Γράφει ο Ηλίας Σολωμός*.
Προ ολίγων ημερών ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εξήγγειλε το άνοιγμα της οικονομίας, αρχής γενομένης από την εβδομάδα του Πάσχα. Η εξέλιξη αυτή ήλθε πιθανόν εσπευσμένα ως απόρροια της ανάγκης κατευνασμού της λαϊκής οργής για την απαγόρευση των διαπεριφερειακών μετακινήσεων και κατά επέκταση της όποιας προοπτικής για ‘‘Πάσχα στο χωριό’’.
Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση επέδειξε σε μερικό βαθμό ατολμία ως προς το άνοιγμα οικονομικών δραστηριοτήτων, με προεξάρχοντα τον κλάδο της εστίασης. Σε συνδυασμό με την εις μάκρος παράταση του πανεθνικού lockdown, μεγάλο μέρος της κοινωνίας άρχισε να ασφυκτιά, ιδίως στα αστικά κέντρα. Ως εκ τούτου, με την έλευση της Άνοιξης οι πολίτες ξεχύθηκαν σε πάρκα, πλατείες, μαρίνες κλπ. Μέσα σε αυτό το κλίμα ήρθε να προστεθεί το ατυχές συμβάν της Νέας Σμύρνης, το οποίο η Αριστερά μεγαλοποίησε δια των προπαγανδιστικών της μηχανισμών φτιάχνοντας αφήγημα περί αστυνομικού κράτος, με αποτέλεσμα την επομένη των επεισοδίων να δοθούν (εμφανώς) οδηγίες για χαλάρωση της αστυνομικής επιτήρησης από την κυβέρνηση.
Με βάση τα ανωτέρω, η κυβέρνηση είχε βρεθεί σε συμπληγάδες. Από την μία, τα επιδημιολογικά δεδομένα δεν επέτρεπαν την ανοχή φαινομένων ανυπακοής όπως οι μαζικές διαδηλώσεις ή τα κορωνοπάρτυ σε πλατείες και από την άλλη ενδεχόμενη αύξηση της αστυνόμευσης ήταν πιθανόν να οδηγήσει αν όχι σε κοινωνική έκρηξη, τουλάχιστον σε οργανωμένες επιχειρήσεις αποσταθεροποίησης από τα ίδια κέντρα που το επιχείρησαν στην Νέα Σμύρνη. Ταυτόχρονα τον τελευταίο μήνα άρχισε (με μεγάλη ευθύνη των media) να τίθεται διαρκώς στην ημερήσια ατζέντα το θέμα του κατά πόσον θα είναι εφικτό το ‘‘Πάσχα στο χωριό’’. Ίσως σε αυτό το σημείο εντοπίζεται και το μεγαλύτερο λάθος της κυβέρνησης. Αντί να διακόψει αυτή την συζήτηση εν τη γενέσει της προσφέροντας μια εναλλακτική στην κοινωνία (πχ άνοιγμα εστίασης υπό αυστηρούς όρους) για να κάνει Πάσχα στην πόλη, το όλο θέμα άρχισε να ‘‘σέρνεται’’ και τώρα που έληξε άδοξα αυτή η συζήτηση είναι αναπόφευκτο ότι θα επιφέρει πολιτικό κόστος.
Κανείς σκεπτόμενος πολίτης δεν αμφιβάλει ότι η απόφαση να παραμείνουν οι Έλληνες στις πόλεις τους κατά τη διάρκεια των εορτών του Πάσχα είναι η ενδεδειγμένη, ακόμη και αν αυτό πικραίνει ορισμένους. Όσο και αν επιθυμούν μια μερίδα συμπολιτών μας να δουν μετά από καιρό τα αγαπημένα τους πρόσωπα στην επαρχία, άλλο τόσο πρέπει να σταθμίσουν ότι σημαντικό είναι να μην διασπαρεί ο κορωνοϊός σε περιοχές που δεν υπάρχουν επαρκείς δομές του Εθνικού Συστήματος Υγείας, πόσο δε μάλλον ΜΕΘ. Ο Πρωθυπουργός στο διάγγελμα του ήταν σαφής, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους δεν είναι εφικτή μια μαζική έξοδος από τις πόλεις αλλά την ίδια στιγμή έδωσε μια νότα αισιοδοξίας για το αύριο και περιέγραψε με σαφήνεια τον οδικό χάρτη για την επαναφορά στην κανονικότητα και την ταχύτατη επανέναρξη δραστηριοτήτων.
Το κράτος επιβάλλοντας αυτή τη πολύμηνη καραντίνα έκανε όσα έπρεπε, ίσως και σε καταστροφικό για την οικονομία βαθμό, για να διαφυλάξει το ύψιστο αγαθό της ανθρώπινης ζωής. Τώρα όμως η επιλογή που ορθώνεται μπροστά μας είναι μόνο μια. Επιτάχυνση του προγράμματος των εμβολιασμών και ατομική ευθύνη. Το πρώτο σκέλος βαραίνει την κυβέρνηση για την εφαρμογή του. Είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία μια δυναμική επικοινωνιακή καμπάνια για να πεισθούν για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων όσοι συμπολίτες μας εξακολουθούν να διατηρούν αμφιβολίες. Η πορεία των εμβολιασμών έχει βαρύνουσα σημασία καθώς θα αποτελέσει την καλύτερη διαφήμιση της χώρας μας ενόψει της επικείμενης έναρξης της τουριστικής σεζόν στα μέσα Μαΐου. Αν έχει εμβολιασθεί μέχρι τα τέλη Ιουνίου το 40%-50% του πληθυσμού θα δημιουργηθεί ένα πρώτο τοίχος ανοσίας και θα καταστεί πιο εύκολη η χαλάρωση των μέτρων και η παράταση της τουριστικής περιόδου.
Καταληκτικά, το διάγγελμα του Πρωθυπουργού χαροποίησε τους Έλληνες γιατί επίσπευσε την λήξη μιας καραντίνας που εν πολλοίς είχε πάψει ούτως ή άλλως να τηρείται. Πλέον όμως δεν υπάρχουν δικαιολογίες περί ‘‘κατασταλτικού κράτους’’ ή ‘‘κουρασμένων νέων’’ κλπ. Αυτό σημαίνει αφενός ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να πατάξει κάθε ομάδα πολιτών (αρνητές του ιού, διοργανωτές κορωνοπάρτυ, διακινητές θεωριών συνωμοσίας κλπ) που ηθελημένα ή άθελα θα παραβιάσει τον νόμο και θα τορπιλίσει την συντεταγμένη πορεία εξόδου από την υγειονομική κρίση και αφετέρου οι εχέφρονες πολίτες θα κληθούν να αποδείξουν ότι έχουν την ευαισθησία και την ενσυναίσθηση να διαφυλάξουν τους εαυτούς τους και τον πλησίον τους επιδεικνύοντας ατομική ευθύνη. Ας βάλει ο καθένας μέσα από την υπεύθυνη του στάση ένα μικρό λιθαράκι ώστε να διανύσουμε με επιτυχία τους τελευταίους δύσκολους μήνες και το ‘‘Σχέδιο Ελευθερίας’’ να βρει πράγματι εφαρμογή.
*του Ηλία Σολωμού, απόφοιτου τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Μεταπτυχιακός φοιτητής Διεθνών Σχέσεων.
