Γιατί η Ουκρανία μπορεί να θυμίσει τελικά Συρία…
«Γεια, μπορείτε να προωθήσετε το μήνυμά μας, καθώς δύο από εμάς προσπαθούμε να βρούμε ένα αυτοκίνητο να μας μεταφέρει από τη Γερμανία στην Ουκρανία», αναφέρει ένα μήνυμα της 26ης Φεβρουαρίου που προωθήθηκε σε δημοφιλές νεοναζιστικό διαδικτυακό κανάλι.
«Είμαστε 3 Γάλλοι, φεύγουμε από το Στρασβούργο αύριο το πρωί με το αυτοκίνητό μας», απάντησε ένα άλλο μήνυμα. Υπάρχει χώρος για ακόμα δύο Γερμανούς μαχητές.
Αυτοί είναι οι τύποι συνομιλιών που κατακλύζουν καθημερινά διαδικτυακούς χώρους των δυτικών νεοναζιστών και “λευκών” εθνικιστών οργανώσεων από τότε που ο Βλαντιμίρ Πούτιν διέταξε την εισβολή στην Ουκρανία: Χρήστες οργανώνουν συναντήσεις, σχεδιάζουν πώς να περάσουν τα σύνορα Πολωνίας-Ουκρανίας για να συμμετάσχουν στον αγώνα κατά της Ρωσίας. Ο στόχος τους δεν είναι να υπερασπιστούν την Ουκρανία όπως την ξέρουμε, της πολυεθνική, δημοκρατικά προσανατολισμένη κοινωνία που ηγείται ένας εβραϊκής καταγωγής πρόεδρος. Μερικοί νεοναζί βλέπουν απλώς αυτόν τον νέο πόλεμο ως ένα μέρος για να κάνουν πράξη τις βίαιες φαντασιώσεις τους. Για άλλους, ωστόσο, η δύναμη που τους ωθεί προς τη σύγκρουση είναι ένα κοινό όραμα για ένα υπερεθνικιστικό εθνοκράτος. Βλέπουν την Ουκρανία ως μια χρυσή ευκαιρία για να επιδιώξουν αυτόν τον στόχο και να τη μετατρέψουν σε μοντέλο, που θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις σε όλο την υφήλιο.
Οι επίδοξοι μαχητές έχουν στρατολογηθεί από ομάδες όπως το περιβόητο τάγμα του Αζόφ, ένα ακροδεξιό εθνικιστικό ουκρανικό παραστρατιωτικό και πολιτικό κίνημα. Το τάγμα του Αζόφ απορροφήθηκε από την ουκρανική εθνική φρουρά το 2014 και αποτέλεσε βάση για τον ψευδή ισχυρισμό του Πούτιν ότι η κυβέρνηση της Ουκρανίας διοικείται από νεοναζί. Αν και το Αζόφ παραμένει ένα περιθωριακό κίνημα στην Ουκρανία, είναι ένα πολύ δημοφιλές όνομα μεταξύ πολλών εξτρεμιστών. Έχει καλωσορίσει ανοιχτά τους Δυτικούς στις τάξεις της μέσω των ιστότοπων της “λευκής υπεροχής”. Αυτοκόλλητα και μπαλώματα του τάγματος του Αζόφ είναι πλέον διαδεδομένα σε όλο τον κόσμο: από μια τσάντα σε μια διαμαρτυρία νεοναζί τον Ιούλιο του 2020 στο Τενεσί, μέχρι τη μοτοσικλέτα μιας απόπειρας βομβιστικής επίθεσης σε τζαμί στην Ιταλία.
Για να είμαστε σαφείς, δεν λατρεύουν όλοι οι ακροδεξιοί το τάγμα του Αζόφ, το οποίο ορισμένοι θεωρούν ότι έχει δεσμούς με το Ισραήλ ή με Εβραίους χρηματοδότες. Αλλά από τότε που προσκάλεσε δημοσίως ξένους μαχητές στις τάξεις του στις 25 Φεβρουαρίου, η επίσημη ομάδα συνομιλίας της οργάνωσης στο Telegram, ήταν γεμάτη με μηνύματα από ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ολλανδία, τη Σουηδία, την Πολωνία και άλλες δυτικές χώρες. χώρες που εκδηλώνουν ενδιαφέρον για ένταξη. Νεοναζιστικές ομάδες και κανάλια σε διάφορες γλώσσες απηχούν τις εκκλήσεις του Aζόφ.
