Κυρανάκης πίσω από κλειστές πόρτες – Ποιον εξυπηρετεί το κράτος όταν διώχνει τα ταξί από τις λεωφορειολωρίδες;
Σε μια χώρα όπου το κυκλοφοριακό στην πρωτεύουσα έχει μετατραπεί σε εθνικό μαρτύριο και οι πολίτες πληρώνουν ακριβά για να μετακινηθούν, η κυβέρνηση επιλέγει για ακόμη μια φορά να αγνοήσει τις ανάγκες της κοινωνίας. Στο επίκεντρο αυτή τη φορά βρίσκεται ο αναπληρωτής υπουργός Μεταφορών Κωνσταντίνος Κυρανάκης, ο οποίος με τη σιωπή και την αδιαφορία του έχει ανάψει φωτιές στον κλάδο των ταξί, αποκλείοντας τα οχήματα από τις ειδικές λωρίδες κυκλοφορίας των λεωφορείων.
Η νέα απαγόρευση διέλευσης ταξί από τις λεωφορειολωρίδες, που επιβλήθηκε χωρίς καμία δημόσια διαβούλευση ή πρόβλεψη για τις επιπτώσεις, πλήττει άμεσα την καθημερινότητα χιλιάδων επαγγελματιών, αλλά και των πολιτών που εξυπηρετούνται από τις υπηρεσίες ταξί. Όπως καταγγέλλει το Συνδικάτο Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής (ΣΑΤΑ), πρόκειται για ένα μέτρο αντι-ευρωπαϊκό, αντικοινωνικό και εντελώς εκτός λογικής.
Αποκλεισμός χωρίς λογική – και χωρίς διάλογο
Η εικόνα είναι ξεκάθαρη: Στη Βιέννη, στο Βερολίνο, στο Παρίσι και σε δεκάδες άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, τα ταξί έχουν δικαίωμα διέλευσης από τις ειδικές λωρίδες, ακριβώς για να μειώνεται η συμφόρηση και να διασφαλίζεται η γρήγορη εξυπηρέτηση των πολιτών. Στην Αθήνα όμως, ο κ. Κυρανάκης κλείνει την πόρτα στα ταξί και την ανοίγει μόνο για τα ιδιωτικά συμφέροντα, εξυπηρετώντας προφανώς άλλες ατζέντες.
Το ΣΑΤΑ ξεκίνησε καμπάνια ενημέρωσης σε όλη την Αττική, κατηγορώντας ευθέως την κυβέρνηση για «ασέβεια» και τον αναπληρωτή υπουργό για «αδιαφορία και αυταρχισμό πίσω από κλειστές πόρτες». Όχι μόνο δεν υπήρξε κανένας διάλογος με τον κλάδο, αλλά το μέτρο επιβλήθηκε αιφνιδιαστικά, χωρίς καμία πρόβλεψη για τις κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες.
Όταν οι επιβάτες πληρώνουν την κυβερνητική αδιαφορία
Η απαγόρευση δεν πλήττει μόνο τους επαγγελματίες οδηγούς ταξί. Την πληρώνει ο επιβάτης, που βλέπει τον χρόνο μετακίνησης να εκτινάσσεται, το κόστος να αυξάνεται και τη ζωή του να γίνεται καθημερινό κυκλοφοριακό αδιέξοδο. Και όλα αυτά εν μέσω ακρίβειας και υποτιθέμενης ψηφιακής και συγκοινωνιακής «μεταρρύθμισης».
Για ποιον ακριβώς σχεδιάζει η κυβέρνηση όταν αγνοεί τους επαγγελματίες του δρόμου και τιμωρεί το επιβατικό κοινό; Ποιο συμφέρον εξυπηρετεί ο αποκλεισμός των ταξί από τις λωρίδες ταχείας κυκλοφορίας; Γιατί η πολιτική ηγεσία επιμένει να λειτουργεί χωρίς διάλογο, χωρίς πρόβλεψη, χωρίς ντροπή;
Το κράτος των λίγων – ξανά στο τιμόνι
Ο κ. Κυρανάκης –που φαίνεται να έχει επιλέξει να είναι υπουργός της σιωπής και της απουσίας– έχει πλέον την πολιτική και ηθική υποχρέωση να απαντήσει. Όχι μόνο στους επαγγελματίες του κλάδου, αλλά κυρίως στους πολίτες που βιώνουν καθημερινά τις επιπτώσεις μιας αυθαίρετης και κοινωνικά άδικης απόφασης.
Η ψηφιακή πρόοδος και οι συγκοινωνιακές μεταρρυθμίσεις δεν μπορούν να χτίζονται στις πλάτες των μικρών. Δεν είναι εκσυγχρονισμός το να πετάς έξω από το σύστημα χιλιάδες εργαζόμενους που ζητούν μόνο ένα πράγμα: ισότιμη αντιμετώπιση και πρακτικές λύσεις.
Όσο η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει να μετατρέπει την καθημερινότητα σε πεδίο ταξικού αποκλεισμού, τόσο περισσότερο θα συσσωρεύει οργή, αντίδραση και πολιτικό κόστος. Τα ταξί αποκλείστηκαν από τις λωρίδες – ας μην εκπλαγεί κανείς αν το Μαξίμου αποκλειστεί από την κοινωνία.
