Ερντογάν: Γιατί ο κόσμος θα πρέπει να ανησυχεί από τον έρωτα με την Οθωμανική αυτοκρατορία – Ανάλυση του Time

404

Ανάλυση για τον τρόπο με τον οποίο σκέπτεται και λειτουργεί ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί το περιοδικό Time με τη βοήθεια του καθηγητή Ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Yale, Alan Mikhail.

Το άρθρο ξεκινά με την παράθεση των τελευταίων κινήσεων του Ερντογάν ξεκινώντας απο την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. τη μετατροπή σε τζαμί της Μονής της Χώρας, των ανακοινώσεων για το κοίτασμα φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα και την υποδοχή αντιπροσωπείας της Χαμάς στην Άγκυρα στη σκιά της ανακοίνωσης συμφωνίας ανάμεσα στο Ισραήλ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

«Όλα αυτά δείχνουν το ισλαμικό όραμα του Ερντογάν. Η επαναφορά του Ισλάμ στο εσωτερικό πηγαίνει χέρι-χέρι με την διασφάλιση φυσικών πόρων και την επιβολή της δύναμης της Τουρκίας στο εξωτερικό. Πάει όμως μαζί και με την καταπίεση στο εσωτερικό. Οι δημοκρατικοί άνθρωποι στην Τουρκία, την Μέση Ανατολή και όλον τον κόσμο θα πρέπει να ανησυχούν» γράφει ο καθηγητής του Yale.

Σύμφωνα με τον ίδιο για να κατανοήσει κανείς την προσπάθεια Ερντογάν να «αναβιώσει» την Οθωμανική αυτοκρατορία και να παρουσιάσει τον εαυτό του ως «σουλτάνο» θα πρέπει να προσδιοριστεί ποιον σουλτάνο έχει ως πρότυπο ο πρόεδρος της Τουρκίας.

Ο καθηγητής Ιστορίας υποστηρίζει ότι αυτός είναι ο σουλτάνος Σελίμ ο Α΄, ο οποίος πέθανε το 1520. Στα χρόνια του η Οθωμανική Αυτοκρατορία έγινε μια παγκόσμια αυτοκρατορία από μια περιφερειακή δύναμη.

«Θα πρέπει να είμαστε σε εργήγορση για τον εναγκαλισμό του οράματος του Σελίμ από τον Ερντογάν. Το όραμα αυτό οδήγησε σε πολέμους, στην απόπειρα εξαφάνισης εθνικών μειονοτήτων και στο μονοπώλιο των παγκόσμιων οικονομικών πηγών. Ο Ερντογάν μαζί με την προσπάθεια του να μονοπωλήσει τα κοιτάσματα φυσικού αερίου γύρω απο την Τουρκία, έχει κάνει πολεμικές εξορμήσεις στη Λιβύη, τη Συρία και την Υεμένη ενώ στο εσωτερικό καταδιώκει τις κοινότητες των σιιτών, των Κούρδων, των Χριστιανών, των δημοσιογράφων, των γυναικών και των αριστερών» προσθέτει ο καθηγητής.

«Ενώ κάθε ηγέτης της σύγχρονης Τουρκίας έχει κρατήσει αποστάσεις από την κληρονομίας της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και το Ισλάμ προκειμένου να παρουσιάσει ένα πιο “δυτικό”, “μοντέρνο” και “κοσμικό” πρόσωπο της τουρκικής δημοκρατίας, ο Ερντογάν είναι ο πρώτος που έχει αγκαλιάσει το οθωμανικό παρελθόν και την ισλαμική κληρονομία. Αν ο Σελίμ ήταν ο πρώτος Οθωμανός που ήταν σουλτάνος και χαλίφης, ο Ερντογάν είναι ο πρώτος δημοκρατικός ηγέτης που ισχυρίζεται ότι κατέχει και τους δύο τίτλους».

«Η αναπαραγωγή ενός πολιτικού προγράμματος που μοιάζει με αυτό του Σελίμ αποτελεί μια επικίνδυνη προοπτική για την Τουρκία, την Ανατολική Μεσόγειο και όλον τον κόσμο. Για να κάνει την Τουρκία ξανά οθμωανική απαιτείται το είδος της βίας, της λογοκρισίας και της βιτριολικής συμπεριφοράς που έχει δείξει ο Ερντογάν ότι είναι αποφασισμένος να χρησιμοποιήσει» καταλήγει το άρθρο.