Ολένα Ζελένσκα: “Πρώτος στόχος της Ρωσίας είμαστε όλοι μας”

290

Η «Πρώτη Κυρία» της Ουκρανίας άνοιξε την καρδιά της στη βετεράνο δημοσιογράφο του CNN, Κριστιάν Αμανπούρ – «Γνωρίζω ότι επόμενος στόχος των ρωσικών δυνάμεων, μετά τον σύζυγό μου, είμαι εγώ»

«Στην Ουκρανία κανείς δεν είναι ασφαλής από τις ρωσικές δυνάμεις». Η «Πρώτη Κυρία» της Ουκρανίας, Ολένα Ζελένσκα, προειδοποιεί ότι, ο «υπ΄αριθμόν 1 στόχος των Ρώσων είναι όλοι οι Ουκρανοί».

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στη βετεράνο δημοσιογράφο του CNN, Kριστιάν Αμανπούρ, η σύζυγος του Ουκρανού προέδρου, Βολοντίμιρ Ζελένσκι ανοίγει την καρδιά της για τα όσα βιώνουν η οικογένειά της και οι συμπατριώτες της στην πατρίδα τους που συνεχίζει να σφυροκοπά ανελέητα ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν.

Όταν τα ρωσικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Ουκρανία, ο πρόεδρος της χώρας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι και η σύζυγός του, Ολένα Ζελένσκα, αρνήθηκαν να τραπούν σε φυγή επιλέγοντας, όπως πολλοί συμπολίτες τους, την περιφρόνηση απέναντι στη ρωσική επιθετικότητα.

Ο σύζυγός της έχει εστιάσει την προσοχή του στον τρόπο με τον οποίο οι Ουκρανοί αντεπιτίθενται στις ρωσικές δυνάμεις, ενώ η «Πρώτη Κυρία» ασχολείται κυρίως με ανθρωπιστικά ζητήματα, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει την διεθνή γνώμη για τα δεινά των Ουκρανών από τις θηριωδίες των Ρώσων.

Η συνέντευξη στο CNN έγινε μέσω email.

Eρωτηθείσα πώς αντέχει η ίδια και η οικογένειά της με όλα αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα τους, η Oλένα Ζελένσκα δήλωσε: «Είναι σαν να περπατάς σε τεντωμένο σκοινί. Αν αρχίσεις να σκέφτεσαι πώς θα το κάνεις, χάνεις χρόνο και ισορροπία. Έτσι, για να κρατηθείς, πρέπει απλώς να προχωρήσεις . Με αυτό τον τρόπο, απ’ όσο ξέρω, όλοι οι Ουκρανοί αντέχουν».

Η ίδια τόνισε ότι, πολλοί από αυτούς που εγκατέλειψαν το πεδίο της μάχης και είδαν μπροστά στα μάτια τους το θάνατο , υποστήριξαν ότι για να θεραπευτούν από αυτά που βιώνουν είναι η δράση: να κάνουν κάτι, να βοηθήσουν κάποιον.

«Προσωπικά με βοηθά το γεγονός ότι προσπαθώ να προστατεύω και να υποστηρίζω τους άλλους», όπως λέει.

«Πριν τον πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία, ξεκινήσαμε μια μεταρρύθμιση στη σχολική διατροφή, προετοιμαζόμαστε για αυτήν αρκετά χρόνια, για να την κάνουμε νόστιμη και ταυτόχρονα πιο υγιεινή έτσι ώστε τα παιδιά να αρρωσταίνουν λιγότερο. Νιώθω όμως ότι τώρα πετάξαμε πίσω μας χρόνια ίσως και δεκαετίες».

Αναφερόμενη στο έργο της να υποστηρίξει τον άμαχο πληθυσμό της Ουκρανίας που ξεσπιτώθηκε, η Ζελένσκα υποστήριξε:
«Πρώτον, βοηθάμε στην εκκένωση των πιο ευάλωτων ατόμων – δηλαδή παιδιά με καρκίνο, αναπηρία και ορφανά και τα μεταφέρουμε σε χώρες που δέχονται να τους παράσχουν θεραπεία και αποκατάσταση.
Δεύτερον, εισάγουμε θερμοκοιτίδες στην Ουκρανία για να υποστηρίξουμε νεογέννητα σε πόλεις που βομβαρδίζονται από Ρώσους. Σε πολλά νοσοκομεία υπάρχουν διακοπές ρεύματος, κατά συνέπεια κινδυνεύουν οι ζωές παιδιών.
Τρίτον, επιταχύνουμε την προσαρμογή των προσφύγων – των παιδιών και των μητέρων τους – στο νέο τους «σπίτι» γιατί η ανθρωπιστική βοήθεια από μόνη της δεν αρκεί: Τα παιδιά χρειάζονται ταχεία κοινωνικοποίηση και ένταξη στη σχολική κοινότητα. Ειδικότερα, αυτό ισχύει για χιλιάδες παιδιά με αυτισμό που έχουν βρεθεί στο εξωτερικό» .

