Κρυφοί έρωτες για τον Τραμπ και αντί – αμερικανισμός

1306

Γράφει ο Δημήτρης Θωμάς.

Τις τελευταίες ημέρες πριν από την έλευση του Προέδρου Μπάϊντεν στο Λευκό Οίκο παρατηρήθηκε ένα διττό πολιτικό φαινόμενο εντός και εκτός Ελλάδος, στο διαδίκτυο, στο δημόσιο πολιτικό διάλογο, σε πολλά μέσα ενημέρωσης, αλλά και στο πολιτικό καφενείο του πεζοδρομίου, που έχει κοινά χαρακτηριστικά και κοινή συνισταμένη τον αντί – συστημισμό και τον απανταχού αντί – αμερικανισμό. Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση κόμματος της ελληνικής πολιτικής σκηνής, ότι ο Μπάϊντεν είναι εκπρόσωπος της Ελίτ που έφερε τον Τραμπ στην εξουσία.

Υπάρχει δηλαδή ακόμη εκείνη η πλευρά, σε πολιτικό, ιδεολογικό και κοινωνικό επίπεδο, που σχεδόν θρηνεί για την ήττα του Ντόναλντ Τραμπ στις εκλογές, γιατί τον θεωρούσε απότοκο της “καλοδεχούμενης” παρακμής της Αμερικανικής Δημοκρατίας και του καπιταλιστικού συστήματος, της Ατλαντικής Συμμαχίας και της Δύσης, έναν χρήσιμο “τρελό” ή οπορτουνιστή, που ίσως άθελα του θα οδηγούσε στην κατάρρευση της Αμερικανικής Δημοκρατίας, του καπιταλισμού και της Δύσης, ακόμη και αν αυτό γινόταν από οπλισμένους με πολυβόλα κερασφόρους σαμάνους, πιστολέρο της άγριας δύσης και οπαδούς απίστευτων θεωριών συνωμοσίας, και όχι από επαναστατημένους εργάτες και αγρότες, κραδένοντας σφυριά και δρεπάνια.

Η διακριτική και παρασκηνιακή στήριξη διαφόρων Πρωτευουσών στον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, όπως και οι δηλώσεις αβρότητας διαφόρων ηγετών με αυταρχικό και ολοκληρωτικό προφίλ, βλέπε Μόσχα, Άγκυρα, Πιον Γιανγκ, Καράκας, και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, δεν είχαν φυσικά ως αιτία τους την αγάπη για τον Τραμπ, την ιδεολογική συνάφεια και την αμοιβαία επωφελή διεθνή συνεργασία, αλλά την απόλυτη πεποίθηση τους βάσει επιστημονικών και στρατηγικών αναλύσεων, ότι η παρουσία του και η ταμειακή προσέγγιση του στις διεθνείς σχέσεις και την οικονομία, ευνοεί τα δικά τους συμφέροντα και βλάπτει τα αμερικανικά, στο πλαίσιο ενός απομονωτισμού που βόλεψε τις ξένες μεγάλες και αντίπαλες δυνάμεις.

Συνεπώς όλοι οι εχθροί της Αμερικανικής και της Δυτικής Φιλελεύθερης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, ήταν ικανοποιημένοι, που ένας επιχειρηματίας – πολιτικός εκμεταλλεύτηκε τη δυσαρέσκεια μέρους της αμερικανικής κοινωνίας για να διεμβολίσει το πολιτικό σύστημα και να ανέλθει στην εξουσία, με πυξίδα την ακραία λαϊκίστικη ρητορική, τις μηδενιστικές επιθέσεις εναντίον ολόκληρου του τύπου, των τηλεοπτικών δικτύων και του πολιτικού συστήματος, με πραγματικό σκοπό τη δημιουργία χάους, αναταραχής και αστάθειας προς ίδιον πολιτικό όφελος, και ίσως όχι μόνον.

