Κ.Μπογδάνος: «Αυτά δεν γίνονταν ούτε επί ΣΥΡΙΖΑ» – Ομιλία για «λίστα Πέτσα»

455

Κατά μέτωπο επίθεση στην κυβερνητική πλειοψηφία εξαπέλυσε o ανεξάρτητος βουλευτής, Κωνσταντίνος Μπογδάνος, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το πόρισμα της «λίστας Πέτσα».

Ο κ. Μπογδάνος, τόνισε ότι «έζησα ως δημοσιογράφος και την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Είδα πως οι τότε κυβερνώντες έστησαν σάιτ, ραδιόφωνα, εφημερίδες, πως απέκτησαν την εύνοια του δήθεν αστικού συστήματος, πώς αποπειράθηκαν να ελέγξουν ολοκληρωτικά το τηλεοπτικό τοπίο, πώς έφτιαξαν και έκλεισαν κανάλια, πώς δολοφόνησαν χαρακτήρες, πώς χειραγώγησαν την κοινή γνώμη, πώς με ένα τηλεφώνημα από το Μαξίμου στον Σταμάτη Μαλέλη απολύθηκα συνοπτικά από τη δουλειά μου διότι ενοχλούσα.».

Υπενθύμισε ότι για «λόγους ηθικής» ζήτησε να εξαιρεθεί το meaculpa.gr από την καμπάνια κατά του κορωνοϊού.Διευθυντήριο», «δεν τολμούν να δυσαρεστήσουν με αλήθειες τον αρχηγό».

Ολόκληρη η ομιλία του Κωνσταντίνου Μπογδάνου:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ας ξεκινήσουμε από το τέλος. Από τα συμπεράσματα, ή, αν θέλετε, το πόρισμα.

Χειραγωγεί η κυβέρνηση την κοινή γνώμη μέσα των μέσων μαζικής ενημέρωσης; Ναι, δυστυχώς, σε πρωτοφανή και ανησυχητικό βαθμό.

Συμβαίνει αυτό λόγω της λεγόμενης λίστας Πέτσα; Όχι.

Συνέβαλαν σε αυτό τα κονδύλια αυτής της λίστας; Ναι, αλλά όχι καταλυτικά.

Ήταν αναγκαίο να χρηματοδοτήσει η κυβέρνηση την καμπάνια ενάντια στον ιό; Ναι, ήταν.

Προέκυψε από τις εργασίες της επιτροπής κάποια παρανομία ως προς την κατανομή των κονδυλίων; Όχι, δεν προέκυψε.

Εργάστηκε η επιτροπή με τροπο που επέτρεψε την πλήρη διερεύνηση κάθε πτυχής του αντικειμενου της; Όχι εντελώς, αφού δεν κλήθηκαν όσοι μάρτυρες, ούτε προσκομίστηκαν όσα στοιχεία ζητήθηκαν.

Και τέλος, έχει -με βάση τα έργα και τις ημέρες του- ο ΣΥΡΙΖΑ ηθικό και πολιτικό δικαίωμα να εγκαλεί τη ΝΔ για χειραγώγηση των ΜΜΕ; Όχι, δεν έχει.

Κυρίες και κύριοι 

Σας απευθύνομαι σήμερα όχι μόνο ως συνάδελφος, αλλά και ως επαγγελματίας που κολλάει ένσημα από το 2008 στον χώρο των μέσων και της επικοινωνίας, Έχω εργαστεί σε πέντε ενημερωτικά ραδιόφωνα, τέσσερις εφημερίδες εθνικής κυκλοφορίας, ένα τηλεοπτικό κανάλι εθνικής εμβέλειας, πολλές ιστοσελίδες, ενώ υπήρξα εκδότης του ενημερωτικού σάιτ meaculpa.gr, που σας καλώ να σημειώσετε πως, για λόγους ηθικούς και ενώ πληρούσε τα κριτήρια, μερίμνησα ώστε να έχει εξ αρχής εξαιρεθεί από την καμπάνια για την οποία σήμερα συζητάμε. 

