Ο Στρατηγός Κ. Ζιαζιάς διαπιστώνει ότι οι Έλληνες την τελευταία χρονική περίοδο έχουν απογοητευτεί και νιώθουν αγανάκτηση. Μάλιστα, επισημαίνει ότι αυτά συμβαίνουν γιατί δεν υπάρχει σοβαρός πολιτικός λόγος με εθνικό όραμα, αλλά και επιχειρήματα που να δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Αντιθέτως κυριαρχεί ξύλινος και διχαστικός λόγος. Σε μία μακροσκελή ανάρτηση ο Στρατηγός διαπιστώνει κυρίως ότι δεν υπάρχει ένας ηγέτης άφθαρτος, νέος, χωρίς εξαρτήσεις και καταγωγή από τζάκια, που θα ενώνει και θα υπηρετεί τους πολίτες.
Δείτε εδώ όλη την ανάρτηση:
Η χώρα σε κρίση, ανάγκη επιστροφής της πολιτικής με όραμα κι όχι με «σόγια» .
« ΑΠ’ ΕΜΟΥ ΟΨΕΣΘΕ ΚΑΙ ΟΥΤΩ ΠΟΙΗΣΕΤΕ»
Λύπη , αγανάκτηση και κυρίως απογοήτευση αισθάνθηκαν, την τελευταία χρονική περίοδο οι Έλληνες ,βλέποντας τους πολιτικούς ταγούς της Χώρας στην Βουλή να ερίζουν, να μην εκφέρουν σοβαρό πολιτικό λόγο,να λείπει η οξύνοια των επιχειρημάτων και ο τεκμηριωμένος λόγος, αλλά να περισσεύει ο ξύλινος, ο βαρετός, ο διχαστικός κομματικός λόγος των κομματικών εγκαθέτων και επαγγελματιών της πολιτικής ,των θεσιθήρων , με τον οποίο λόγο δεν έδιναν λύσεις – εξηγήσεις για τα σοβαρά προβλήματα ( εσωτερικά και εξωτερικά) που ταλανίζουν την Πατρίδα και τον λαό μας .
Είναι φανερό , είναι γενική διαπίστωση ότι σημερα λείπει από την Πατρίδα μας ο ηγέτης που θα απευθύνεται στον λαό του με συνετό λόγο και θα τον εμπνέει με το παράδειγμα του , που θα εχει το θάρρος να του πει «ἀπ’ ἐμοῦ ὄψεσθε καὶ οὕτω ποιήσετε».
Λείπει ο ηγέτης που δεν θα υπηρετεί τη φιλοδοξία και τα δικά του συμφέροντα, καθώς και τα συμφέροντα των ανθρώπων και ομάδων που στηρίζουν την εξουσία του και δεν θα αναδεικνύεται κληρονομικω δικαιωματι η με την εύνοια και την προβολή των ΜΜΕ. Λείπει ο ηγέτης που δεν θα αρχει με εξυπηρετήσεις σε πρόσωπα και ομάδες με κάποια ισχύ, είτε με πειθαναγκασμό – εξαναγκασμό των υπολοίπων , είτε συνηθέστερα και με τις δυο μεθόδους .
Λείπει ο ηγέτης που δεν θα εκφοβίζει και δεν θα απειλεί , δεν θα υπόσχεται και δεν θα εκμαυλίζει τις κοινωνικές ομάδες . Λείπει ο ηγέτης που δεν θα μοιράζει προνόμια και τιμάρια σε έμπιστους και υμνητές . Λείπει ο ηγέτης που θα εχει συνεργάτες και όχι «περιβάλλον» , όχι « παρέα» και θα είναι εν τινι μετρω μοναχικός και « άφιλος» , θα εχει απόψεις που μπορεί ενδεχομένως να αλλάζουν , αλλά οι αξίες του θα είναι σταθερές και εδραίες.
Το έθνος ,σε αυτή την δύσκολη περίοδο , χρειάζεται μια άλλη ποιότητα ηγεσίας , αποφασισμένη να παραιτηθεί τας του βίου πραγματείας . Η αναπαλαίωση του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος δεν αποτελεί λύση . Πίσω από την δοκιμασία και τη παρακμή του ελληνικού λαού κρύβεται το «γηρασμένο» πολιτικό σύστημα .Όταν ένας μεγάλος οργανισμός στον ιδιωτικό τομέα χρεοκοπεί , οι υπεύθυνοι (πρόεδρος , διευθύνων σύμβουλος , στελέχη ),απολύονται . Εδώ βλέπουμε η Χώρα μας χρεωκόπησε και ουδείς παραιτήθηκε, ουδείς είχε την ευθιξία να φύγει από την πολιτική , ουδείς έκανε την αυτοκριτική του .
Σχεδόν οι ίδιοι επι σαράντα χρόνια αποτελούν το πολιτικό κατεστημένο της Χώρας μας και έχουν φτάσει σε τρίτη/τέταρτη γενιά βουλευτών και έχουν φτιάξει ολόκληρα «σόγια» που ετοιμάζονται για την « κερδοφόρα καρέκλα» της Βουλής . Για αυτό ο λαός μας οφείλει να καταδικάσει την πολιτική , ηθική, διοικητικη ανεπάρκεια του πολιτικού συστήματος και να δώσει χώρο σε φιλοπατρεις ,έντιμους, νέους και συνετούς ανθρωπους .
Οι αδοκίμαστοι , νέοι πολιτικοί , θα πρέπει να έχουν διέλθει της διαδικασίας « άξιος» πριν την υποψηφιότητα τους, από την τοπική κοινωνία , που θα εκπροσωπήσουν .
Με όλο τον σεβασμό προς τους θεσμούς της Πατριδος μας ,δεν μπορεί να μην βλέπουμε ότι αυτό το κοινωνικοπολιτικό σύστημα, είναι βαθύτατα διεφθαρμένο, αναξιόπιστο, εθελόδουλο στα κελεύσματα της οικονομικής ολιγαρχίας και διακατεχόμενο από έντονη αναξιοκρατία και νεποτισμό . Για αυτό απαιτείται η διαμόρφωση μια νέας πολιτικής πραγματικότητας και πολιτικών με ήθος, παιδεία και πολιτική κουλτούρα, όπου το Εθνικό συμφέρον, θα είναι υπεράνω, είτε του ατομικού , είτε του κομματικού συμφέροντος.
Η δημοκρατία θα λειτουργήσει αποτελεσματικότερα εφόσον οι Έλληνες πολίτες ενδιαφερθούν για τα κοινά, και διεκδικήσουν απολογισμό από τους άρχοντες .
Η Χώρα μας δεν θα ξεπεράσει τον φαύλο κύκλο της κρίσης αν δεν αντιμετωπίσει τον κρατισμό και την διαπλοκή , την κομματικοκρατία και την διαφθορά , τις πελατειακές σχέσεις και τον συντεχνιασμό , την κρατική γραφειοκρατία και τον ΘΕΣΜΙΚΟ ΥΠΟΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ. Επι τέλους να υπάρξει άρωμα ήθους , αρετής και φιλοπατρίας στους πολιτικούς μας ηγέτες και ευρύτερα σε όσους ηγούνται κρατικών δομων .
Ο λαός έχει ευθύνη να επιλέξει ηγέτες συνετούς , αυτόφωτους ,φολοπατρεις, Φιλόθεους, οξύνους,ρεαλιστές με καταγεγραμμένη την εντιμότητα, την λιτότητα χρήσης του δημοσίου πλούτου, την παραίτηση δικαιωμάτων , τον μη πλουτισμό κατά την άσκηση της εξουσίας .
Το φωτεινό παράδειγμα πολιτικού ηγέτη με αίσθηση της αποστολής του, με αγνότητα φιλοπατρίας, με ευγενή αισθήματα , με το πάθος της προσφοράς προς την πατρίδα ,είναι ο Ιωάννης Καποδίστριας . Όχι μόνο παραιτήθηκε του δικαιώματος αποζημίωσης αλλά διέθεσε και όλες τις οικονομίες του (25.000 γαλλικά φράγκα) ,για να στείλει τρόφιμα και πυρομαχικά στην επαναστατημένη Ελλάδα.
Οι συνθήκες σήμερα απαιτούν την επιστροφή της πολιτικής , ως σχέδιο και όραμα, στο θρόνο της, με ταυτόχρονη εκδίωξη από εκεί του λαϊκισμού και της προπαγάνδας . Οι συνθήκες σήμερα απαιτούν ενότητα , την μέγιστη εθνική συνεννόηση , το δικό μας εσωτερικό κοινωνικό μνημονιο αντιμετώπισης της κρίσης, με στήριγμα την αλήθεια , την αυτογνωσία και την αγάπη προς την Πατρίδα . Οι Άξιοι , οι άριστοι ειναι αυτοί που θα δώσουν αξιοπρέπεια και πρόοδο σε αυτόν τον τόπο . Οι Άξιοι , οι έντιμοι ειναι αυτοί που θα δημιουργήσουν μια καλύτερα Ελλάδα . Υπάρχουν οι άριστοι , οι άξιοι , οι έντιμοι , οι δημιουργικοί άνθρωποι , ειναι δίπλα μας , αναδεικνύονται αυτόφωτα στην κοινωνία μας , που δεν ενδιαφέρονται για το χρήμα, για την εφήμερη δόξα , αλλά μόνο για την προκοπή του τόπου και την κοινωνική δικαιοσύνη και αυτούς πρέπει να προτρέψουμε , να αναδείξουμε ως μπροσταρηδες της κοινωνίας μας .