Γράφει ο Νίκος Υποφάντης.
Ο Αλέξης Τσίπρας, ένας -κατά πολλούς- έξυπνος και ευφυής πολιτικός αρχηγός, κατά την διάρκεια της διακυβέρνησής του και λίγο πριν, προσπάθησε να φτιάξει ένα δικό του σύστημα στα μέσα ενημέρωσης. Όλοι θυμόμαστε, λίγο πριν αναλάβει την εξουσία, την κρυφή συνάντηση με τον ισχυρό άντρα του εκδοτικού συγκροτήματος Λαμπράκη, Σταύρο Ψυχάρη, που στην ουσία ο Τσίπρας του ζήτησε να στηρίξει από Βήμα, Νέα και Mega τον ίδιο και εκείνος σε αντάλλαγμα, θα τα κρατούσε στη ζωή με τις τράπεζες να κλείνουν τα μάτια. Ο Ψυχάρης αρνήθηκε και έτσι οι τράπεζες τα έκλεισαν.
Δεύτερη απόπειρα του Τσίπρα να δημιουργήσει δικά του ΜΜΕ, ήταν αυτός ο διαγωνισμός – παρωδία, για να ελέγξει τις τηλεοράσεις. Γνώριζε από την αρχή ότι ήταν εκτός ευρωπαϊκού και εθνικού συντάγματος, όμως ήθελε να διακωμωδήσει τους ισχυρούς, που όπως είπε τους “έκλεισε” για τρεις ημέρες και δήλωσαν υποταγή. Εκεί έκαναν την εμφάνισή τους, μαζί με τους νόμιμους κατόχους αδειών τηλεόρασης, ένας επιχειρηματίας που λατρεύει τον Τσίπρα, ο Ιβάν Σαββίδης και ένας εργολάβος από το πουθενά, που και πάλι έχει εικόνα του Τσίπρα στο κομοδίνο του, ο Καλογρίτσας.
Όταν αποτυγχάνει, καταλαβαίνει και ο ίδιος ότι με τα Μέσα και τους εκδότες που ελέγχει το σύστημά του, έχει μηδαμινή επιρροή. Ελέγχει την ΕΡΤ, κάποια κομματικά έντυπα και ραδιόφωνα με ανεπαίσθητη παρουσία, φτιάχνει με την βοήθεια του Σαββίδη τηλεοπτικό σταθμό, προσπαθεί να μην κάνει τηλεόραση ο Βαγγέλης Μαρινάκης, καθώς και να πολεμήσει τα έντυπα Νέα-Βήμα, τα οποία αγόρασε ο εφοπλιστής από τις τράπεζες και κοιτάζει να αποκλείσει τον ΣΚΑΪ και την Καθημερινή από κάθε δραστηριότητα. Μόνο που τα μέσα αυτά δεν εξαρτώνται ούτε από τράπεζες, ούτε από κρατική διαφήμιση.
Παράλληλα έχει και τους ανθρώπους, τους έμπιστους για τη βρώμικη δουλειά. Είναι αυτοί που από τις φυλλάδες και τους ιστοτόπους που ελέγχουν, τον κομματικό στρατό από τα τρολάκια του διαδικτύου σε αγαστή, συνεργασία με το παρασύστημα που είχε εγκαταστήσει στο κράτος και τα “πιστόλια” του Μαξίμου, Νίκο Παππά και Χριστόφορο Βερναρδάκη, λασπολογούσε κατά πολιτικών, οικογενειών, ανηλίκων παιδιών, συζύγων πολιτικών, επιχειρηματιών, δημοσιογράφων και κατά εκείνων που ασκούσαν κριτική στο παρακράτος που προσπαθούσε να εγκαθιδρύσει.
Ένα από τα “θύματα” του παρακράτους είναι και ο αρθρογράφος. Ως ρεπόρτερ βρίσκομαι για να καλύψω μια, ίσως, από τις πιο δύσκολες δασικές πυρκαγιές που έχει αντιμετωπίσει ποτέ η χώρα. Οι φλόγες απειλούσαν 4 χωριά της Εύβοιας και μια κωμόπολη. Ψαχνά, Μακρυμάλλη, Κοντοδεσπότι, Πλατάνα βρίσκονται σε πύρινο κλοιό και αν δεν είχαν εκκενωθεί τα χωριά και δεν έδιναν αγώνα ζωής οι πυροσβέστες, θα είχαμε… καλύτερα να μη θυμόμαστε το Μάτι και τα όσα έχουν συμβεί το καλοκαίρι με τους 102 νεκρούς συμπολίτες μας.
Πραγματική μάχη για να σωθούν οι περιουσίες. Ένας αγώνας που εγώ δεν έχω ξαναδεί. Με αυταπάρνηση και επαγγελματισμό. Με πίστη στο καθήκον και αφοσίωση στα όσα η πατρίδα τους έχει ζητήσει να κάνουν. Να σώζουν ζωές και περιουσίες, οι άντρες και οι γυναίκες της πυροσβεστικής, οι εθελοντές, η τοπική αυτοδιοίκηση η κοινωνία και οι πολίτες τα κατάφεραν. Συντονισμός σε όποιο δυνατό βαθμό. Ελλείψεις αλλά και ένα ευχαριστώ από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και το λοιπό κυβερνητικό σύστημα που είναι εκεί. Δίπλα τους και όχι σε κότερα και βίλες.
