Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ενέκρινε ένα νέο πακέτο στρατιωτικής βοήθειας, εκτιμώμενης αξίας 600 εκατομμυρίων δολαρίων, για την Ουκρανία προκειμένου να ενισχύσει τον αγώνα των ενόπλων δυνάμεων της χώρας απέναντι στους Ρώσους εισβολείς.
Παρότι στη σχετική ανακοίνωση δεν αναφέρονται λεπτομέρειες για τον παρεχόμενο οπλισμό, σύμφωνα με πληροφορίες το πακέτο περιλαμβάνει συστήματα πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων (HIMARS) και πυρομαχικά για τα αυτοκινούμενα πυροβόλα Howitzer.
Από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στις 24 Φεβρουαρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ενισχύσει τις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας με στρατιωτική βοήθεια αξίας 15,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το νέο πακέτο αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας ανακοινώθηκε καθώς ο ουκρανικός στρατός έχει εξαπολύσει από τις αρχές του μήνα μια μεγάλη αντεπίθεση για την ανακατάληψη εδαφών από τους Ρώσους εισβολείς.
Ρωσική οπισθοχώρηση
Στο μεταξύ, η ουκρανική αντεπίθεση έφερε στο φως τις μεγάλες παθογένειες του ρωσικού στρατού.
Μέσα σε διάστημα λίγων ημερών, οι δυνάμεις του Κιέβου ανέκτησαν την πρωτοβουλία σε έναν πόλεμο που έμοιαζε καθηλωμένος σε μία γραμμή μετώπου σχεδόν αμετακίνητη από την αρχή του καλοκαιριού. Σήμερα, έχουν ανακαταλάβει πολλές πόλεις και εκτάσεις χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Ανεπάρκεια των υπηρεσιών Πληροφοριών, τύφλωση της ιεραρχίας, ανικανότητα της στρατιωτικής μηχανής να προβλέψει προβλέψιμα γεγονότα: είναι προφανές ότι η Ρωσία αιφνιδιάστηκε από την ουκρανική αντεπίθεση.
Το γεγονός ότι η Μόσχα δεν το είδε να έρχεται «συνιστά κολοσσιαία αποτυχία των στρατιωτικών υπηρεσιών Πληροφοριών», δηλώνει ο Μάικλ Κόφμαν, του αμερικανικού ινστιτούτου CNA.
«Η Ρωσία δεν μπόρεσε να προβλέψει», σύμφωνα με τον Πιέρ Γκρέισερ, ιστορικό των Διεθνών Σχέσεων και ερευνητή του κέντρου Sirice στο Παρίσι. Όπως και πολλοί άλλοι, αναφέρεται στην διαχείριση που έκαναν οι Ουκρανοί αναγγέλλοντας την αντεπίθεση στον νότο πριν εξαπολύσουν μια μεγαλύτερη ακόμη αντεπίθεση στην βορειοανατολική Ουκρανία.
«Μικρές ενδείξεις θα μπορούσαν ωστόσο να έχουν προειδοποιήσει την Μόσχα», λέει, ακόμη περισσότερο που η Ουκρανία «φαίνεται ότι βολιδοσκοπούσε την γραμμή του μετώπου καθ’ όλη τη διάρκεια του Αυγούστου με μικρής κλίμακας επιχειρήσεις».
Η λειτουργία του στοιχείου του αιφνιδιασμού είναι ακόμη περισσότερο απροσδόκητη την στιγμή που η σύρραξη αυτή είναι αντικείμενο καταγραφής με εικόνες δορυφόρων και με πληθώρα πληροφοριών από το πεδίο της μάχης να είναι διαθέσιμες στην δημόσια σφαίρα – αυτό που οι κατάσκοποι αποκαλούν «ανοικτές πηγές». Καμία μεγάλης κλίμακας κίνηση στρατευμάτων ή δυνάμεων πυροβολικού δεν θα πρέπει να διαφεύγει υπό τις συνθήκες αυτές του εχθρικού στρατοπέδου.
Ο Ρομπ Λι, του Foreign Policy Research Institute (FPRI) της Φιλαδέλφειας, αποκαλύπτει ότι ορισμένα ρωσικά κανάλια στο Telegram έκαναν αναφορές σε συγκεντρώσεις ουκρανικών δυνάμεων στην περιοχή του Χάρκιβ εδώ και έναν μήνα.
Ακραίος συγκεντρωτισμός
«Μία από τις μεγαλύτερες αδυναμίες του ρωσικού στρατού είναι οι αργοί ρυθμοί απόκρισης στις εξελίξεις επί του πεδίου των μαχών», λέει ο Ρομπ Λι.
Όμηρος ακόμη της σοβιετικής κουλτούρας, ο ρωσικός στρατός «είναι υπερβολικά συγκεντρωτικός, αλλά λαμβάνει επίσης κακές αποφάσεις – μέχρι δηλαδή του σημείου να μην παίρνει καμία απόφαση».
Η παταγώδης ήττα της απόπειρας της Μόσχας να καταλάβει το Κίεβο τον Μάρτιο είχε ήδη ρίξει φως στις αδυναμίες του στρατού, που είχε θεωρηθεί ένας από τους ισχυρότερους στρατούς του κόσμου.
Οι ρωσικές υπηρεσίες Πληροφοριών και ο ίδιος ο Πούτιν στιγματίσθηκαν από την τόση ανικανότητα των αποκομμένων από το γενικό επιτελείο μάχιμων μονάδων του ρωσικού στρατού να προσαρμοσθούν στα δεδομένα της σύρραξης.
Στη συνέχεια, ο ρωσικός στρατός ανασυντάχθηκε για να προωθηθεί στο Ντονμπάς την άνοιξη προκαλώντας βαριές απώλειες στον αντίπαλο. Όμως οι οργανικές αδυναμίες των ρωσικών δυνάμεων επανεμφανίσθηκαν αργότερα. Ο πόλεμος κερδίζεται λιγότερο στη μάχη της κάθε ημέρας και περισσότερο στην πρόβλεψη της επόμενης. Και στο σημείο αυτό ο κληρονόμος του Κόκκινου Στρατού υστερεί.
Τον Ιούνιο, ελλείψει γενικής επιστράτευσης, οι Ρώσοι δεν αντικατέστησαν τις εξαντλημένες από μήνες μαχών μονάδες, υπενθυμίζει ο Μάικλ Κόφμαν. Δεν προσαρμόσθηκαν ωστόσο στην συνθήκη αυτή: «Συνέχιζαν να προσελκύουν τις ουκρανικές δυνάμεις στο Ντονμπάς την ώρα που οι ρωσικές δυνάμεις είχαν ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας».
Και «δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένοι για άμυνα», αφήνοντας μεγάλα τμήματα της γραμμής του μετώπου «τρομακτικά εκτεθειμένα» σε αντεπιθέσεις.
