Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος.
Ας ξεκινήσουμε από τα προφανή: Στη Νέα Δημοκρατία, και ευρύτερα στη φιλελεύθερη συντηρητική παράταξη της πατρίδας μας, πολλοί από μας έχουν την ευγενή έγνοια να μην τους πουν αντικομμουνιστές. Τι όμως ακριβώς φοβόμαστε; Γιατί άραγε ένας Έλλην αριστερός εν έτει 2019 να μπορεί άνετα να δηλώνει «αντιδεξιός» ή «αντιφιλελεύθερος», και εμείς να ξορκίζουμε τον αντικομμουνισμό με τον απήγανο;
«Μα», θα αντιτάξουν ίσως οι αριστεροί φίλοι «αντικομμουνισμός σημαίνει εξορίες, εκτοπισμούς, μακρονήσια, χούντες». Απαντώ λοιπόν σε όσους τυχόν αμφιβάλλουν πως κανείς – απολύτως κανείς – Νεοδημοκράτης δεν αναπολεί ούτε ορέγεται στοιχεία που κάποιοι εξ αγνοίας και κάποιοι δολίως αποδίδουν στον αντικομμουνισμό μας. Όσοι ψάχνουν τέτοια φαντάσματα, θα τα βρουν σε άλλους πολιτικούς χώρους.
Ξεκάθαρα, ο δικός μας αντικομμουνισμός αφορά αποκλειστικά και μόνο τις ιδέες και τις πολιτικές προτάσεις της Αριστεράς.
Κανείς αντικομμουνιστής Νεοδημοκράτης δεν αμφισβητεί το δικαίωμα του κομμουνιστή ή του ευρύτερα αριστερού συμπατριώτη μας να εκφράζει απολύτως ελεύθερα τη γνώμη του, να ψηφίζει και να οργανώνεται στο κόμμα που τον εκφράζει, να διεκδικεί να πείσει τους συμπολίτες του για τις ιδέες και τις προτάσεις του, εφόσον βέβαια αυτές δεν παραβιάζουν τον νόμο και δεν αντιβαίνουν στις θεμελιώδεις αρχές του φιλελεύθερου δημοκρατικού πολιτεύματός μας.
Ακριβώς το αντίθετο μάλιστα! Είμαστε αντικομμουνιστές γιατί ακριβώς εμείς αυτές τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των ιδεολογικών και πολιτικών μας αντιπάλων όχι απλώς τα αναγνωρίζουμε, αλλά και τα θεωρούμε στοιχεία του σκληρού πυρήνα της δικής μας, της φιλελεύθερης συντηρητικής κοσμοθεώρησης. Και μάλιστα, καμία άλλη πολιτική δύναμη δεν απέδειξε με μεγαλύτερη έμφαση τη δέσμευσή της στις δημοκρατικές ελευθερίες από τη Νέα Δημοκρατία.
Θυμίζω σε όσους χρειάζονται αυτή την υπενθύμιση, πως ο εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν εκείνος που προσωπικά επισφράγισε την εθνική συμφιλίωση νομιμοποιώντας το ΚΚΕ μεταπολιτευτικά, θυμίζω πως ο αείμνηστος Παύλος Μπακογιάννης δολοφονήθηκε από τον φασίστα Κουφοντίνα και την ελεεινή παρέα του πριν από τριάντα χρόνια γιατί πίστευε και εργαζόταν υπέρ της υπέρβασης των παθών του παρελθόντος και υπέρ του απροκατάληπτου και εποικοδομητικού πολιτικού διαλόγου μεταξύ όλων των δημοκρατικών δυνάμεων του τόπου, θυμίζω πως ο Κώστας Καραμανλής με σειρά κινήσεων ύψιστης συμβολικής σημασίας ιδιαίτερα κατά την πρωθυπουργική του θητεία υπογράμμισε με τρόπο αδιαμφισβήτητο τη βούλησή μας να σφυρηλατήσουμε την ενότητα του Έθνους.
Θυμίζω τέλος τον πάντα επίκαιρο ορισμό του Ανδρέα Λασκαράτου: «Φιλελεύθερος είναι εκείνος όπου αυθορμήτως ζητεί να δώση ελευθερίες. Εκείνος οπού ζητεί να λάβη ελευθερίες, ημπορεί να ήναι αλλά μπορεί και να μην ήναι φιλελεύθερος».
Το τι λοιπόν σημαίνει «αντικομμουνισμός» για τον Νεοδημοκράτη και τη Νεοδημοκράτισσα, εμείς το έχουμε αποδείξει επαρκέστατα στην πράξη. Και ήρθε η ώρα, τώρα που η ακραία όξυνση της πρόσφατης κρίσης σταδιακά κατασιγάζει, να βάλουμε μια και καλή τα πράγματα στη θέση τους, απέναντι σε όσους σκοπίμως ή αθέλητα θολώνουν τα νερά του δημόσιου διαλόγου διαστρεβλώνοντας το περιεχόμενο των λέξεων.
Προσωπικά λοιπόν δηλώνω ευθαρσώς αντικομμουνιστής διότι (και μόνο διότι) πιστεύω ακράδαντα ότι η εφαρμογή των ιδεών και των προτάσεων του κομμουνισμού θα βλάψει σοβαρά την Ελλάδα και τους Έλληνες. Δηλώνω αντικομμουνιστής γιατί απαιτώ οι κομμουνιστές συμπατριώτες μου να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες ελευθερίες με όλους τους υπόλοιπους Έλληνες πολίτες.
Εσείς; Μήπως είστε κι εσείς αντικομμουνιστές και δεν το ξέρατε;
Αναδημοσίευση από thepresident.gr
