Μαθαίνουμε δια της εκπομπής Mea Culpa του ΘΕΜΑ 104.6 και συγκεκριμένα από τον συνάδελφο κο Στέργιο Καλόγηρο του Βεργίνα TV, ο οποίος συμμετέχει στην οργάνωση του επερχομένου συλλαλητηρίου στην Αθήνα, ότι πολλά πράγματα ακόμα δεν έχουν ξεκαθαρίσει, αλλά ανάμεσα στα σίγουρα πρέπει να θεωρείται η παρουσία του Γιώργου Πατούλη ανάμεσα στους ομιλητές – και δη σε κεντρικό ρόλο.
Τυπικά, ο κος Πατούλης καλείται να απευθυνθεί στο πλήθος ως πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος. Στην πραγματικότητα, με την κίνησή του αυτή επιχειρεί να πάρει ένα προβάδισμα στην κούρσα για το Δήμο της Αθήνας. Για όποιον δεν το έχει οσμιστεί, να σημειωθεί στο σημείο αυτό, ότι ο κος Πατούλης, Δήμαρχος Αμαρουσίου, Πρόεδρος της ΚΕΔΕ και Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών εδώ και καιρό δεν κρύβει την επιθυμία του να διεκδικήσει το μεγαλύτερο δήμο της χώρας. Μάλιστα, ο ισχυρός άνδρας της αυτοδιοίκησης παροουσιάζεται έτοιμος να το κάνει ανεξαρτήτως χρισμάτων.
Η στήλη έγραφε την προηγούμενη Παρασκευή, ότι το συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου λίγο έχει να κάνει με τη Μακεδονία και περισσότερο σχετίζεται με α) την όψιμη δεξιά ατζέντα νεοδημοκρατών που πριν την επιτυχία της λαομάζωξης της Θεσσαλονίκης νιαούριζαν στα σκοτεινά και κατόπιν αυτής ανακάλυψαν μέσα τους τον Πάυλο Μελά και β) την δημιουργία καπετανάτων στο χώρο της λαϊκής και εθνικιστικής δεξιάς στον απόηχο της ηχηρής επιδοκιμασίας του μακεδονικού πλήθος προς το πρόσωπο του Επιτίμου Αρχηγού ΓΕΣ, στρατηγού Φράγκου Φραγκούλη. Ε, να’το. Να ο πρώτος υποψήφιος, που βαπτίζεται στα νερά του πατριωτικού Ιορδάνη, που μυρώνεται με τη λαϊκή οργή και βγαίνει παγανιά.
Ο έμπειρος κος Πατούλης δεν περιμένει τη Νέα Δημοκρατία να αποφασίσει αν θα τον στηρίξει ή όχι – που δεν υπήρχε σοβαρή περίπτωση κάτι τέτοιο να συνέβαινε, για να είμεθα ειλικρινείς. Δεν μπαίνει καν στη διαδικασία να εξετάσει κατά πόσο οι φωνές που έρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και εκφράζουν ευαρέσκεια και επιδοκιμασία για την υποψηφιότητά του βασίζονται στην εκτίμηση ότι αυτή θα «κόψει» από τη ΝΔ, ή απηχούν μια τραβηγμένη, αλλά όχι αδύνατη σκέψη: Να τον στηρίξει τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως επίσης έχει ακουστεί στην «πιάτσα».
Αντί να αναλώνεται, λοιπόν, σε ενδεχόμενα, ο πρακτικός κος Πατούλης επιλέγει το πεδίο της δράσης και συγκεκριμένα του χαϊδέματος των (υπερ)πατριωτικών αντανακλαστικών, ενστίκτων και χαρακτηριστικών ενός ακροατηρίου κατά βάση αντιμνημονιακού, που τώρα με την άνοδο του εθνικισμού διεκδικεί για πρώτη φορά την αυτοτέλειά του στο ελληνικό πολιτικό φάσμα – η ΧΑ δεν πιάνεται διότι είναι περιθωριακό και ναζιστικό, όχι mainstream εθνικιστικό κόμμα αλλά και διότι κρατείται σε βολική δικαστική ομηρία από την συγκυβέρνηση. Να το πούμε πιο απλά, στον Γιώργο Πατούλη βλέπουμε την πρώτη ααξιοσημείωτη υποψηφιότητα για το ρόλο του Έλληνα Τραμπ.
Εδώ εντοπίζεται μια δικαιολογημένη ανησυχία, που λιγότερο έχει να κάνει με το πρόσωπο του ανθρώπου που κάποτε θα γίνει «Έλληνας Τραμπ» και περισσότερο με τα χαρακτηριστικά των πολιτών που περιμένουν διακαώς μια τέτοια υποψηφιότητα. Αν η απάντηση στην αλητεία του ΣΥΡΙΖΑ είναι να έρθει μέσα από τους προδομένους αντιμνημονιακούς, και δη εκείνους που συγκρότησαν τη δεξιά πτέρυγα των αγανακτισμένων, βράσε όρυζα. Αν είναι αντισημίτες με θολωμένο μάτι και θαυμαστές κάθε τύπου χούντας (συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έχουν σφυροδρέπανο) να προσδιορίσουν την επόμενη μέρα, ζήτω που καήκαμε. Αν, κοντολογίς, η επόμενη πράξη του ελληνικού δράματος φέρει τον τίτλο «πάνω πλατεία» εναντίον «κάτω πλατείας», τότε η ελληνική κοινωνία θα έχει ηττηθεί από την εντροπία της.
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον, να ακούσουμε την Κυριακή τον κο Πατούλη και να μελετήσουμε το κατά πόσο είναι δυνατόν ένας πολιτικός, που ετοιμάζεται να αντλήσει ισχύ του από τη λαϊκή δυσαρέσκεια και το εθνοπατριωτικό ρεύμα, να μην καταλήξει ακραία λαϊκιστής και συγκεκαλυμμένα ολοκληρωτιστής.
Πηγή: Φιλελεύθερος
