Η ώρα για τα δώδεκα μίλια είναι τώρα

1974
  • Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος.

 

Η ώρα για την επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελληνικής Δημοκρατίας από τα έξι στα δώδεκα ναυτικά μίλια είναι τώρα. Οι συνθήκες δικαιολογούν, ευνοούν και διασφαλίζουν, στην παρούσα συγκυρία, ένα τέτοιο βήμα. Η ευκαιρία είναι υπαρκτή και η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να το τολμήσει. Διαθέτει επαρκή επιχειρήματα και την αναγκαία ισχύ για να προβεί σε μια τέτοια κίνηση, ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανίακαθιστά σήμερα μάλλον αδύνατη την εφαρμογή του τουρκικού casus belli. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ δεν θα ανεχθούν δεύτερο μέτωπο στην περιοχή, ούτε ένα συνεπακόλουθο ρήγμα στο ΝΑΤΟ.

Το παράθυρο ευκαιρίας, που έχει ανοιχτεί μπροστά μας, είναι απόρροια της στάσης που έχει τηρήσει η χώρα, αλλά και προσωπικά ο πρωθυπουργός, στο ουκρανικό ζήτημα. Καθώς η Ελλάδα έχει από την αρχή της ρωσικής εισβολής ταχθεί στον μέγιστο βαθμό υπέρ της Ουκρανίας, καθώς ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει αναδειχθεί στον πλέον ένθερμο υποστηρικτή των ευρωατλαντικών θέσεων και συμφερόντων, η χώρα έχει συσσωρεύσει – θεωρητικά τουλάχιστον – πολύτιμο διπλωματικό κεφάλαιο. Αυτό, αν δεν επενδυθεί άμεσα, είναι πιθανό, πάλι ένεκα συγκυριών, να εξανεμιστεί.

Γιατί, άλλωστε, υποστηρίζει η Ελλάδα με τέτοια θέρμη την Ουκρανία; Με δεδομένο ότι στη διπλωματία δεν χωρούν συναισθηματισμοί, ούτε κυριαρχεί το σωστό και το δίκαιο, η χώρα μας τηρεί τη στάση εκείνη που την ενισχύει διεθνώς ενάντια στην τουρκική απειλή. Αυτό που επαναλαμβάνουν οι υπέρμαχοι της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, είναι πως είμαστε «στη σωστή πλευρά της ιστορίας» ώστε να αφαιρέσουμε από τον δικό μας επιθετικό γείτονα κάθε νομιμοποίηση των διεκδικήσεων του, που εκδηλώνονται υπό τον εκβιασμό μιας στρατιωτικής επίθεσης και κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.

Αποδίδει καρπούς η ελληνική εξωτερική πολιτική; Για την ώρα, ενισχυμένος προβάλλει ο «επιτήδειος ουδέτερος», πρόεδρος Ερντογάν. Η Τουρκία πουλά όπλα στην Ουκρανία, δεν υιοθετεί κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, όμως επαινείται και από τις δύο πλευρές ως αξιόπιστος κοινός συνομιλητής. Ταυτόχρονα, βλέπει τις ΗΠΑ και το Ισραήλ να την επαναπροσεγγίζουν μετά από ένα μεγάλο διάστημα ψυχρών σχέσεων. Κι όμως, μέσα σε αυτήν ακριβώς τη συγκυρία η Ελλάδα επιβάλλεται να παίξει ένα χαρτί που πολλαπλά θα την ωφελήσει.

Εφόσον η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα σε όλη της την επικράτεια σύμφωνα με τα δικαιώματά της από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, τα τρία τέταρτα του Αιγαίου θα γίνουν χώρος ελληνικής κυριαρχίας όπου η χώρα θα έχει αποκλειστικά δικαιώματα. Το FIR Αθηνών θα ταυτιστεί με τα χωρικά ύδατα, η διεκδικούμενη από την Τουρκία υφαλοκρηπίδα θα μειωθεί σημαντικά, ενώ και οι αμφισβητούμενες περιοχές θα περιοριστούν κατά πολύ. Σε κάθε μελλοντικό τραπέζι εφεξής η Ελλάδα θα τοποθετείται από θέση αυξημένης ισχύος.

Είναι μια απόφαση που κανείς διεθνώς δεν δικαιούται να επικρίνει. Θα αιφνιδιάσει συμμάχους; Ίσως. Όμως αδιαμφισβήτητα θα προσδώσει κύρος στην ελληνική εξωτερική πολιτική. Όταν η Τουρκία βρυχηθεί και απειλήσει, τότε η Ελλάδα θα ταυτίσει σε όλους τους τόνους τον Ερντογάν με τον Πούτιν, καθώς αμφότεροι αμφισβητούν αναφαίρετα κυριαρχικά δικαιώματα γειτονικής τους χώρας. Όσο για το ισοζύγιο στρατιωτικής ισχύος, η Τουρκία δεν διαθέτει αυτή τη στιγμή συντριπτική υπεροπλία. Οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν πλεονεκτήματα, ξέρουν και μπορούν να κάνουν, εάν χρειαστεί, τη δουλειά τους.

Η επέκταση των χωρικών υδάτων στα δώδεκα ναυτικά μίλια είναι μια κίνηση εθνικής αποφασιστικότητας που διευκολύνεται από την τρέχουσα γεωπολιτική συγκυρία και θα βρει σύμφωνη τη μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων. Μόνο να κερδίσει έχει, όποιος την τολμήσει. Προτρέπουμε, λοιπόν, πατριωτικά τον πρωθυπουργό, να μην ολιγωρήσει. Σε ζητήματα υψηλού εθνικού συμφέροντος δεν χωρούν μικροπολιτικοί υπολογισμοί.

Πηγή: Εφημερίδα Εστία