Μάλλον ο Άγιος πρώην Καλαβρύτων έπρεπε να συμβουλευτεί κάποιον θεολόγο πριν προβεί στη διαδικασία.
Του Χρήστου Μυτιλινιού.
Για τα «Media» του κόσμου ο αφορισμός Μητσοτάκη, Χαρδαλιά, Κεραμέως από τον πρώην Καλαβρύτων.
Η σημερινή κίνηση του πρώην Μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβροσίου, αν μη τι άλλο έγινε αντικείμενο συζήτησης, όμως προβλημάτισε κιόλας, ανθρώπους που βρίσκονται στους κόλπους της Εκκλησίας. Ως εκ τούτου, υπήρχε μεγάλη ανάγκη για ερμηνεία της κίνησης αυτής και για το κατά πόσον ευσταθεί σαν ενέργεια.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:
Ως αφορισμός ορίζεται η εκκλησιαστική ποινή με την οποία ένα μέλος της Ορθόδοξης ή Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας αποκλείεται εντελώς από τη χριστιανική κοινότητα, ως τιμωρία για τα πολύ σοβαρά αμαρτήματα στα οποία περιέπεσε. Διακρίνεται σε μικρό και μεγάλο αφορισμό, με τον μεγάλο να θέτει το πρόσωπο μονίμως εκτός εκκλησίας και τον μικρό να καθιστά δυνατή την επανένταξή του στους κόλπους της εκκλησίας.
Μάλιστα, για τους Ρωμαιοκαθολικούς υφίσταται ο αυτόματος αφορισμός (Latæ Sententiæ) όταν διαπραχθούν ορισμένες παραβάσεις όπως οι εξής:
- Αποστασία,
- Αίρεση,
- Σχίσμα,
- Βεβήλωση της θείας κοινωνίας,
- Σωματική βία εναντίον του Πάπα,
- Απόπειρα απόδοσης μυστηριακής άφεσης σε σύντροφο σε μοιχεία,
- Χειροτονία επισκόπου χωρίς παπική έγκριση (π.χ. όλοι οι επίσκοποι της ελεγχόμενης από την κυβέρνηση Κινεζικής Πατριωτικής Εκκλησίας),
- Αποκάλυψη λεπτομερειών από τη διαδικασία του Κονκλαβίου από πρόσωπα παρόντα στο Κονκλάβιο, που όμως δε μετέχουν ως εκλέκτορες
- Σιμωνιακή απόδοση του παπικού αξιώματος,
- Παραβίαση του απορρήτου της εξομολόγησης από ιερέα ή επίσκοπο,
- Πραγματοποίηση πλήρους άμβλωσης.
- Είσοδος στο Άγιο Όρος για τις γυναίκες, διότι εθεωρείτο άβατο.
Εάν η τέλεση της παράβασης δε διαπιστωθεί από τοπικό ιεράρχη ή εκκλησιαστικό δικαστήριο, η υποχρέωση τήρησης του αφορισμού εναπόκειται στον ίδιο τον αφοριζόμενο (Κανών 1331 §1). Έτσι, μολονότι ένας αφορισμένος απαγορεύεται να κατέχει εκκλησιαστικά αξιώματα, ο αφορισμένος διατηρεί τα αξιώματά του και όλες οι σχετικές πράξεις του είναι νομικά έγκυρες, εφόσον δεν έχει υπάρξει δίκη και διαπίστωση της πράξης του. Άπαξ και συμβεί αυτό, κάθε επακόλουθη πράξη του προσώπου αυτού είναι άκυρη και το ίδιο εκπίπτει του αξιώματός του (Κανών 1331 §2).
Το δικαίωμα άρσης του αφορισμού που επισύρουν οι παραβάσεις 4 και 8 διατηρεί μόνη η Αγία Έδρα, είτε από τον Πάπα προσωπικά είτε διά του αποστολικού επιτετραμμένου για τους μετανοούντες.
Κάποιες εκκλησιαστικές παραβάσεις επισύρουν αυτόματη Απαγόρευση, η οποία για ένα λαϊκό ισοδυναμεί ουσιαστικά με αφορισμό.
Και βέβαια ας μην παραλείψουμε και το γεγονός ότι για να ισχύσει ένας αφορισμός, πρέπει να εγκριθεί από τα 3/3 της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου.
Στο δια ταύτα, δεν υπάρχει καμία κατηγορία βάσει της οποίας να ευσταθεί ο αφορισμός του πρώην Καλαβρύτων σε Μητσοτάκη, Κεραμέως και Χαρδαλιά. Η προσπάθεια δικαιολόγησης της κίνησης του Αμβροσίου θα σταθεί στην περίπτωση της βεβήλωσης της Θείας Μεταλήψεως. Όμως εδώ δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα, καθώς κανείς εκ των τριών δεν αναφέρθηκε στη Θεία Μετάληψη, πόσο μάλλον να τη βεβηλώσει με κάποια ενέργεια.
Συνεπώς, εφόσον τίποτα δεν ισχύει, τίθενται ερωτήματα για τον Σεβασμιότατο πρώην Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ.κ. Αμβρόσιο:
1. Δεν γνώριζε ότι δεν υφίσταται αφορισμός στην εν λόγω περίσταση;
2. Αν γνώριζε γιατί προέβη στην συγκεκριμένη κίνηση;
3. Εφόσον άνοιξαν οι εκκλησίες και οι πιστοί μπορούν και προσέρχονται με τα κατάλληλα μέτρα προφύλαξης, γιατί αποφάσισε την πρώτη ημέρα επαναλειτουργίας των ναών να αφορίσει τους Μητσοτάκη, Χαρδαλιά και Κεραμέως και όχι την περίοδο που οι εκκλησίες ήταν κλειστές;
4. Τα media είναι πιο σημαντικά από το Ποίμνιο για τον Σεβασμιότατο;
Προφανώς δεν βγάζουμε κανένα συμπέρασμα μέχρι απαντήσεως, αν όμως δεν υπάρξουν απαντήσεις απαντήσεις, όλα αφήνονται στην κρίση μας…
