Τα εκλογικά σενάρια και οι πιθανές συνεργασίες βρέθηκαν στο επίκεντρο της συζήτησης ομάδας Μέσων Ενημέρωσης, με τον Αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη, ο οποίος υπογράμμισε μεν το “σημείο των καιρών” στον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης, με “21 στις 27 κυβερνήσεις συνεργασίας”, αποκλείοντας όμως σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο τη συμμετοχή των δύο μεγάλων πόλων, Δεξιάς και Αριστεράς.
Ο Δημήτης Παπαδημούλης, αρχικά κάλεσε τη Νέα Δημοκρατία να σταματήσει “να αρνείται και να καταστροφολογεί εναντίον αυτού που ισχύει ως ευρωπαϊκός κανόνας”, καθώς, όπως είπε, “21 στα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. κυβερνώνται από κυβερνήσεις συνεργασίας και τα πηγαίνουν πολύ καλύτερα από την Ελλάδα. Την Ελλάδα τη χρεωκόπησαν μονοκομματικές κυβερνήσεις. Και νομίζω πως θα πρέπει να εκλεγεί κυβέρνηση από την πρώτη κάλπη, με το πρώτο κόμμα να έχει και τον πρώτο λόγο. Είναι σωστό να γίνει αυτό και δεν προσφέρεται η Ελλάδα να έχει συμμαχίες όπως αυτή στην Πορτογαλία. Εμείς διεκδικούμε την πρωτιά γιατί μόνο αν ο λαός δώσει πρωτιά στον ΣΥΡΙΖΑ, θα πιεστούν και θα πειστούν τα άλλα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης που θα μπουν στη Βουλή να κινηθούν σε αυτή την κατεύθυνση”.
Αντίθετα, απέκλεισε το ενδεχόμενο ευρείας κυβέρνησης συνασπισμού, λέγοντας ότι “ένα θέμα στο οποίο συμφωνούμε με τη Νέα Δημοκρατία είναι ότι αν ο ένας είναι στην κυβέρνηση, ο άλλος θα είναι στην αντιπολίτευση. Καλό είναι να υπάρχουν δυνάμεις που η μία ελέγχει τους άλλους. Εμείς θέλουμε κυβερνήσεις συνεργασίας. Κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης, τέτοιου χαρακτήρα, ειδικού σκοπού, μπορεί να δικαιολογηθεί σε ακραίες συνθήκες που εύχομαι ότι δεν θα μας συμβούν».
“Πρέπει να απαντήσει ο Ανδρουλάκης”
Εν συνεχεία, ο Αντιπρόεδρος του ΕΚ εκτίμησε πως “αυτοδυναμία δεν βγαίνει, ούτε στην πρώτη αλλά ούτε στη δεύτερη κάλπη, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε η Νέα Δημοκρατία η οποία οφείλει να αφήσει τις αυταπάτες και να μας πει με ποιους θέλει να κυβερνήσει. Με το ΠΑΣΟΚ, του οποίου τον ηγέτη παρακολουθούσε; Με τον φιλοπουτινικό και αντιεμβολιαστή Βελόπουλο; Η θεωρία κάλπες μέχρι να γίνει αυτό που θέλω είναι ανεύθυνη γιατί όταν έχεις πόλεμο, έναν Ερντογάν επιθετικό δίπλα σου, ακρίβεια, δεν μπορείς να επιμένεις στο σύστημα «πάρτα όλα» κόντρα στον ευρωπαϊκό κανόνα”.
Σε ερώτηση μάλιστα για το αν η παρουσία του Νίκου Ανδρουλάκη στην εκδήλωση τιμής και μνήμης του Μανώλη Γλέζου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μπορούσε να είναι και ένα προμήνυμα για τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, απάντησε: “έχω πολύ καλές σχέσεις με τον Νίκο Ανδρουλάκη παρά το ότι έχουμε πολιτικές διαφορές και αυτά τα οκτώ χρόνια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνεργαζόμαστε καλά, αλλά αυτό δεν μου δίνει το δικαίωμα να τον ερμηνεύω. Θεωρώ θετική την παρουσία του στην εκδήλωση του Μανώλη Γλέζου, αλλά για το πώς θα κινηθεί η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ το επόμενο χρονικό διάστημα, νομίζω πως ο ίδιος θα πρέπει να απαντήσει. Αυτό που θεωρώ βέβαιο και είναι αποτέλεσμα της αποκάλυψης των υποκλοπών και της στάσης που κρατά ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέναντι σε αυτό το σκάνδαλο είναι ότι αποκλείεται ο Νίκος Ανδρουλάκης να συνεργαστεί με αυτούς που τον παρακολουθούσαν. Από εκεί και πέρα, δυστυχώς δεν έχει πει ακόμη το ναι σε μία προοπτική συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις. Ελπίζω στον χρόνο που απομένει να υπάρξουν θετικές μετακινήσεις σε αυτό. Γιατί, ένα κόμμα που είναι ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία που είναι δύο ισχυροί πόλοι, δεν μπορεί να λέει ούτε με τον έναν ούτε με τον άλλον”.
