Γράφει η Ελένη Κριτσιδήμα.
Ο Ηλίας Κασιδιάρης, το -κάποτε- πρωτοπαλλήκαρο του Νίκου Μιχαλολιάκου ίδρυσε το δικό του κόμμα, ονομάζοντας το “Έλληνες Γ.Τ.Π.”. Στα social media ξέσπασε χαμός, για το όνομα του κόμματος. Όμως, το γεγονός καθαυτό… μόνο για Γου Του Που δεν είναι
Για τους μη γνωρίζοντες, “ΓΤΠ” σημαίνει, στην αργκό, πως κάτι είναι παγερά αδιάφορο. Και τα αρχικά γράμματα προέρχονται… μπορείτε να φανταστείτε από πού, αν όχι slang it!
Στα social media ξέσπασε χαμός, για το όνομα του κόμματος. Όμως, το γεγονός πως ο Ηλίας Κασιδιάρης ιδρύει δικό του κόμμα… μόνο Γου Του Που δεν είναι.
Ακόμη και αν προσπεράσουμε πως πρόκειται για άτομο θρασύ, χαρακτήρα αυθάδη, για έναν χυδαίο υβρεολόγο… Έστω κι αν επιχειρήσουμε να παρακάμψουμε (λες και γίνεται!) ότι είναι ένας άνδρας που δεν διστάζει να σηκώσει το χέρι του, ακόμη και σε γυναίκες (όποιες και αν είναι αυτές)… Αφήνοντας έξω και την παράνομη οπλοχρησία…
Είναι αδύνατον να αφήσουμε πίσω μας το γεγονός πως είναι ένας αμετανόητος ναζιστής.
Ο ίδιος ουδέποτε έκρυψε τα φιλοχιτλερικά αισθήματά του. Στο μακρινό παρελθόν, δε, υμνούσε με άρθρα του τον δικτάτορα του Γ’ Ράιχ, αποκαλώντας απο «μέγα κοινωνικό αναμορφωτή» έως «οργανωτή ενός προτύπου κράτους». και -ελπίζω να μην ξεχνάτε πως- στο μπράτσο έχει χτυπήσει τατουάζ με μια σβάστικα.
Ακόμη πιο πίσω στον χρόνο… 3 Φεβρουαρίου 2005, ο Κασιδιάρης υπογράφει κείμενο – ρεπορτάζ στην εφημερίδα της Χρυσής Αυγής, με τίτλο “Ροκ για την Πατρίδα”, για γιορτή – συναυλία που είχε γίνει, τις προηγούμενες μέρες, υπό τη διοργάνωση της ΧΑ.
Θα μου πεις, “πού είναι το μεμπτό;”.
Έχει έρθει στο φως τη δημοσιότητας βίντεο και υπάρχει εκτενές ρεπορτάζ από τα οποία προκύπτει πως σε εκείνη τη συναυλία:
– Τραγουδούσαν τον ελληνικό Εθνικό Ύμνο με το χέρι σε ναζιστικό χαιρετισμό.
– Υπήρχαν μόνο ναζιστικές σημαίες, η πολεμική της Βέρμαχτ με τον αγκυλωτό σταυρό και αυτή των SS.
– Ακουγόντουσαν τα συνθήματα «Sieg Heil» (Ζήτω η νίκη) και «Juden Raus» (Εξω οι Εβραίοι).
– Τραγουδούσαν τον (απαγορευμένο στη Γερμανία) ναζιστικό ύμνο «Deutschland über alles» (Υπεράνω όλων η Γερμανία).
-Για εκείνη τη συναυλία η Χρυσή Αυγή είχε προσκαλέσει δύο μουσικούς, την Annett Moeck και τον Michael Müller*, οι οποίοι την ίδια περίοδο θεωρούνταν ακραίοι νεοναζί από τη γερμανική Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος.
Τέλος, εκείνο το βράδυ ακούστηκαν οι παρακάτω στίχοι:
«Η Αφρική για τους πιθήκους, η Ευρώπη για τους λευκούς
Βάλτε τους πιθήκους σ’ ένα πλοίο και στείλτε τους να πνιγούν».
«Η Annett», γράφει ο Κασιδιάρης, «ενθουσίασε με τη διασκευή του κλασικού country κομματιού America for Whites, Africa for Blacks, με τον ελαφρώς παραλλαγμένο τίτλο Africa for Apes, Europe for Whites. Η αλλαγή ήταν απαραίτητη».
Και το “Ροκ για την πατρίδα”; Μα πρόκειται για “πόγκο για τη σβάστικα”. Πόγκο είναι ο χορός των πανκς. Ξέρετε, χοροπηδηχτά, κλωτσίδια, σπρωξίματα κτλ, κατά τη διάρκεια συναυλίας.
