Ρόδος: Η σοκαριστική ομολογία της οικιακής βοηθού-serial killer – “Μία φωνή μέσα μου μου έλεγε να την λυτρώσω”

227

Η Ρόδος παραμένει σε σοκ, μετά την αποκάλυψη της δολοφονίας της 75χρονης από την οικιακή βοηθό που την φρόντιζε ενώ περιμένουν και τα αποτελέσματα στην έρευνα για τις άλλες τρεις δολοφονίες που ισχυρίζεται ότι έκανε.

Η 45χρονη οδηγείται πλέον σε ψυχιατρείο ενώ κρίθηκε προσωρινά κρατούμενη.

Το Newpost σας αποκαλύπτει τι ισχυρίστηκε στο απολογητικό της υπόμνημα στο οποίο, ξεκίνησε, περιγράφοντας στοιχεία για τη ζωή της και την απόπειρα να σκοτώσει το ίδιο της το αγοράκι .

«Δεν είχα το λογικά μου…»
Η 45χρονη ισχυρίστηκε:

«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ρόδο. Σε μικρή ηλικία παντρεύτηκα και έμεινα για πρώτη φορά έγκυος και το παιδί μου σήμερα είναι είκοσι ενός ετών. Δεν ήταν εύκολο για μένα διαχειριστώ την μητρότητα σε τόσο νεαρή ηλικία πράγμα που με οδήγησε στο να αποπειραθώ να πνίξω το αγοράκι μου σε ηλικία μόλις ενός έτους λόγω των έντονων ψυχολογικών προβλημάτων που αντιμετώπιζα από πολύ νεαρή ηλικία . Τη στιγμή εκείνη της αποτρόπαιας πράξης μου δεν είχα τα λογικά μου, άκουγα συνεχώς φωνές, κραυγές πράγμα το οποίο με έκανε να χάνω τα λογικά και τη συναίσθηση μου. Ευτυχώς τελευταία στιγμή ταρακουνήθηκα σταμάτησα την πράξη μου και η ίδια κάλεσα την Αστυνομία στο σπίτι. Μετά από αυτό το θλιβερό γεγονός νοσηλεύτηκα για αρκετά χρόνια στο Ψυχιατρείο της Λέρου όπου ελάμβανα πάρα πολύ δυνατή αγωγή και με τη μορφή χαπιών αλλά και με ενέσιμα φάρμακα.

Μετά από αρκετά χρόνια βγήκα από το Ψυχιατρείο της Λέρου, θεωρώντας οι θεράποντες ιατροί μου αλλά και εγώ ότι έχω συνέλθει και ξεπεράσει τα ψυχολογικά μου προβλήματα.»

«Άκουγα φωνές και κραυγές»
Η κατηγορουμένη ισχυρίστηκε ότι έχει ακόμη ένα παιδί ένα κοριτσάκι που είναι σήμερα 15 ετών και είναι σε ανάδοχη οικογένεια στην Κάλυμνο.

«Από το χρονικό διάστημα που έφυγα από το Ψυχιατρείο της Λέρου και έκτοτε για να εξασφαλίσω τα προς το ζην και να μπορέσω να επιβιώσω, ούσα μόνη με ελάχιστη βοήθεια από την μητέρα μου, εργαζόμουν σε σπίτια και φρόντιζα ηλικιωμένους. Η εργασία αυτή μου άρεσε πολύ , με γέμιζε το γεγονός ότι φρόντιζα και περιέθαλπα αυτά τα πλάσματα. Πολλές φορές όμως συνέχιζα να ακούω φωνές, κραυγές να βλέπω περίεργες σκιές σε όλα τα δωμάτια των σπιτιών που έμενα. Έτσι και πάλι νοσηλεύτηκα σε Ψυχιατρικό Ίδρυμα της Κρήτης, όπου παρέμεινα και εκεί για αρκετά χρόνια.

Όταν βγήκα από το Ψυχιατρείο της Κρήτης προσπαθώντας να εκμηδενίσω όλες τις αποτυχίες της ζωής μου και αναζητούσα μια καινούρια αρχή, οδηγήθηκα στην Κύπρο για επαγγελματικούς λόγους. Και στην Κύπρο εργαζόμουν σε σπίτια και φρόντιζα ηλικιωμένους ανθρώπους. Δεν άργησε όμως η στιγμή που επανήλθαν όλα αυτά τα τρομερά γεγονότα που μου συνέβαιναν. Ξεκίνησα πάλι να ακούω διάφορες φωνές να ηχούν στα αυτιά μου, να βλέπω σε μορφή σκιών ακόμα και Θεία πρόσωπα, πολλές δε φορές οι σκιές αυτές έπαιρναν σάρκα και οστά μπροστά μου και μου μιλούσαν. Έτσι, για ακόμα μια φορά βρέθηκα σε ένα ακόμα Ψυχιατρείο στην Κύπρο, όπου παρέμεινα για αρκετό διάστημα έως ότου αποκατασταθούν οι πνευματικές και ψυχολογικές μου βλάβες.

