Λίγα μόλις γραμμάρια είναι αρκετά για να αυξήσουν τον κίνδυνο.
Περισσότερο φως στο αρνητικό προφίλ της διατροφής δυτικού τύπου έριξαν Κινέζοι ερευνητές, αναδεικνύοντας τη συσχέτιση της κατανάλωσης τηγανητών τροφίμων -κύριο συστατικό της δυτικής διατροφής- με τον υψηλότερο κίνδυνο για καρδιοπάθεια ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
Για τα πρόσφατα ευρήματα που δημοσιεύονται στο Heart, η επιστημονική ομάδα πραγματοποίησε μια συγκεντρωτική ανάλυση όλων των διαθέσιμων δεδομένων από 19 σχετικές έρευνες μέχρι και τον Απρίλιο του 2020 και συγκεκριμένα στοιχεία από:
- 17 έρευνες με 562.445 συμμετέχοντες και 36.727 σοβαρών καρδιαγγειακών περιστατικών όπως καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο, για την αξιολόγηση του κινδύνου καρδιαγγειακών νόσων
- 6 μελέτες με 754.873 συμμετέχοντες και 85.906 καταγεγραμμένους θανάτους στο χρονικό πλαίσιο μιας παρακολούθησης 9,5 ετών, για την αξιολόγηση μιας πιθανής σχέσης μεταξύ της κατανάλωσης τηγανιτών τροφίμων και της θνητότητας από καρδιαγγειακές παθήσεις και οποιαδήποτε άλλη αιτία.
Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε πως η μεγαλύτερη κατανάλωση τηγανητών τροφίμων συνδέθηκε με αυξημένο κίνδυνο κατά 28% για σοβαρά καρδιαγγειακά περιστατικά, κατά 22% για στεφανιαία νόσο και κατά 37% για καρδιακή ανεπάρκεια.
Δύο επιπλέον σημαντικές διαπιστώσεις ήταν η παρατήρηση κοινών αποτελεσμάτων μετά τη στρωματοποίηση των διαφορετικών χαρακτηριστικών των μελετών και των συμμετεχόντων, καθώς και η γραμμική σχέση μεταξύ κατανάλωσης τηγανητών τροφίμων και μειζόνων καρδιαγγειακών συμβάντων, στεφανιαίας νόσου και συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναφορικά με τις τρεις παραπάνω καρδιαγγειακές παθήσεις, αποτέλεσε η ανακάλυψη πως μόλις 114 γρ. περισσότερου τηγανητού φαγητού την εβδομάδα ήταν επαρκή για να πολλαπλασιάσουν τον κίνδυνο εμφάνισης των παραπάνω παθήσεων κατά 3%, 2% και 12% αντίστοιχα.
Οι ερευνητές έχουν αναγνωρίσει σειρά αδυναμιών της μελέτης τους, όπως η εύρεση της αιτιώδους σχέσης ανάμεσα στην επιβλαβή διατροφική συνήθεια και την καρδιαγγειακή υγεία, για την οποία ωστόσο παρέχουν κάποιες πιθανές εξηγήσεις.
Μια υπόθεση εδράζεται στην αυξημένη πρόσληψη ενέργειας που προκαλούν τα τηγανητά τρόφιμα εξαιτίας της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε λιπαρά, καθώς στην παραγωγή επιβλαβών trans λιπαρών οξέων από τα υδρογονωμένα φυτικά έλαια που χρησιμοποιούνται συχνά κατά το τηγάνισμα.
Σύμφωνα με άλλη υπόθεση, το τηγάνισμα ενισχύει την παραγωγή χημικών υποπροϊόντων που σχετίζονται με τη φλεγμονώδη απόκριση του οργανισμού, ενώ τρόφιμα όπως το τηγανητό κοτόπουλο και οι τηγανητές πατάτες, περιλαμβάνουν συνήθως μεγάλες ποσότητες αλατιού ή συνοδεύονται από σακχαρούχα ποτά, όπως συμβαίνει στα ταχυφαγεία.
Οι τρεις ακόμη αδυναμίες της ανάλυσης που πιθανότατα επηρέασαν τα συμπεράσματα αφορούν:
- τον περιορισμό μελετών σε ένα μόνο δείγμα τηγανιτού τροφίμου (ψάρι, πατάτες ή σνακς) και όχι στη συνολική κατανάλωση τηγανιτών τροφίμων
- τις ευάριθμες μεταβλητές που μάλλον ευθύνονται για τις μηδενικές συσχετίσεις διατροφής με θανάτους από καρδιαγγειακές παθήσεις ή άλλη αιτία
- τον σημαντικά διαφορετικό σχεδιασμό των μελετών, καθώς και ότι όλες βασίζονταν στη μνήμη των συμμετεχόντων.
