπουδάσει Ιστορία, κάπως κρυφοχαμογελάω όταν ακούω να λένε πως ζούμε ιστορικές στιγμές, αφού όλες οι στιγμές είναι ιστορικές, συμβάλλοντας δηλαδή ισότιμα στην εξέλιξη της ιστορίας, πάνω-κάτω. Νομίζω, όμως, παρασυρμένος ίσως κι απ’ τον χείμαρρο των ειδήσεων που μας έρχονται απ’ τις ΗΠΑ, πως μια όψη της καθημερινότητας που καθιστά ιστορικότερες από άλλες τις ιστορικές αυτές στιγμές του παρόντος είναι ακριβώς το πλήθος των ειδήσεων που συναλυσιδώνονται, με κρίκους να προστίθενται προτού καλά καλά προλάβουμε να χωνέψουμε τί μόλις διαβάσαμε. 

του Λουκά Γεωργιάδη Είναι πανθομολογούμενο ότι η χώρα μας αποτελεί ένα μαγαζί γωνία.

Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Στις μέχρι σήμερα κυβιστήσεις της συγκυβέρνησης η Ρότσιλντ κατέχει πολύ ειδική θέση. Εδώ δεν έχουμε άλλη μια περίπτωση όπου κάτι επιβάλλεται στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αντίθετα με το πρόγραμμα και την (υποτιθέμενη) ιδεολογία τους. Δεν έχουμε καν πολιτικό ελιγμό, όπως αυτόν που μας πήγε από το «gο back Madame Merkel» στo «come back mama Merkel». Εδώ έχουμε περίπτωση όπου οι ίδιοι οι υβριστές προσπίπτουν γονυκλινείς στον υβρισθέντα ιδία βουλήσει και με τη γούνα να καπνίζει! 

Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Μιλάμε για υψηλή μαεστρία. Την ίδια μέρα που πέρασαν το νομοσχέδιο για τη μαριχουάνα υπουργοποιήθηκε ο Φώτιος Φανούριος Κουβέλης. Δεν είναι μόνο ότι κατάλαβαν πως η τοποθέτηση του κυρ Φώτη ειδικά στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας σηκώνει έναν καλό μπάφο, αλλά βάζοντας και τα δύο γεγονότα την ίδια μέρα μας δημιούργησαν τέτοια σύγχυση που δεν καταφέραμε πραγματικά να συγκεντρωθούμε σε κανένα. 

Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Μετά από μια μέρα Αντωνοπουλιάδας ήρθε και δεύτερη, πρώτα με παραίτηση Υπουργού συζύγου και κατόπιν με παρέλαση ονομάτων που πήραν, ή δεν πήραν επίδομα. Ε, και; Το επίδομα καλώς υπήρχε, κακώς κατηργήθη και κάκιστα εμείς οι υπόλοιποι επιδοθήκαμε σε ένα κυνήγι μαγισσών. Δεν ξηλώνεις τη χρήση για να αποφύγεις την κατάχρηση. Και, τέλος πάντων, εδώ καιγόμαστε, με την τσίπισσα βαρώνη Ράνια της Νέας Υόρκης θα ασχολούμαστε;