Μετά από χρόνια, φεύγοντας από το Ψυχιατρείο της Κύπρου, επέστρεψα στη γενέτειρα μου και δειλά- δειλά ξεκίνησα εκ νέου να απασχολούμαι σε σπίτια και να φροντίζω ηλικιωμένους ανθρώπους. Πάντοτε η κατάσταση της υγείας μου χειροτέρευε όταν έκοβα τη φαρμακευτική μου αγωγή, αλλά πολλές φορές έπαιρνα την πρωτοβουλία και τα σταματούσα διότι μου έφερναν τρομερή κατατονία, εξάντληση, ζαλάδες και υπνηλία σε σημείο μουδιάσματος.

Έτσι προκειμένου να μπορέσω να εργαστώ και να μπορώ να εξασφαλίσω τις βιοτικές και οικονομικές μου ανάγκες πολλάκις σταματούσα τη φαρμακευτική μου αγωγή προκειμένου να είμαι λειτουργική στην εργασία μου.»

«Λύτρωσέ τη – λύτρωσέ τη ..»
Στην απολογία της περιέγραψε καρέ καρέ πως σκότωσε την 75χρονη. Δεν είχε σκοπό να το κάνει όπως είπε.

«Την αγαπούσα πολύ και ειλικρινά με λυπούσε το γεγονός ότι συνέχεια ούρλιαζε από τους πόνους . Εκείνο το βράδυ ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι και κοιμόταν ανήσυχα. Εγώ τις πρώτες πρωινές ώρες και περίπου λίγο μετά τις 6:30 το πρωί άκουγα να ηχεί στα αυτιά μου συνεχώς μια φωνή και να μου λέει « ΛΥΤΡΩΣΕ ΤΗΝ, ΛΥΤΡΩΣΕ ΤΗΝ, ΥΠΟΦΕΡΕΙ» , ένιωθα πολύ περίεργα μετά απ’ αυτές τις φωνές ξεκίνησα να βλέπω και σκιές να περιφέρονται στο χώρο ανάμεσα μας. Οι φωνές αυτές είχαν κυριεύσει τόσο το μυαλό , όσο και τις κινήσεις μου και δεν άργησε να συμβεί το κακό. Εξακολουθούσα να ακούω έντονες φωνές οι οποίες μου έλεγαν και μου ζητούσαν να λυτρώσω την κα Φλώρα. Έτσι, την πλησίασα στο κρεβάτι, έβαλα το χέρι μου στόμα της και στη συνέχεια της έκλεισα τη μύτη με σκοπό να την πνίξω. Επειδή η κα Φλώρα κουνούσε τα χέρια της τότε έπιασα ‘ένα μαξιλάρι και ολοκλήρωσα την πράξη μου.

Όταν κατάλαβα τι είχε συμβεί και τι είχα κάνει στην γυναίκα κάλεσα η ίδια την Αστυνομία. Ήμουν σε απόλυτο σοκ και πολύ φοβισμένη , δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε γίνει ξαφνικά κλείδωσε το μυαλό και το σώμα μου. Όταν έδωσα την πρώτη απολογητική μου κατάθεση στην Αστυνομία , ήμουν βαθύτατα φοβισμένη και σε πανικό και σε καμία περίπτωση δεν αποδέχομαι το μέρος της απολογίας μου όπου αναφέρει ότι την σκότωσα επειδή δεν με άφησε να κοιμηθώ. Σε καμία περίπτωση δεν ισχύει αυτό το πράγμα. Ο μόνος λόγος που με οδήγησε στο να συμβεί αυτό το κακό ήταν οι έντονες φωνές που άκουσα εκείνο το βράδυ, που μάλιστα μετουσιώθηκαν και σε σκιές με αποτέλεσμα να με κατευθύνουν στο μοιραίο γεγονός.

Ποτέ δεν έτρεφα αρνητικά και κακά συναισθήματα ούτε για τη γυναίκα , αλλά ούτε και για κανέναν άλλον ηλικιωμένο που φρόντιζα. Είμαι βαθιά λυπημένη και στεναχωρημένη για το χαμό τη .»