Το έλλειμμα της Αριστεράς και η θεωρία του ώριμου φρούτου
Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επέκρινε την Επιτροπή για τις αργοπορημένες αντιδράσεις της στην ενεργειακή κρίση και τις ευρύτερες επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία, οι οποίες ωφελούν την ακροδεξιά, σύμφωνα και με τις τελευταίες εξελίξεις στη Σουηδία και την Ιταλία. Έκανε μάλιστα λόγο για έλλειμα της Ευρώπης, αλλά και αδυναμίες της Αριστεράς.
“Ενώ η Ε.Ε. αντέδρασε γρήγορα και αρκετά ικανοποιητικά στην πανδημία, με το κυριότερο θετικό βήμα το Ταμείο Ανάκαμψης που ήταν και ένας μεγάλος κοινός δανεισμός και με κριτήρια κατανομής πιο πολλά λεφτά στους πιο αδύναμους, στις επόμενες κρίσεις βραδυπορεί, παραλύει, πατάει τα κορδόνια της. Πόλεμος, ενεργειακή κρίση, επαπειλούμενη ύφεση και οι περίφημες ευρωπαϊκές λύσεις που χρειάζονται δεν έρχονται. Και ότι προτείνει η Κομισιόν με καθυστέρηση, μπλοκάρει μετά στο συμβούλιο γιατί διχάζονται επ’ αυτού. Είναι τόσο κραυγαλέα αυτή η παραλυσία που ακόμα και ο Σαρλ Μισέλ κάνει κριτική στη φον ντερ Λάιεν. Αυτό επιτείνει ακρίβεια, φτώχεια, ανισότητες, δημιουργεί μία αίσθηση ότι η Ευρώπη δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που περιμένουν οι πολίτες κι από αυτό επωφελείται δυστυχώς η άκρα δεξιά. Οι τελευταία εξελίξεις δείχνουν ότι στις γνωστές Ουγγαρία και Πολωνία, προστίθενται η Σουηδία και η Ιταλία, με συμμαχία δεξιάς-ακροδεξιάς, όπου μάλιστα τα κόμματα της ακροδεξιάς έχουν πρωτεύοντα ρόλο. Αυτό δείχνει ένα έλλειμμα της Ευρώπης να ανταποκριθεί, το οποίο πονάει όσους πιστεύουν στην ανάγκη να προχωρήσει με αλλαγές η ευρωπαϊκή ενοποίηση, αλλά δείχνει και τις αδυναμίες της Αριστεράς. Το γεγονός ότι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, από την κρίση, τη φτώχεια, την ακρίβεια, τις ανισότητες, τη διαφθορά, την αναποτελεσματικότητα επωφελείται περισσότερο η ακροδεξιά και όχι η Αριστερά δείχνει και έλλειμμα της Αριστεράς.
Όταν μάλιστα ρωτήθηκε το αν υπάρχει και ενδεχόμενο έλλειμμα της Αριστεράς στην Ελλάδα, ο Δημήτρης Παπαδημούλης απάντησε: “Η αναφορά μου στο έλλειμμα της Αριστεράς δεν αφορούσε μόνο στην Ιταλία, ήταν γενικότερο. Η Ελλάδα, όμως, είναι από τις λίγες χώρες όπου ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ένα κόμμα τις Αριστεράς, παραμένει πολλά χρόνια ηγεμονική δύναμη σε αυτό που λέμε δημοκρατικό, προοδευτικό κόμμα. Μας αρκεί; Δεν μας αρκεί. Υπάρχουν λίγες χώρες μέσα στην Ε.Ε. όπου το κόμμα της Αριστεράς είναι το μεγάλο κόμμα σε αυτό που λέμε δημοκρατική παράταξη. Στις τελευταίες εκλογές του 2019, όλες οι δημοσκοπήσεις μας έδειχναν στο 25-26% και πήραμε 31,5%. Δεν είμαι από αυτούς που λένε δεν με ενδιαφέρουν οι δημοσκοπήσεις και δεν τις εμπιστεύομαι. Τις μελετώ. Αλλά αν δούμε αυτές τις δημοσκοπήσεις θα δούμε ότι τους τελευταίους 8-9 μήνες, η Νέα Δημοκρατία έχει χάσει 5-7 μονάδες και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κερδίσει από 3 έως 6. Έχω την εντύπωση ότι αυτή η πορεία φθοράς της Νέας Δημοκρατίας και ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχιστεί αλλά εμείς δεν πρέπει απλώς να περιμένουμε τη θεωρία του ώριμου φρούτου. Πρέπει να βελτιώσουμε τη δική μας αξιοπιστία, με συγκεκριμένο, πειστικό, τεκμηριωμένο κυβερνητικό πρόγραμμα και επίθεση φιλίας και πίεσης προς τις άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης, απευθύνοντας κάλεσμα για κυβέρνηση συνεργασίας, είτε με συμμετοχή, είτε με στήριξη, είτε με ανοχή. Θεωρώ τον στόχο που έχει θέσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας προσωπικά εφικτό”.
Πηγή: news247.gr
