Αλλοτε ήταν αδιανόητο κάτι τέτοιο αλλά τώρα γίνεται όλο και λιγότερο εξωπραγματικό, όλο και περισσότερο ρεαλιστικό το ενδεχόμενο να διολισθήσει η στερλίνα στην ένα προς ένα ισοτιμία έναντι του δολαρίου. Ο συνεχής κίνδυνος της ύφεσης, η μεγάλη εξάρτηση της βρετανικής οικονομίας από το ξένο κεφάλαιο, η εκτόξευση του κόστους εξυπηρέτησης του χρέους, υπονομεύουν την αξία των βρετανικών τίτλων με αποτέλεσμα να περιέρχονται σε δεινή θέση το νόμισμα και τα ομόλογα της Γηραιάς Αλβιώνος. Η ισοτιμία στερλίνας – δολαρίου είναι η παλαιότερη στον κόσμο των αγορών συναλλάγματος και πηγαίνει πίσω 250 χρόνια. Για πρώτη φορά, όμως, οι αγορές δίνουν μία πιθανότητα στις 7 να διολισθήσει η βρετανική λίρα στο 1,05 δολ. στα τέλη του έτους και αρκετές πιθανότητες να διαβεί τον Ρουβίκωνα της ένα προς ένα ισοτιμίας.
Αιτία βέβαια τα δεινά της βρετανικής οικονομίας που είναι παρεμφερή με εκείνα άλλων χωρών, αλλά συνδυάζονται με εγγενείς παθογένειές της. Πρώτα απ’ όλα αντιμετωπίζει την άνοδο του πληθωρισμού που επιταχύνθηκε μετά τα μέτρα στήριξης κατά της ύφεσης της πανδημίας και τώρα έρχονται τα υψηλότερα επιτόκια που έχει γνωρίσει η χώρα εδώ και πολλά χρόνια. Η ανάπτυξη αναμένεται να επιβραδυνθεί πολύ περισσότερο τους επόμενους μήνες, όπως καταδεικνύουν οι κυριότεροι δείκτες υγείας της οικονομίας, που καταρρέουν. Ολα δείχνουν πως δεν θα περάσει πολύς καιρός και η Βρετανία θα αρχίσει να φλερτάρει με την ύφεση..
Το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας είναι μεγάλο και περίπου το 25% των γκιλτς, όπως αποκαλούνται δεκαετή ομόλογα του βρετανικού δημοσίου, βρίσκεται στα χέρια ξένων. Επιπλέον, η Βρετανία αντιμετωπίζει εξίσου σοβαρό πρόβλημα με αυτό που αντιμετωπίζουν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες σε ό,τι αφορά την εκτόξευση του κόστους της ενέργειας που αναγκάζει το υπουργείο Οικονομικών να προχωρήσει σε κάποιου είδους επιδοτήσεις. Μολονότι δεν εξαρτάται από το ρωσικό αέριο, η Βρετανία υφίσταται σε ποσοστό 35% τις έμμεσες συνέπειες της ενεργειακής κρίσης που πλήττουν άλλες χώρες. Αν συνεκτιμηθεί και το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, η χώρα παρουσιάζει ένα δίδυμο ελλειμμάτων που είναι ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Φτάνει στο 11,1% του βρετανικού ΑΕΠ που συνεπάγεται ότι για να συνεχίσει να λειτουργεί η χώρα χρειάζεται έναν ωκεανό ξένου κεφαλαίου.
Και σαν να μη φτάνουν όλα αυτά, το χρέος της βρετανικής κυβέρνησης αναμένεται να ανέλθει σε δυσθεώρητα ύψη. Για λόγους που ήταν κατανοητοί όταν ο πληθωρισμός ήταν χαμηλός και η πολιτική κατάσταση σταθερή, περίπου το 24% του βρετανικού χρέους είναι συνδεδεμένο με τον πληθωρισμό. Στην πράξη αυτό σημαίνει πως αν επιβεβαιωθούν οι χειρότερες προβλέψεις, η Βρετανία θα καταλήξει να καταβάλει ετησίως σχεδόν το 3% του ΑΕΠ της μόνον για τους τόκους του χρέους της. Και στο μεταξύ, οι αγορές ομολόγων αρχίζουν να ανησυχούν για το ποιος θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της Βρετανίας. Η Λις Τρας, που έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να αναλάβει τα ηνία της χώρας στις 5 Σεπτεμβρίου, σχεδιάζει να επανεξετάσει τις εξουσίες της Τράπεζας της Αγγλίας σε ό,τι αφορά τον καθορισμό των επιτοκίων, εν ολίγοις να περιορίσει την ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας. Μια παρέμβαση σε ένα είδος ευαίσθητου δεσμού που έχει σχηματισθεί επί πολλές δεκαετίες ανάμεσα στις σαφώς πιο διαφανείς κεντρικές τράπεζες και στην αγορά ομολόγων θα εγκυμονούσε κινδύνους ακόμη και στις καλύτερες εποχές. Τώρα, όμως, η ανάπτυξη οδεύει προς επιβράδυνση ή και ύφεση, το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους εκτοξεύεται και οι ανάγκες για ξένο κεφάλαιο είναι τεράστιες. Επομένως το ρίσκο για μια τέτοια παρέμβαση θα ήταν πολύ μεγαλύτερο. Ισως η Βρετανία αποφύγει τον σκόπελο αλλά οι αγορές ανησυχούν.
Πηγή: kathimerini.gr
