Πλήγμα σε μια οικονομία που αντιμετωπίζει ήδη προβλήματα, αποτελούν οι πολιτικές κρίσεις σε Γαλλία και Γερμανία, τις δύο μεγάλες οικονομίες που επί δεκαετίες τροφοδοτούσαν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αυτό διότι, η κρίση ξέσπασε σε μια στιγμή που η ευρωπαϊκή οικονομία έψαχνε τον βηματισμό της, ενώ πρέπει να διαχειριστεί την επιστροφή του Donald Trump στον Λευκό Οίκο και τις αυξανόμενες εμπορικές εντάσεις με την Κίνα.
Σύμφωνα με σχετικά ανάλυση του Reuters, από τους Γάλλους παραγωγούς κονιάκ που αντιμετωπίζουν κινεζικούς δασμούς μέχρι τους Γερμανούς κατασκευαστές εξαρτημάτων που περιμένουν σαφήνεια σχετικά με τη βιομηχανική στρατηγική της Ευρώπης για τα ηλεκτρικά οχήματα, η χρονική στιγμή δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερη.
Σε όλο το μπλοκ των 27 χωρών, λίγοι διαφωνούν ότι οι οικονομίες της περιοχής πρέπει να αναθεωρηθούν εάν πρόκειται να δημιουργήσουν τον πλούτο που απαιτείται για τη συντήρηση ενός γηράσκοντος πληθυσμού 450 εκατομμυρίων. Αλλά περισσότερο από ποτέ, το ερώτημα είναι αν οι πολιτικοί της μπορούν να τα καταφέρουν.
«Η γαλλική κρίση, μαζί με τη γερμανική, δεν πρέπει να επιβραδύνουν την εφαρμογή των οικονομικών μεταρρυθμίσεων», δήλωσε στο Reuters ο Ενρίκο Λέτα, συντάκτης μιας έκθεσης 147 σελίδων, που εκπονήθηκε φέτος από την ΕΕ για τις αδυναμίες της οικονομίας της περιοχής.
Η πτώση της κυβέρνησης του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν την Τετάρτη -μόλις λίγες εβδομάδες μετά την κατάρρευση του γερμανικού συνασπισμού- είναι ένας «δυνητικός μετεωρίτης» για την οικονομική σταθερότητα σε μια περιοχή που παλεύει με το υψηλό χρέος, προειδοποίησε ο ίδιος.
Ενώ πολλοί Ευρωπαίοι δεν θα αντάλλασσαν την ποιότητα ζωής τους και τα δίκτυα κοινωνικής προστασίας με αυτά των Αμερικανών ομολόγων τους, η ήπειρος έχει μείνει πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες όσον αφορά την κατά κεφαλήν οικονομική ανάπτυξη από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.
Τα πάντα, από την αδύναμη παραγωγικότητα έως τις κατακερματισμένες κεφαλαιαγορές και τον ευρύτερο τραπεζικό τομέα, έχουν κατηγορηθεί. Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία μετά την εισβολή της στην Ουκρανία στέρησαν από τους Ευρωπαίους κατασκευαστές μια φθηνή πηγή ενέργειας.
Με την άνοδο των λαϊκοδεξιών και των ακροαριστερών κομμάτων να δυσχεραίνει την επίτευξη συναίνεσης στα εθνικά κοινοβούλια και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, οι προοπτικές για δράση σχετικά με τις μακροπρόθεσμες αδυναμίες της Ευρώπης δεν είναι μεγάλες.
Η αβεβαιότητα που προκαλείται από την καταρρέουσα γερμανική κυβέρνηση συνασπισμού είναι «δηλητήριο για εμάς», δήλωσε ο Άξελ Πετρουτσέλι από τη Bosch. Η εταιρεία του περιμένει επειγόντως σαφήνεια σχετικά με τη γερμανική βιομηχανική πολιτική, ιδίως τη στάση του Βερολίνου απέναντι στον τομέα των ηλεκτρικών οχημάτων, αλλά αυτό δεν θα έρθει πριν από τις εκλογές του Φεβρουαρίου.
Ενότητα στο εμπόριο;
Ο αερομεταφορέας Lufthansa αντιμετωπίζει παρόμοια σιγή ασυρμάτου από το Βερολίνο σχετικά με το αίτημά του για μείωση των τελών αεροδρομίου, τα οποία είναι πολύ υψηλότερα από ό,τι αλλού στην Ευρώπη. Ένα στέλεχος δήλωσε ότι θα μπορούσε ακόμη και να μεταφέρει τις δραστηριότητές της σε κόμβους χαμηλότερου κόστους, όπως η Ρώμη.
Η Lufthansa δεν απάντησε σε αίτημα του Reuters για σχολιασμό σχετικά με πιθανή μετακίνηση.