Δεδομένου ότι το αμερικανικό πολιτικό σύστημα είναι δικομματικό, πολλοί ήταν εκείνοι που χαιρέκακα απολάμβαναν το μεγάλο τιμονιέρη του real estate να κερδίζει ανέλπιστα τις εκλογές και να προκαλεί χάος και αναταραχή, τόσο στο εσωτερικό της Αμερικανικής Δημοκρατίας όσο και στην Ατλαντική Συμμαχία, ανταλλάσσοντας δηλώσεις αβρότητας και κλείνοντας πολιτικές συμφωνίες με τους Ταλιμπάν, τη Βόρεια Κορέα, τη Μόσχα, και προστατεύοντας δια της αδράνειας αυταρχικούς ηγέτες όπως ο Μαδούρο και ο Ερντογάν.

Οι απανταχού ιδεολογικοί και θρησκευτικοί εξτρεμιστές βρήκαν ένα βολικό εχθρό, ο οποίος εξέφραζε το χειρότερο πρόσωπο μιας ιδεολογικά και πολιτικά διαταραγμένης Αμερικής, όπου οι υψηλές αξίες υποβιβάστηκαν προς όφελος των business, και από την άλλη απέκτησαν ένα de facto σύμμαχο ο οποίος ακολουθώντας τυφλά και άκριτα το δόγμα America First και μια μπακαλίστικη λογική σε οικονομικό επίπεδο που ήταν επιζήμια για όλους, εξυπηρετούσε, ίσως άθελα του, τα συμφέροντα τους, καθώς οι απόσυρση της Αμερικής από διάφορα καυτά μέτωπα του πλανήτη, άφησε ζωτικό χώρο, για γεωπολιτική, οικονομική ακόμη και στρατιωτική επέκταση σε δυνάμεις όπως η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράν και η Τουρκία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι εντός ελληνικών πολιτικών τειχών, υπήρξαν μεν συγχαρητήρια από την Πολιτειακή και την Πολιτική Ηγεσία, όμως έχουν ήδη αρχίσει να εκφράζονται ανοικτά ή και με αστερίσκους, κριτική και επιφυλάξεις για τον συστημικό Μπάϊντεν που ανήκει στο βαθύ αμερικανικό κράτος και αποτελεί κομμάτι της Ελίτ, με την οποία βέβαια και ο Ντόναλντ Τραμπ παλαιότερα έπαιζε γκολφ και διασκέδαζε σε πάρτι χλιδής. Για μια ακόμη φορά κάποιοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν διεθνή γεγονότα μέσα από πολιτικά φίλτρα που θολώνουν την εικόνα ώστε να τα προσαρμόσουν σε ιδεολογικά καλούπια που τους εξυπηρετούν.

Είναι επίσης δυσάρεστο και βλαβερό, ότι κάποιοι που ανήκουν στο συντηρητικό μπλοκ, και στην Ελλάδα, δεν μπορούν να αντιληφθούν τη δυσφήμιση που προκάλεσε ο Τραμπ σε συγκεκριμένες αξίες και ιδέες, και τα επιχειρήματα που χάρισε σε ιδεολογικούς αντιπάλους, πολιτικούς και θρησκευτικούς εξτρεμιστές, και αυταρχικούς ηγέτες με ολοκληρωτικές τάσεις, και συνεχίζουν να υποστηρίζουν έναν άνθρωπο με γνωστό βιογραφικό, επιχειρηματικές πρακτικές, και σε διεθνές επίπεδο.

Ευτυχώς η Αμερικανική Δημοκρατία και η Ατλαντική Συμμαχία είναι πολύ ισχυρές και άντεξαν τους πολιτικούς κραδασμούς, και τις διεθνείς παρεμβάσεις, βλέπε Μόσχα, που είχαν στόχο να διαιρέσουν και να διχάσουν. Τώρα είναι η ώρα της ανασύνταξης και της δημιουργίας των καταλλήλων συνθηκών για πλήρη ομαλοποίηση των σχέσεων ΗΠΑ – Ευρώπης και εξουδετέρωσης διαφόρων άμεσων απειλών. Για την Ελλάδα ο συντονισμός των πολιτικών και θέσεων του άξονα, Αθήνας – Παρισίων – Λονδίνου – Ουάσινγκτον εξυπηρετεί τα μέγιστα τα εθνικά μας συμφέροντα, δεδομένου του φλερτ Πούτιν – Ερντογάν και του άξονα Μαδρίτης – Ρώμης – Βερολίνου, που ανέχεται την τουρκική αυθαιρεσία, για να μην πούμε ότι την υποθάλπει και την προωθεί.