Και είναι πλέον αξιοσημείωτο ότι δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ αυτό το επίπεδο δραστηριότητας για στρατολόγηση σε κάποιο κίνημα, από τότε που το Ισλαμικό Κράτος κήρυξε το λεγόμενο χαλιφάτο του το 2014 και αναζήτησε “συμπαθούντες” παγκοσμίως για να ενταχθούν στο πλευρό του.
Μια ομάδα πληροφοριών που παρακολουθεί παγκόσμιους εξτρεμιστές, έχουν παρατηρήσει αύξηση της διαδικτυακής δραστηριότητας από λευκούς εθνικιστές και νεοναζί σε συνδυασμό με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Μεταξύ των εκατοντάδων ατόμων που έχουν ανακοινώσει την πρόθεσή τους να ενταχθούν στο τάγμα του Αζόφ τις τελευταίες εβδομάδες είναι αρκετοί γνωστοί νεοναζί. Για παράδειγμα, ο «MD», ένας Αμερικανός μέλος της ομάδας συνομιλίας για την στρατολόγηση στο τάγμα του Azov, έχει προσπαθήσει επανειλημμένα να πείσει συμπατριώτες του να ενταχθούν στο τάγμα στην Ουκρανία. «Υπάρχει κάποιος Αμερικανός που θέλει να πάει; Θα μπορούσαμε να πάει μια ομάδα εκεί», είπε. Ο MD είναι επίσης μέλος μερικών από τις πιο σαδιστικές ακροδεξιές συνομιλίες στο Telegram, όπου πρότεινε τη δημιουργία μιας νεοναζιστικής πολιτοφυλακής στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο “D”, ένα άλλο μέλος της συνομιλίας, είναι ένας αυτοαποκαλούμενος στρατιωτικός βετεράνος στη Βρετανία, ο οποίος δραστηριοποιείται σε δεκάδες χώρους νεοναζί στο Telegram. Όπως ο MD, έτσι κι αυτός, έχει προσπαθήσει να δημιουργήσει τη δική του ομάδα συμπατριωτών του. «Είμαι στο Ηνωμένο Βασίλειο και ελπίζω να φύγω σε 1-2 εβδομάδες», έγραψε ο D στις 27 Φεβρουαρίου, δηλώνοντας έτοιμος να παραστεί στο ουκρανικό μέτωπο.
Τα κίνητρα του D φαίνονταν ακόμη πιο ανησυχητικά από αυτά του MD. Έγραψε, «Τέλος πάντων, όταν φτάσω στην Ουκρανία, θα σκοτώσω επιπλέον Εβραίους όποτε τους βλέπω μπροστά μου». Σε μία άλλη ανάρτηση έγραφε: «Μαζεύω τον εξοπλισμό μου, χαιρετίζω τον Χίτλερ, δόξα στην Ουκρανία και ας σκοτώσουμε όλοι μερικούς Εβραίους για τον Wotan!». (Ο Wotan είναι ένας θεός της σκανδιναβικής μυθολογίας, στον οποίο πολλοί ακροδεξιοί εξτρεμιστές επικαλούνται στη ρητορική τους.) Ο D αργότερα ανέφερε ότι είχε σχηματίσει μια «ομάδα από το Ηνωμένο Βασίλειο» για να κατευθυνθεί στην Ουκρανία.
Αυτό συμβαίνει επειδή οι δυτικοί “λευκοί υπερασπιστές” και οι νεοναζί, ως επί το πλείστον, δεν υποστηρίζουν την τρέχουσα ουκρανική κυβέρνηση — και όχι απλώς λόγω της απαγόρευσής της στον αντισημιτισμό και της εβραϊκής κληρονομιάς του Προέδρου Ζελένσκι ή άλλων ειδικών ζητημάτων. Η Ουκρανία είναι μια αναπτυσσόμενη δημοκρατία, την οποία οι ακροδεξιοί εξτρεμιστές αντιτίθενται ως αντίθετη με τις φασιστικές κυβερνήσεις που θέλουν να δουν. Όπως έγραψε ο διαχειριστής μιας δημοφιλούς γερμανικής και αγγλικής νεοναζιστικής ομάδας συνομιλίας: «Δεν υπερασπίζομαι την Ουκρανία, υπερασπίζομαι τον Εθνικοσοσιαλισμό».