Δεν είναι άλλο από το γνωστό ως “rock against communism”, που ξεκίνησε από τη Μεγάλη Βρετανία, στα τέλη των 70s και ενάντια στο “Rock against racism”.
Last but not least… το “ροκ για την πατρίδα” σαν μότο είναι ιδιαιτέρως πιασάρικο για αμύητους νέους.
“Αυτά συνέβησαν παλιά”, μπορεί κάποιος να ανταπαντήσει.
Φαιδρές δικαιολογίες! Τελειωμό δεν έχουν οι αποδείξεις πως ο Κασιδιάρης έχει ασπαστεί, εδώ και πολλά χρόνια, τον εθνικοσοσιαλισμό. Ας υπενθυμίσουμε πως στο προσωπικό κινητό τηλέφωνό του είχε βρεθεί φωτογραφία, στην οποία απεικονίζεται ο ίδιος να κρατά σημαία της Βέρμαχτ, σε ορκωμοσία νέων μελών κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο 2012.
Άλλωστε, όλα αυτά… τη σβάστικα με δερματοστιξία, τον ύμνο στον Χίτλερ, τους ναζιστικούς χαιρετισμούς, ο Κασιδιάρης, όχι μόνο δεν τα έκρυψε… αλλά ούτε και τα αρνήθηκε! Ούτε -καν- κατά την απολογία του στη δίκη. Μολονότι θα μπορούσε, με σκοπό να “θόλωνε νερά”.
- Δεν θα κάνω κανένα σχόλιο για την ελεύθερη έκφραση άποψης.
- Τα ζητήματα χαιρετισμών και συμβολισμών δεν θα τα αναπτύξω σε μια ποινική δική.
- Υπάρχει η ελευθερία της διακίνησης των ιδεών.
- Το να δίνει αναφορά ένας πολίτης για ζήτημα που αφορά τις ιδέες του είναι απαράδεκτο.Δεν θα απολογηθώ για τις ιδέες μου.
- Το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού δεν μπορεί να στερήσει κάνεις σε κανένα Έλληνα πολίτη.
Είναι οι απαντήσεις που έδινε, κάθε που ερωτούταν για τα σύμβολα που χρησιμοποιούσαν στην οργάνωση, το τατουάζ, τις φασιστικές και ρατσιστικές ομιλίες του.
Ο Ηλίας Κασιδιάρης δεν αντέχει να παριστάνει τον δημοκράτη. Γνωρίζει, ωστόσο, το παιχνίδι του λαϊκισμού. Ξέρει πως στον λαό μας αρέσουν ο τσαμπουκάς του brutal και οι εθνικιστικές κορώνες, διανθισμένες με ιστορικά ονόματα και επίκληση στο θυμικό.
“Οι ιδέες μας βαθιά ελληνικές, υψιπετείς και διαχρονικές. Συνταιριάζουν αιώνια διδάγματα από τους Νόμους του Λυκούργου και την Πολιτεία του Πλάτωνος μέχρι την σκέψη του Ίωνος Δραγούμη και τους στίχους του Κωστή Παλαμά” είπε, σήμερα.
Δεν ξέρω αν διάβασε ποτέ του Πλάτωνα ή Παλαμά. Δεν το αποκλείω και δεν με ενδιαφέρει. Με μονοπωλεί πως αυτός ο άνθρωπος επαναδιεκδικεί την ψήφο των συμπολιτών μου, με δικό του κόμμα αυτή τη φορά, πάνω που είχαμε πει ότι ησυχάσαμε. Πάνω που πανηγυρίσαμε, γιατί πιστέψαμε πως ξεμπερδέψαμε.
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι “Ησυχάσαμε δια παντός; Ξεμπερδέψαμε μια και καλή;”. Γι’ αυτό σας λέω, μόνο “Γ.Τ.Π”. δεν είναι και δεν πρέπει να είναι η ίδρυση του κόμματος του!
Καλός ο χαβαλές, μα άτοπος τη δεδομένη στιγμή, κατά την οποία ως κοινωνία οφείλουμε να επικεντρωθούμε στις τάσεις που αναπτύσσονται ανάμεσά μας και να τις κατανοήσουμε, να τις “θεραπεύσουμε”, ώστε να αποφύγουμε στιγμές – deja vu, πριν ξανά θεριέψει το τέρας.
*Ο Müller πέθανε το 2009 και η Annett, το 2011, αποκήρυξε τον ναζισμό και εντάχθηκε σε πρόγραμμα επανένταξης από τις γερμανικές αρχές.
