Η κυβέρνηση που διαφημίζει καθημερινά την «ασφάλεια των συνόρων» και την «αποτελεσματική φύλαξη του Αιγαίου», αποδεικνύεται στην πράξη ανίκανη να ελέγξει ακόμη και τις στοιχειώδεις μεταναστευτικές ροές, την ώρα που η κατάσταση στα νησιά –και κυρίως στην Κρήτη– αγγίζει τα όρια της κατάρρευσης.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, μόνο στην Κρήτη έχουν αφιχθεί 5.083 μετανάστες από την αρχή του έτους μέχρι και τις 5 Ιουνίου. Το νούμερο σοκάρει, αν αναλογιστεί κανείς ότι ολόκληρο το 2024 καταγράφηκαν 4.935 αφίξεις. Η αύξηση σε σχέση με την περσινή περίοδο αγγίζει το 179%. Όσο κι αν προσπαθούν στο Μαξίμου να καλύψουν την έκρηξη με φράσεις περί «αυστηροποίησης», οι αριθμοί δεν συγχωρούν: έχουν χαθεί πλήρως ο έλεγχος και η αξιοπιστία.
Η Κρήτη βυθίζεται, το Υπουργείο σιωπά
Και ενώ η Κρήτη γεμίζει με πλωτά φορτία ανθρώπων που αποβιβάζονται χωρίς έλεγχο, ο Βασίλης Κικίλιας αναλώνεται σε… τηλεοπτικά σκετσάκια περί γεωγραφίας, αποφεύγοντας να απαντήσει επί της ουσίας. Η κυβέρνηση, αντί να θωρακίσει τα νότια θαλάσσια σύνορα, σφυρίζει αδιάφορα επί μήνες για τις ροές από Λιβύη και Νότια Μεσόγειο.
Στο μεταξύ, ο Μάκης Βορίδης που μέχρι πρότινος ηγείτο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, καλείται τώρα να απαντήσει όχι για τις μεταναστευτικές ροές, αλλά για τις… παράνομες επιδοτήσεις, που εξετάζει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία. Ούτε λόγος, φυσικά, για συνοχή κυβερνητικής στρατηγικής στο κρίσιμο θέμα του ελέγχου συνόρων.
Επικοινωνία χωρίς πολιτική
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προτιμά να επενδύει στην εικόνα και τις συνεντεύξεις τύπου, παρά να ασχοληθεί με την πραγματικότητα στα πεδία. Φρεγάτες, drones και μεγαλόστομες ανακοινώσεις γεμίζουν τα δελτία ειδήσεων, αλλά καμία ουσιαστική πολιτική αποτροπής δεν εφαρμόζεται. Αντίθετα, η Ελλάδα συνεχίζει να χρηματοδοτεί μέσω ΕΕ τις χώρες προέλευσης, χωρίς κανένα αποτέλεσμα – πέρα από το ότι οι ροές αυξάνονται και το βάρος μετακυλίεται και πάλι στον Έλληνα πολίτη.
Η ώρα της πολιτικής αλήθειας
Η Νέα Δημοκρατία επιμένει να παρουσιάζει μια εικονική πραγματικότητα, μιλώντας για «δεξιά στροφή στο μεταναστευτικό» ενώ συμπεριφέρεται σαν ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου 2015–2016: χωρίς έλεγχο, χωρίς σχέδιο, χωρίς βούληση. Και δεν πρόκειται για κινδυνολογία: τα δεδομένα είναι αδιάψευστα και το καλοκαίρι προμηνύεται ακόμα πιο εκρηκτικό.
Και αν κάποιος νομίζει ότι η Ελλάδα μπορεί να συνεχίσει έτσι, με την ανοχή των Βρυξελλών και τις υποσχέσεις της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, να του θυμίσουμε την παροιμία: «αν δεν έχεις νύχια να ξυστείς, μην περιμένεις να το κάνουν άλλοι».
Διότι η πολιτική αδράνεια έχει κόστος. Και αυτό, στο μεταναστευτικό, πληρώνεται πάντα με κοινωνική αποσταθεροποίηση και εθνικούς κινδύνους.
