Μια αφίσα που δικαιολογεί τις βρεφοκτονίες και καταδικάζει τη διαπόμπευση των μητερών που σκοτώνουν τα παιδιά τους κυκλοφορεί στα ελληνικά σόσιαλ με αφορμή τη Ρούλα Πισπιρίγκου.
Προέρχεται απ’ την ομάδα “Μιγάδα” (μια ομάδα γυναικών ενάντια στις νέες πειθαρχήσεις) που βγάζει και το ομώνυμο περιοδικό. Αλήθεια κάποιος εισαγγελέας υπάρχει;;
Ο διασυρμός των νεαρών γυναικών – και των μητέρων τους – που κατηγορούνται για βρεφοκτονία είναι μια ακόμη στιγμή βαρβαρότητας, αντίστοιχης με τη διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών το 2012.
Ο φασιστικός βούρκος αυτού του τόπου βρήκε την ευκαιρία να ξεράσει τη μισογυνική χολή του. Η υποκρισία βασίλευσε σε έναν ταξικό και ρατσιστικό κόσμο που υποτίθεται ότι κόπτεται για την ανθρώπινη ζωή. Δημοσιογράφοι, επιστήμονες, γείτονες, ευυπόληπτοι πολίτες, θεσμικές φεμινίστριες μίλησαν για την «αδιανόητη» πράξη και εξέφρασαν την άποψη τους για τις «Μήδειες». Οι ζωές αυτών των γυναικών λοιδορήθηκαν και στοχοποιήθηκαν, σε μια ακόμη μιντιακή φιέστα.
Όμως, αυτές οι γυναίκες είναι σαν και εμάς.
Και αυτό γιατί ξέρουμε τι σημαίνει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Ξέρουμε πώς είναι να μην έχουμε στήριξη από τον σύντροφο, να τρέχουμε πανικόβλητες στα φαρμακεία, να έχει περάσει το τρίμηνο. Να ακούμε ότι η έκτρωση είναι φόνος. Ξέρουμε τι σημαίνει σε αυτή την κοινωνία να είμαστε ανύπαντρες μητέρες ή να κρινόμαστε συνεχώς ως μάνες. Να πρέπει μόνες και σιωπηλά να λύνουμε τα «προβλήματά» μας.
Από την άλλη, ξέρουμε ότι βρεφοκτονίες συμβαίνουν ανεπίσημα για λόγους ευγονικής και υπό την επίβλεψη γιατρού. Βέβαια, κανένας γιατρός δεν έχει διωχθεί ή ταπεινωθεί για «έκτρωση μετά τη γέννα», όπως ονομάζεται η βρεφοκτονία ιατρικά.
Όπως και ξέρουμε ότι ζούμε σε μια χώρα που η απρόσκοπτη πρόσβαση στην έκτρωση αμφισβητείται στην πράξη. Θυμηθείτε τους αναισθησιολόγους της Σάμου και τους δήθεν λόγους συνείδησής τους τον συνεχή βομβαρδισμό μας περί δημογραφικού, μιας εθνικής ρητορείας στην ουσία εναντίον των εκτρώσεων τις φορές που πήγαμε για έκτρωση σε ένα νοσοκομείο, και τα υποτιμητικά σχόλια και τις μεθοδεύσεις του προσωπικού, με σκοπό να μας αποτρέψουν από το να κάνουμε έκτρωση. Μέχρι και την καρδιά του εμβρύου μας ανάγκασαν να ακούσουμε! Ξέρουμε ότι το όλο ζήτημα έχει να κάνει με την πειθάρχησή μας ως εργάτριες της αναπαραγωγής. Με τον κρατικό έλεγχο των γεννήσεων και του πληθυσμού και άρα τον τρόπο αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης. Και ας μην ξεχνάμε και το πολύ επικερδές εμπόριο βρεφών, παιδιών, οργάνων.
Η αντισύλληψη, η έκτρωση, η έκθεση, η βρεφοκτονία, στην ουσία αποτελούν στάδια στην προσπάθεια μιας γυναίκας να ελέγξει την αναπαραγωγική της λειτουργία και άρα τη ζωή της.
Αν η έκτρωση είναι η έσχατη μορφή αντισύλληψης, τότε η βρεφοκτονία είναι η έσχατη μορφή έκτρωσης.
Η ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ.