Τον αγώνα αυτό προσπάθησα να μεταφέρω, από την πρώτη γραμμή, στους τηλεθεατές που εκείνη την ώρα παρακολουθούσαν την μάχη. Πραγματικά δύσκολο καθώς ο σταθμός ενώ έχει έμψυχο δυναμικό, δυστυχώς στα εργαλεία πάσχει. Όμως τα καταφέρνω… Σε πολλά σημεία διερωτώμαι πως είναι δυνατόν να φτάνω τόσο κοντά στις φλόγες. Από την άλλη λέω, εδώ είναι άνθρωποι που τις βλέπουν και πέφτουν σαν λύκοι στο θήραμα να τις κατασπαράξουν. Μη φοβάσαι και συνέχισε να μεταδίδεις… Έχεις πυροσβέστες μπροστά σου. Έχεις μαχητές. Αξίζει να δουν οι Έλληνες το πως μπορούν, αν υπάρχουν σωστές εντολές να πέσουν μέσα στις φλόγες και με κίνδυνο να χάσουν την ζωή τους, να δώσουν έναν άνισο πολλές φορές αγώνα. Μαζί τους ως ευγνωμοσύνη… Αξίζουν.
Σε όλο αυτόν τον αγώνα και ορισμένοι κάτοικοι, που αρνούνται πάρα τον κίνδυνο να αφήσουν τα σπίτια τους. Ένας από αυτούς εγκλωβίστηκε, με τις φλόγες να μπαίνουν στο σπίτι. Αστυνομικοί προσπαθούν να τον πάρουν από εκεί. Στιγμές δύσκολες, με ένταση. Άρνηση και πάλι. “Δεν φεύγω από το σπίτι” βοήθεια, ζητάει. Τον βλέπω για λίγο μέσα στις φλόγες, όσο μεταδίδω. Του φωνάζω… “Ας καεί, ας καεί”, ζητώντας του να εγκαταλείψει το σπίτι και δύο δευτερόλεπτα στους τηλεοπτικούς ακούγομαι να λέω στους αστυνομικούς “πάρτε τον άνθρωπο από εκεί. Θα καεί!”
Ευτυχώς οι αξιωματικοί από το κέντρο που παρακολουθούν τον σταθμό, δίνουν άμεσα εντολή σε ένα όχημα και σε ελικόπτερο να βρεθούν στο σημείο. Ο άνθρωπος καταφέρνει να σωθεί και το σπίτι με λίγες ζημιές, όμως μόνο που…
Εκείνη την ώρα ο Εκδότης που έχει αναλάβει για λογαριασμό του Τσίπρα, του Παππά και του Βερναρδάκη τη λασπολογία και την εξόντωση χαρακτήρων, πιάνει δουλειά. Αυτός και με το παρασύστημα που ελέγχει, από το κλιματιζόμενο γραφείο του, μαζί με “λέρες” – ξεπεσμένους της αφανούς κοινωνίας του διαδικτύου, απομονώνουν την φράση “ας καεί” και την μεταφέρουν λέγοντας πως είπα “ας καεί” ο άνθρωπος!!!
Αν είναι ποτέ δυνατόν… Οι ξεφτίλες της δημοσιογραφίας και του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ απομονώνουν τη φράση, δε βάζουν την έκκληση στους διασώστες να πάρουν τον άνθρωπο, να μην καεί και δε βάζουν την επόμενη σύνδεση, που λέω ότι κανένα σπίτι δεν έχει την ίδια αξία με μια ανθρώπινη ζωή.
Τέτοια αλητεία Αλέξη Τσίπρα και Νίκο Παππά δεν έχω ξανασυναντήσει. Τέτοια διαστρέβλωση της εικόνας και της αλήθειας, ποτέ στην εικοσιπεντάχρονη πορεία μου στην επικοινωνία, πότε ξανά! Τέτοια ποταπά ανθρωπάκια ακούς και έχεις για συνεργάτες. Ντροπή σε αυτούς μια φορά αλλά θα πρέπει να σκεφθείς και την δική σου στάση. Τους δίνεις χώρο να εκφράζουν τις θέσεις σου και να σε εκπροσωπούν. Τελικά είσαι για πολλούς, έξυπνος πολιτικός…
Υ. Γ Για την αλητεία αυτή, κανονικά, θα έπρεπε το συνδικαλιστικό μου όργανο, η ΕΣΗΕΑ να έχει ήδη προστατέψει το μέλος της από την χυδαιότητα του εκδότη ή να με έχει παραπέμψει στα αρμόδια όργανα. Τίποτα από τα δύο. Ο Εκδότης θα βρεθεί αντιμέτωπος με την δικαιοσύνη και όσοι αναπαρήγαγαν την αθλιότητα. Η ΕΣΗΕΑ θα βρεθεί ένα σκαλοπάτι πιο κάτω…
