Γράφει ο Νίκος Υποφάντης.
Το μεγαλύτερο στοίχημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι να πραγματοποιήσει τις εμμονές του, μέσα στα χρόνια που θα κυβερνήσει αυτόν τον τόπο.
Η μια από τις μεγαλύτερες είναι να φέρει -έστω- και ένα ευρώ στην πραγματική οικονομία από επενδύσεις. Ο πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλά ότι τα χρήματα… αν τα αφήσεις να πέσουν στην αγορά, ελεύθερα, χωρίς μίζες και δεσμεύσεις από φόρους, σε περίπτωση που κάνουν τρεις ή τέσσερις φορές κύκλο χωρίς να τα απαλλοτριώσει το κράτος, τότε θα πολλαπλασιαστούν και θα αποδώσουν τη δεκαπλάσια αξία τους. Δουλειές και καταπολέμηση φτώχειας, μόνο από εκεί θα βρει μια διέξοδο.
Η δεύτερη εμμονή του είναι να καταφέρει να δημιουργήσει ένα κράτος, σοβαρό, ευέλικτο για πολίτες και επιχειρήσεις. Φιλικό προς όλους, με απλά λόγια. Επιθυμεί, πραγματικά, να σώσει την παρτίδα και την πατρίδα από τη γενική κατάρρευση. Την έφεραν σε αυτή την κατάσταση όλα αυτά τα κομματικά στελέχη, που κατάφερναν με περισσή ευκολία να περνάνε σειρά γραφειοκρατικών νόμων, ώστε να “σώσουν” τα δικά τους παιδιά. Για να γίνει τα καταφέρουν, έπρεπε να διογκώσουν το δημόσιο, να το γεμίσουν με άχρηστους και αχρείαστους νόμους, τους οποίους αναγκάζεται “να πληρώνει” η κοινωνία σε κάθε βήμα της.
Τρίτη και σπουδαιότερη εμμονή. Θέλει να επικρατήσει η λογική. Πραγματικά, βλέποντας τις εικόνες από τα τέσσερα κτήρια στα Εξάρχεια, με τις οικογένειες προσφύγων στοιβαγμένες, κάτω από άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες, είναι να απορείς πως είναι δυνατόν οι “προστάτες” τους να αντιδρούν. Αντιδρούν σε τί; Στο ότι δεν έπρεπε να μεταφερθούν σε δομές αλλά να παρέμεναν εκεί; Ε;;!
Πιστεύω πως αν οι εμμονές – στόχοι του, που αφορούν το κράτος και την οικονομία, εκπληρωθούν… θα πάμε μπροστά. Έχω την πεποίθηση πως θα τα καταφέρει.
Αυτό που με ανησυχεί είναι η λογική… Πώς θα την επαναφέρει;