Η γαλλική εταιρεία κατασκευής κινητήρων αεροσκαφών Safran δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι η πολιτική σταθερότητα ήταν ένας από τους βασικούς παράγοντες για την απόφαση που θα λάβει στις αρχές του επόμενου έτους σχετικά με τον τόπο εγκατάστασης ενός νέου εργοστασίου παραγωγής φρένων άνθρακα, με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά να βρίσκονται σε σύντομο κατάλογο μαζί με τη Γαλλία.
Επιπλέον, η αποτυχία του γαλλικού κοινοβουλίου να συμφωνήσει σε έναν προϋπολογισμό για το 2025 αυξάνει την προοπτική ότι τα όρια δαπανών του φετινού προϋπολογισμού θα πρέπει να παρατεθούν ως έκτακτη λύση, ακόμη και όταν ο πληθωρισμός θα ωθεί το κόστος σε υψηλότερο επίπεδο σε όλους τους τομείς.
«Στην άμυνα, αυτό θα δημιουργήσει πίεση», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο διευθύνων σύμβουλος της Safran, Ολιβιέ Αντριέ. «Από εκεί και πέρα, πού θα καταλήξει η πίεση και πώς θα το διαχειριστεί το υπουργείο Άμυνας, δεν μπορώ να πω».
Με την οικονομία της Ευρώπης να θεωρείται ότι θα αναπτυχθεί μόλις κατά 1% φέτος, πολλές ελπίδες εναποτίθενται στις καταναλωτικές δαπάνες που θα οδηγήσουν σε ανάκαμψη το επόμενο έτος, καθώς οι αυξήσεις των μισθών θα ενισχύσουν τα εισοδήματα των νοικοκυριών – αλλά αυτό προϋποθέτει ότι οι αγοραστές δεν θα αρχίσουν να απογοητεύονται.
«Αυτού του είδους το πολιτικό κλίμα δεν ενθαρρύνει την κατανάλωση γενικά, και ιδιαίτερα για πιο σημαντικές αγορές, όπως ένα νέο όχημα», δήλωσε ο Μαρκ Μορτιρέ, διευθύνων σύμβουλος της γαλλικής ομάδας λόμπι αυτοκινήτων La Plateforme automobile (PFA).
Η Ευρώπη υπερηφανεύεται για την ανοικτή, προσανατολισμένη στο εμπόριο οικονομία της. Οι πιο άμεσες προκλήσεις εντοπίζονται στο εμπόριο.
Η κίνηση της Κίνας τον Οκτώβριο να επιβάλει δασμούς αντιντάμπινγκ στις ευρωπαϊκές εισαγωγές κονιάκ -λίγες ημέρες αφότου η ΕΕ ανακοίνωσε δασμούς στις κινεζικές εισαγωγές ηλεκτρικού ρεύματος- ήταν δυνητικά καταστροφική για τον κλάδο, δήλωσε η γαλλική ένωση κονιάκ BNIC.
«Η ψήφος δυσπιστίας… δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εμποδίσει αυτά τα επείγοντα βήματα από τα οποία εξαρτάται η επιβίωση πολλών από τους ενδιαφερόμενους φορείς μας», δήλωσε η BNIC, αναφερόμενη στην υπόσχεση του Μακρόν να επιλύσει τη διαμάχη με την Κίνα.
Η απειλή του Τραμπ να επιβάλει δασμούς τουλάχιστον 10% σε όλες τις εισαγωγές των ΗΠΑ αποτελεί δοκιμασία για την αλληλεγγύη της Ευρώπης, τόσο καθώς αποφασίζει πώς μπορεί να προλάβει τις απειλές αυτές όσο και πώς θα προβεί σε αντίποινα εάν ο Trump προχωρήσει στην εφαρμογή τους.
Ωστόσο, όλες οι εγγενείς εντάσεις στην εμπορική πολιτική της Ευρώπης – με τα επιμέρους έθνη να επιδιώκουν όλα να προστατεύσουν τους τομείς που είναι πιο κρίσιμοι για την εγχώρια οικονομία τους – φάνηκαν σκληρά αυτή την εβδομάδα, καθώς η ΕΕ μονογράφησε μια εμπορική συμφωνία με τη Βραζιλία, την Αργεντινή, την Ουρουγουάη, την Παραγουάη και τη Βολιβία.
Η συμφωνία αυτή, που χαιρετίστηκε ως η μεγαλύτερη εμπορική συμφωνία της ΕΕ, αν οριστικοποιηθεί, θα θέσει αντιμέτωπο το γερμανικό συμφέρον να καλλιεργήσει νέες αγορές για τα αυτοκίνητα και τα μηχανήματά της με το γαλλικό συμφέρον να υπερασπιστεί τον αγροτικό της τομέα από τις εισαγωγές.
Προς το παρόν, η πολιτική ρευστότητα στο Παρίσι και το Βερολίνο καθιστά την τελική της τύχη ακόμη πιο ασαφή. Με τα λόγια μιας γαλλικής διπλωματικής πηγής: «Δεν είναι το τέλος της ιστορίας».
Πηγή: bankingnews.gr
