Η Ελλάδα στην τελευταία θέση της Ευρώπης στην τηλεργασία

280

Η Ελλάδα καταγράφει το χαμηλότερο ποσοστό τηλεργασίας στην Ευρώπη στην μετά-Covid εποχή, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν από την Alpha Bank. Λιγότερο από το 10% των εργαζομένων ηλικίας 15-64 ετών εργάζεται εξ αποστάσεως το 2023, ποσοστό που την τοποθετεί στην τελευταία θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών.  

Η πορεία της τηλεργασίας στην Ευρώπη 

Σύμφωνα με δεδομένα της Eurostat, η τηλεργασία στην Ευρώπη παρουσιάζει σημαντικές διαφορές μεταξύ των χωρών. Το 2023, οι χώρες κατηγοριοποιούνται σε τρεις ομάδες με βάση το ποσοστό των εργαζομένων που εργάζονται εξ αποστάσεως: 

  • Στην πρώτη ομάδα, με ποσοστά άνω του 30%, βρίσκονται χώρες όπως η Φινλανδία, το Λουξεμβούργο, η Ιρλανδία, το Βέλγιο και η Γαλλία, όπου η τηλεργασία παραμένει ιδιαίτερα διαδεδομένη, φτάνοντας ή ξεπερνώντας το 40% σε ορισμένες περιπτώσεις. 
  • Στη δεύτερη ομάδα, με ποσοστά μεταξύ 20% και 30%, ανήκουν η Εσθονία, η Αυστρία, η Μάλτα, η Γερμανία, η Σλοβενία, καθώς και ο μέσος όρος της Ευρωζώνης. 
  • Στην τρίτη ομάδα, με ποσοστά κάτω του 20%, εντάσσονται η Πορτογαλία, η Τσεχία, η Ισπανία, η Σλοβακία, η Λιθουανία, η Κροατία, η Ιταλία και η Κύπρος, με την Ελλάδα να βρίσκεται στην τελευταία θέση.

Η θέση της Ελλάδας 

Κατά την περίοδο της πανδημίας, το 2021, το ποσοστό τηλεργασίας στην Ελλάδα είχε αυξηθεί, φτάνοντας κοντά στο 15%. Ωστόσο, η μείωση που ακολούθησε είναι αξιοσημείωτη, καθώς το 2023 το ποσοστό έπεσε κάτω από το 10%, επιστρέφοντας σε προ-πανδημικά επίπεδα. Αυτό καθιστά την Ελλάδα τη χώρα με τη χαμηλότερη υιοθέτηση τηλεργασίας στην Ευρώπη, σε αντίθεση με χώρες όπως η Φινλανδία και το Λουξεμβούργο, όπου η τηλεργασία συνεχίζει να αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της αγοράς εργασίας. 

Αιτίες και προκλήσεις  

Η χαμηλή διείσδυση της τηλεργασίας στην Ελλάδα μπορεί να αποδοθεί σε διάφορους παράγοντες. Η ελληνική αγορά εργασίας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε κλάδους όπως η φιλοξενία, οι πωλήσεις και η γεωργία, όπου η φυσική παρουσία θεωρείται απαραίτητη. Παράλληλα, η έλλειψη επενδύσεων σε τεχνολογίες και εκπαίδευση για την υποστήριξη της τηλεργασίας, καθώς και ζητήματα νοοτροπίας στη διαχείριση του προσωπικού, φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο. 

Η επιστροφή στην παραδοσιακή εργασία μπορεί να έχει θετικές επιπτώσεις σε τομείς όπως τα καύσιμα, η εστίαση και η ενέργεια, που συνδέονται με την καθημερινή μετακίνηση των εργαζομένων. Ωστόσο, η περιορισμένη υιοθέτηση της τηλεργασίας εγείρει ερωτήματα για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής αγοράς εργασίας, ιδιαίτερα σε μια εποχή που η ευελιξία αποτελεί βασικό ζητούμενο για την προσέλκυση ταλέντων. 

Η Ελλάδα φαίνεται να μένει πίσω στη μετάβαση προς υβριδικά μοντέλα εργασίας, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες που συνεχίζουν να επενδύουν στην τηλεργασία. Η τάση αυτή υπογραμμίζει την ανάγκη για αλλαγές τόσο σε επίπεδο υποδομών όσο και σε επίπεδο κουλτούρας, ώστε η χώρα να προσαρμοστεί στις σύγχρονες απαιτήσεις της αγοράς εργασίας.  

Πηγή: Alpha Bank, Eurostat