Μεμέτης είναι ένα κύριο μουσουλμανικό όνομα ιδίως στους Τούρκους εκ του αραβικού Μωχάμετ που αποδίδεται στην ελληνική ως Μωάμεθ. Είναι επίθετο από την αραβική γλώσσα που σημαίνει ο αξιέπαινος, διαπρεπής.Το όνομα αυτό χρησιμοποιήθηκε και από τους Βυζαντινούς χρονογράφους με διάφορες παραλλαγές ως Μεχμέτης,που κατέληξε και Μεμέτης. Άρα δεν τους υποτιμώ και δε τους καθυβρίζω.
Είχα την τύχη και ατυχία παράλληλα να είμαι απόγονος κατά το ήμισυ μικρασιατών και Ρώσων της Κριμαίας με ποντιακή καταγωγή. Γνωρίζω από τις αφηγήσεις τους για τους διωγμούς. Οι ιστορίες στην προσφυγούπολη της Νίκαιας που μεγάλωσα ήταν πολλές, πυκνές και με λεπτομέρειες που ως παιδί δεν έδινα σημασία – αλλά τώρα καταλαβαίνω, ότι και πάλι είναι επίκαιρες με αφορμή την πολιτική που ακολουθεί ο σουλτάνος Ταγίπ!
«Τα μεμέτια αν δεν τα κρατάς, δεν προχωρούν. Φοβούνται». Την φράση αυτή την επαναλάμβαναν οι παππούδες μου και στην απόλυτη εξήγηση, διαπιστώνω ότι είχαν δίκιο. Ποιος κρατάει με την καλή έννοια τους Τούρκους και ποιος θέλει να τους υποστηρίζει διπλωματικά οικονομικά και στρατιωτικά; Στην τρέχουσα συγκυρία και οι τρεις μεγάλες δυνάμεις. ΗΠΑ , Ρωσία και ΕΕ μέσω της Γερμανίας. Ο κάθε ένας για τους δικούς της λόγους.
Οι ΗΠΑ για να μην χάσουν τον ισχυρό της περιοχής και να μην τον προσεταιριστεί ο μεγάλος παγκόσμιος αντίπαλος, ο Πούτιν. Κάτω από την πιθανή αυτή εξέλιξη, κάνουν τα «στραβά μάτια» με την εισβολή των Τούρκων στην Συρία, αθετώντας την υπόσχεση προς τους κούρδους για ανεξάρτητο κράτος. Φαίνεται ότι, εν μέρει, οι Τούρκοι τους έπεισαν με το επιχείρημα ότι τώρα θα καταφέρουν να περιορίσουν τους τζιχαντιστές, μέσω των Τουρκογενών ανταρτών που πλέον εξοπλίζουν και υποστηρίζουν.
Η Ρωσία, από τη πλευρά της, και ο πρόεδρος Πούτιν ξεχνούν και πουλούν. Ξέχασαν γρήγορα την κατάρριψη του Ρώσου πιλότου και όχι μόνο ξέχασαν, αλλά βρήκαν και καλύτερο “deal” για την πώληση οπλικών συστημάτων αλλά και την εξέλιξη του πυρηνικού προγράμματος της Τουρκίας, με την κατασκευή εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής και την μόνιμη λειτουργία τους από ρωσικά χέρια. Ο σουλτάνος απέκτησε έναν φίλο στην περιοχή που τον προστατεύει – αρκεί να πουλάει.
Η Ευρώπη και η Γερμανία, τώρα. Μπορεί η λυκοφιλία να έχει τις διακυμάνσεις της, αλλά το πρόσημο είναι θετικό. Η Γερμανία σε καμία περίπτωση δε θα θελήσει να χάσει τον δεύτερο εμπορικό της εταίρο, την πρώτη χώρα σε απόλυτο δανεισμό από τις γερμανικές τράπεζες και την υποστήριξη των Τούρκων της Γερμανίας που έχουν καταφέρει να έχουν συσπειρωθεί σε πυρήνες και να έχουν κοινωνικοοικονομική ισχύ στα ενδότερά της.
Έτσι, λοιπόν, τα μεμέτια είναι δυνατά διότι τα κρατούν οι τρεις μεγάλοι στην παρούσα συγκυρία. Εμείς, πάλι, θα πρέπει να σκεφθούμε ότι για να κάνουν τις κινήσεις τους εναντίον των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων σε Αιγαίο, Κύπρο και Θράκη, κάποιοι τους αφήνουν. Μην περιμένουμε, λοιπόν, καμία υποστήριξη από τους «φίλους» για να αντιμετωπίσουμε τον Ερντογάν, που εφαρμόζει επιθετική πολιτική και πάντα υπέρ συμφερόντων δικών του και όχι μόνο της χώρας του.
Δυστυχώς για εμάς, αυτός ο πολιτικός «νάνος» στα μάτια των ξένων ηγετών, που μας εκπροσωπεί, δεν έχει ιδέα για το πως πρέπει να χειριστεί τους Τούρκους. Δεν μπορεί να λύσει ένα απλό θέμα με τους δυο έλληνες στρατιωτικούς, χωρίς να ανεβάσει τους τόνους και χωρίς να επηρεάσει τον τουρισμό μας. Έχει μπλέξει, δε, με έναν «συνεργάτη» επί των θεμάτων άμυνας, που αντί να προσθέτει στην ελληνική διπλωματία αφαιρεί. Μέχρι πόσο;