Γνωρίζω, λοιπόν, το αντικείμενο καλά, δεν έχω κάτι να φοβάμαι και έχω ορκιστεί να ασκώ τα καθήκοντά μου ευσυνείδητα. Είναι μια δύσκολη εξίσωση. Ας το πιάσουμε, λοιπόν, από την αρχή.

Η επιτροπή μας συστάθηκε έχοντας ως επίσημο αντικείμενο να διερευνήσει: «την επιχείρηση πολιτικής χειραγώγησης της κοινής γνώμης, τον ευτελισμό των θεσμών και την κατασπατάληση δημοσίου χρήματος». 

Κι αν αυτό ακούγεται πολύ βαρύ, λυπάμαι, αλλά η επίσημη αυτή διατύπωση δυστυχώς περιγράφει διαχρονικές παθογένειες της πολιτείας μας.

Από αυτήν την άποψη, ασχοληθήκαμε εν πολλοίς με κοινούς τόπους, παραβιάσαμε ανοικτές θύρες, κρυφτήκαμε πίσω από το δάχτυλό μας και στρουθοκαμηλίσαμε. 

Φτάσαμε να συζητάμε αν επηρεάζουν οι δημοσκοπήσεις την κοινή γνώμη, ή άν κάποιες από αυτές είναι στημένες. Τα αυτονόητα κάνουμε πως δεν ξέρουμε; 

Τί θέλησε να αποδείξει η αντιπολίτευση; Ότι η κυβέρνηση παρανομεί επειδή χειραγωγεί τα μέσα; Ότι αυτός ήταν ο στόχος της όλης εκστρατείας;

Έζησα ως δημοσιογράφος και την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Είδα πως οι τότε κυβερνώντες έστησαν σάιτ, ραδιόφωνα, εφημερίδες, πως απέκτησαν την εύνοια του δήθεν αστικού συστήματος, πώς αποπειράθηκαν να ελέγξουν ολοκληρωτικά το τηλεοπτικό τοπίο, πώς έφτιαξαν και έκλεισαν κανάλια, πώς δολοφόνησαν χαρακτήρες, πώς χειραγώγησαν την κοινή γνώμη, πώς με ένα τηλεφώνημα από το Μαξίμου στον Σταμάτη Μαλέλη απολύθηκα συνοπτικά από τη δουλειά μου διότι ενοχλούσα. 

Δεν είναι προσωπικό. Το καταλαβαίνω. Έτσι φέρεται συχνά η εξουσία. Αφού όμως ο ΣΥΡΙΖΑ το ξέρει, γιατί να κάνει τόσο θόρυβο με αυτήν εδώ την υπόθεση; 

Η καμπάνια έπρεπε να γίνει. Πράγματι, έπρεπε να έχει γίνει πιο δίκαια και διάφανα – και προκύπτουν ευθύνες, αν και όχι ποινικές. 

Μήπως όμως πιστεύει κανείς ότι εκεί οφείλεται η ολοκληρωτική κυριαρχία της  κυβέρνησης στο τοπίο των μέσων μαζικής ενημέρωσης; 

Στα χρήματα της εκστρατείας «μένουμε σπίτι» αποδίδεται η σκανδαλώδης εύνοια που κανάλια, εφημερίδες και σάιτ δείχνουν σήμερα στο γκουβέρνο;

Η απάντηση είναι όχι. 

Διαπλοκή υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει διότι οικονομικά συμφέροντα, κράτος και μέσα ενημέρωσης αλληλοεξαρτώνται. Η δε επιτυχία της σημερινής κυβέρνησης στον έλεγχο των μέσων οφείλεται σε μια άοκνη και πολυδιάστατη στρατηγική που επιτελικά εφαρμόζεται σε αυτό το επίπεδο. Όχι στην περιώνυμη «λίστα Πέτσα», που κατά τη γνώμη μου αδίκως απέκτησε και αυτό το επίθετο.