Για τους πιο ακραίους από αυτούς τους νεοναζί, το σχέδιο είναι ακόμη πιο ζοφερό και επαίσχυντο: Βλέπουν την Ουκρανία ως μια ευκαιρία για περαιτέρω «επιταχυντικές» ατζέντες, που επιδιώκουν κατάρρευση σε ολόκληρου τον πολιτισμό και στη συνέχεια την εποικοδόμηση φασιστικών εθνοκρατών μέσα από τις στάχτες του πολέμου.
Όσο ακραία ή ουτοπική και αν φαίνεται αυτή η επιταχυντική φιλοσοφία, πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι βάσει αυτής της φιλοσοφίας, ένας τρομοκράτης που την υποστήριζε σκότωσε 51 ανθρώπους στο Κράιστσερτς της Νέας Ζηλανδίας το 2019.
Φυσικά, καμία από αυτές τις εξελίξεις δεν επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς του Πούτιν ότι ο πόλεμος έχει να κάνει με την “αποναζιστικοποίηση” της Ουκρανίας. Ο Ρώσος πρόεδρος παρέχει ασφαλές καταφύγιο σε άτομα όπως ο Ρινάλντο Ναζάρο, ο οποίος ήταν μέχρι πρόσφατα ο ηγέτης της “Βάσης”, μιας αμερικανικής νεοναζιστικής οργάνωσης που συνδέθηκε με τρομοκρατικά σχέδια. Ο Ναζάρο φαίνεται να ζει στη Ρωσία τουλάχιστον από το 2018. Ο Πούτιν έδωσε επίσης καταφύγιο στο Ρωσικό Ιμπεριαλιστικό Κίνημα, το οποίο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ περιγράφει ότι παρέχει «παραστρατιωτικού τύπου εκπαίδευση σε λευκούς υπερασπιστές και νεοναζί στην Ευρώπη». Ο Πούτιν δίνει σε αυτές τις οντότητες καταφύγιο για να βοηθήσουν «να επιδεινώσουν τις κοινωνικές ρωγμές στη Δύση», υποδηλώνει μια αποχαρακτηρισμένη έκθεση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών του περασμένου έτους.
Ωστόσο, το εξέταση ζήτημα δεν είναι η επικύρωσης ή ακύρωσης των πραγματικών γεγονότων. Το θέμα είναι η ασφάλεια — για την Ουκρανία και για τις χώρες από τις οποίες προέρχονται αυτοί οι εξτρεμιστές. Από πολλές απόψεις, η κατάσταση στην Ουκρανία θυμίζει τη Συρία της τελευταίας δεκαετίας. Ακριβώς όπως η συριακή σύγκρουση χρησίμευσε ως τέλειο έδαφος αναπαραγωγής για ομάδες όπως η Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος, παρόμοιες συνθήκες μπορεί να επικρατούν στην Ουκρανία για την ακροδεξιά. Η Συρία έγινε πεδίο σχεδίασης και εκπαίδευσης τρομοκρατών για να πραγματοποιήσουν επιθέσεις στη Δύση, όπως οι επιθέσεις στο Παρίσι το 2015 και στις Βρυξέλλες το 2016.
Οι εξτρεμιστές που θα φτάσουν με επιτυχία στην Ουκρανία θα μπορούσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους με νέα όπλα και εμπειρία μάχης — ή να παραμείνουν στην Ουκρανία, όπου μπορούν να επηρεάσουν περαιτέρω τους συμπατριώτες τους στο διαδίκτυο. Ακριβώς επειδή οι εξτρεμιστές βρίσκονται «κάπου αλλού» δεν τους καθιστά λιγότερο επικίνδυνους για τις χώρες από τις οποίες προέρχονται. Ανεξάρτητα από το πού διεξάγεται πόλεμος, αποτελεί πάντα ευκαιρία για τους εξτρεμιστές.
*Με πληροφορίες από την Washington Post