Μαζί με τις ξένες πρεσβείες, εξηγεί η Ζελένσκα, συντονίζουμε εκδηλώσεις για την υποστήριξη της Ουκρανίας – αρκετές διεθνείς συναυλίες έχουν ήδη συγκεντρώσει χρήματα για ανθρωπιστική βοήθεια στους Ουκρανούς».

Η Ολένα παραδέχεται επίσης ότι από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία , επικοινωνεί τηλεφωνικά με τον σύζυγό της.

«Ο Βολοντίμιρ και η ομάδα του βρίσκονται στο προεδρικό γραφείο.Για λόγους ασφαλείας , δεν μας επετράπη να μείνουμε εκεί με τα παιδιά μας. Έτσι, για περισσότερο από ένα μήνα επικοινωνούμε μόνο τηλεφωνικά», όπως είπε.

Μιλώντας για τον σύζυγό της που γνωρίστηκαν στο Πανεπιστήμιο όταν ήταν φοιτητές και παντρεύτηκαν το 2003, η «Πρώτη Κυρία» της Ουκρανίας κατάλαβε από την πρώτη στιγμή ότι ο Βολοντίμιρ θα ήταν γι’ αυτήν ένα πολύτιμο στήριγμα.

«Μετά έγινε ένας υπέροχος πατέρας και στήριγμα για την οικογένειά μας.

Ο Βολοντίμιρ δεν έχει αλλάξει. Απλώς, τώρα με τον πόλεμο, περισσότεροι είδαν αυτά που έχει να προσφέρει».

Στα δύο παιδιά της, τη 17χρονη Σάσα και τον 9χρονο γιο της, Κύριλλο, η Ζελένακα μιλάει για τα όσα συμβαίνουν γύρω τους.

«Όταν υπάρχει κάποιος να τα φροντίσει, τα παιδιά δείχνουν πειθαρχία. Μιλάμε πάντως με τα παιδιά για όλα όσα συμβαίνουν στη διάρκεια του πολέμου».

Η Ολένα Ζελένσκα γνωρίζει ότι, μετά το σύζυγό της, η ίδια είναι ο επόμενος στόχος των ρωσικών δυνάμεων.

«Αν κοιτάξετε προσεκτικά, γίνεται σαφές ότι κάθε Ουκρανός είναι στόχος για τους Ρώσους: Κάθε γυναίκα, κάθε παιδί. Όσοι πέθαναν τις προάλλες από ρωσικό πύραυλο ενώ προσπαθούσαν να εγκαταλείψουν το Κραματόρσκ, δεν ήταν μέλη της προεδρικής οικογένειας, ήταν απλώς Ουκρανοί. Άρα, ο νούμερο ένα στόχος για τον εχθρό είμαστε όλοι εμείς», υπογράμμισε.

«Σε ότι αφορά τη ρωσική προπαγάνδα για τον πόλεμο αυτό, συχνά συγκρίνεται με την προπαγάνδα του Γκέμπελς κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά κατά τη γνώμη μου, αυτή η ρωσική προπαγάνδα τον ξεπερνά γιατί στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δεν υπήρχε διαδίκτυο και πρόσβαση σε πληροφορίες, όπως τώρα.

Τώρα ο καθένας μπορεί να δει τα εγκλήματα πολέμου – για παράδειγμα, αυτά που διέπραξαν οι Ρώσοι στη Μπούτσα , όπου οι νεκροί κείτονταν στους δρόμους με δεμένα τα χέρια πισθάγκωνα. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι οι Ρώσοι δεν θέλουν να δουν αυτό που βλέπει όλος ο κόσμος, για να νιώσουν πιο άνετα. Εξάλλου, είναι πιο εύκολο να πεις: «Είναι όλα ψεύτικα» και πήγαινε να πιεις τον καφέ σου παρά να διαβάσεις την ιστορία ενός συγκεκριμένου ανθρώπου που σκοτώθηκε, να κοιτάξεις τους συγγενείς και τους φίλους του που τον θρηνούν».

«Το βασικό πράγμα για την Ουκρανία σήμερα είναι ότι όλος ο κόσμος μας ακούει και μας βλέπει, και είναι σημαντικό ο πόλεμος να μην γίνει «συνήθεια», ώστε τα θύματά μας να μην γίνουν στατιστικά στοιχεία. Μην συνηθίζετε τη θλίψη μας!, τονίζει η «Πρώτη Κυρία» της Ουκρανίας.
Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξή της στo CNN, πλέκοντας το εγκώμιο στο γυναικείο πρόσωπο του πολέμου.

«Γράφω πολλά για τις γυναίκες μας, γιατί η συμμετοχή τους είναι παντού – είναι στις ένοπλες δυνάμεις και οι περισσότερες από αυτές είναι γιατροί. Και είναι αυτές που οδηγούν τα παιδιά και τις οικογένειές τους σε ασφαλή μέρη . Για παράδειγμα, μόνο αυτές μπορούν να πάνε στο εξωτερικό. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο, ο ρόλος τους είναι ακόμη πιο διαφορετικός από τον αντρικό. Αυτό είναι κάτι παραπάνω από ισότητα!, πρόσθεσε.