Κατέρρευσε μέρος του ελληνικού ορφανοτροφείου στην Πρίγκηπο

396

Το εγκαταλελειμμένο ξύλινο κτίριο στο μεγάλο νησί των Πριγκηπονήσων στην Κωνσταντινούπολη, που για δεκαετίες στέγαζε ορφανά από την ελληνική μειονότητα άρχισε να καταρρέει.

Το μεγαλύτερο ξύλινο κτήριο στην Ευρώπη και το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν στον κατάλογο με τα απειλούμενα μνημεία ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομίας, φαίνεται πως άφησε παγερά αδιάφορες τις τουρκικές αρχές, με αποτέλεσμα να αρχίσει η κατάρρευσή του, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία που ανέβηκε στο twitter από τον συγγραφέα με έδρα στην Κωνσταντινούπολη Άρι Αμάγια Άκερμανς, ο οποίος ασχολείται με τις βυζαντινές τέχνες.

Από το 1964 που είχε εγκαταλειφθεί μέχρι σήμερα δεν είχε ξεκινήσει καμία εργασία για τη συντήρηση του 120 ετών εξαώροφου κτηρίου που σχεδιάστηκε από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Αλεξάντρ Βαλορί για την εταιρεία που επίσης διαχειριζόταν το γνωστό Όριεντ Εξπρές.

Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν το 1898. Όμως, η λειτουργία του ως καζίνου – ξενοδοχείου εμποδίστηκε από τον σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίντ Β, ο οποίος αρνήθηκε να παραχωρήσει την απαιτούμενη άδεια. Το κτίριο αγοράστηκε από την Ελένη Ζαρίφη που ήταν σύζυγος πλούσιου Έλληνα τραπεζίτη που ζούσε στην Κωνσταντινούπολη, η οποία το δώρισε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Το 1903 το κτίριο έγινε ορφανοτροφείο και σπίτι για περίπου 5.800 ελληνόπουλα της μειονότητας από το 1903 έως το 1964, όταν αναγκάστηκε να κλείσει, θύμα της ένταξης μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας.

Το κτίριο έγινε εστία διαμάχης μεταξύ Οικουμενικού Πατριαρχείου και τουρκικής κυβέρνησης, η οποία την κατάσχεσε το 1997. Επανήλθε στο Πατριαρχείο μετά από απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 2010.

Το κτίριο ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και καταβάλλονται προσπάθειες προκειμένου η τουρκική πλευρά να συμβάλει στην αποκατάστασή του.