Να το πω πιο απλά με ένα παράδειγμα: Δεν είναι λόγω λίστας Πέτσα που από τη μέρα που διαγράφηκα από την κοινοβουλευτική ομάδα, πέντε μήνες τώρα, δεν με έχει καλέσει ούτε μία φορά ούτε ένα κανάλι εθνικής εμβέλειας, όταν έως τότε καλούμουν συχνότατα.

Ούτε επί ΣΥΡΙΖΑ δεν γίνονταν αυτά.

Μήπως όμως η εξαφάνισή μου από την τηλεόραση – που έχει και κάτι το βαθιά φάουλ, διότι είναι και ο επαγγελματικός μου στίβος – συνδέεται με το «μένουμε σπίτι»;

Όχι. Εδώ μιλάμε για ένα σύστημα βαθύτερο, ευρύτερο, αυτοματοποιημένο. Τόσο, που ορισμένες φορές χρειάζεται παρέμβαση ώστε να μην το παρακάνει και εκτίθεται.

Οπότε, κυρίες και κύριοι της αντιπολίτευσης, δεν είναι η λίστα Πέτσα σήμερα το πρόβλημά μας.

Το πρόβλημά μας είναι οι δαίμονες της δημοκρατίας μας. Οι μηχανισμοί που σπινάρουν αφηγήματα. Τα συστήματα που αναδεικνύουν και ακυρώνουν. 

Είναι κάτι που, ξαναλέω, και η αξιωματική αντιπολίτευση, όσο και παλαιότεροι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, γνωρίζουν πρώτο χέρι. 

Είναι τα γρανάζια μιας μηχανής που χρηματοδοτείται κατά κανόνα από ισχυρά και πολυπλόκαμα οικονομικά συμφέροντα με πολιτικές αντιστοιχίες. 

Είναι ένα δίκτυο ελεγκτών που διυθίζει και επιλέγει την πληροφορία, 

που επιβάλλει γλώσσα και κολλάει ταμπέλες, 

που αποκλείει από τον διάλογο ό,τι δεν εξυπηρετεί τους εκάστοτε εντολείς του.

Είναι ένα φαινόμενο που απαντάται παντού στον κόσμο, αν και με διαφορετική ένταση. 

Ένα φαινόμενο που οι κρατιστές και οι δικτάτορες θεωρούν φυσιολογικό – και το οποίο ξεγυμνώνει τους δήθεν φιλελεύθερους. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Στον παγκόσμιο δείκτη ελευθερίας του τύπου, η Ελλάδα πέρυσι έπεσε στην 70ή θέση ανάμεσα σε 180 χώρες. Στην Ευρωπαική Ενωση είμαστε τέταρτοι απ’το τέλος.

Αυτό είναι το πραγματικό μας πρόβλημα. Και ενώ είμαι ευγνώμων που μπορώ να το επισημάνω από το ύψιστο αυτό βήμα, θα ήθελα να το κάνω και από τηλεοράσεως με την ιδιότητα του ανεξάρτητου βουλευτή Αθήνας. Δυστυχώς, όμως, αυτό δεν είναι δυνατό, διότι έχω δυσαρεστήσει την κυβέρνηση.

Με θλίβει ιδιαίτερα, ότι τέτοια πράγματα συμβαίνουν στην Ελλάδα

και ότι τέτοιες συζητήσεις γίνονται στο κοινοβούλιο, 

ειδικά επί ημερών μιας παράταξης που επικαλείται με κάθε ευκαιρία τα φιλελεύθερα ιδεώδη. 

Τουλάχιστον η Αριστερά τον καθεστωτισμό τον έχει στην ιδεολογία της.

Δείτε την ομιλία: