Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος
Η λέξη γεννήθηκε στο κεντρικό δελτίο του ANT1, όπου ο Νίκος Χατζηνικολάου είχε την καλοσύνη να με προσκαλέσει μαζί με τον Υφυπουργό Εργασίας, Χρήστο Μπάρκα.
Εκεί, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για ακόμα μια φορά θαύμασα (με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξης, δηλαδή παρακολούθησα με απορία) την προσήλωση ακόμα και αυτού του «αστικού προφίλ», τριανταοκτάχρονου στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ στο χιλιοπαιγμένο ψέμα περί Κυριάκου, που δήθεν θέλει και θα φέρει “επταήμερη εργασία” – απλά διότι μπερδεύτηκε κι αντί για «λειτουργία» είπε «εργασία», άσχετα αν μετά το διόρθωσε ξεκάθαρα.
Μάλιστα, είχε προηγηθεί αναφορά από τον κο Μπάρκα και στη συνομιλία Μητσοτάκη με κατοίκους του Καστελλόριζου, όπου ο πρόεδρος της ΝΔ είπε πως δεν είναι η εκάστοτε κυβέρνηση αυτή που “στέλνει το ΣΔΟΕ”, αλλά το ίδιο το Σώμα αποφασίζει πού και πότε θα πάει για έλεγχο. Σε αυτήν την περίπτωση, η συριζαϊκή μηχανή διαστρέβλωσης εφηύρε μια προεκλογική υπόσχεση Μητσοτάκη, ότι δήθεν επί ΝΔ θα αποφεύγονται κάποιοι έλεγχοι. Ότι πήγε, δηλαδή, ο Κυριάκος και είπε στους ακρίτες μπροστά στις κάμερες ότι εμείς, μην ανησυχείτε, δεν θα σας πολυελέγχουμε…
Ελλείψει άλλου, γνήσια πολιτικού επιχειρήματος, αφού αντέγραψαν μέχρι και το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ, στον ΣΥΡΙΖΑ είναι εμφανές ότι έχουν επιδοθεί σε ένα κυνήγι σαρδάμ και κάθε είδους διατυπώσεων που μπορούν να απομονωθούν και να παρουσιαστούν από το σύστημα των κυβερνητικών τρολ και μέσων με ολότελα διαφορετικό νόημα από το αυθεντικό τους. Παλιά τους τέχνη κόσκινο, εδώ που τα λέμε. Ακόμα και στο Μαξίμου, υπάρχουν έμμισθοι σύμβουλοι που χρόνια τώρα ειδικεύονται στην μονταζιέρα αυτή. Πλέον, όμως όλη η κυβερνώσα παράταξη έχει μεταβληθεί σε κόμμα “σαρδαμοκυνηγών”.
Θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν επικίνδυνο για τη δημοκρατία. Διότι, αν δεν σταματήσουν να χρησιμοποιούν αυτήν την μέθοδο, αργά ή γρήγορα θα αναγκάσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους να την αναπαραγάγουν. Και τότε, δύο πράγματα θα συμβούν: Από τη μία, η αλήθεια θα χάσει κι άλλη από την ισχύ της, διότι ο αληθής λόγος θα πασχίζει ολοένα να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Από την άλλη, όλο το “αλατοπίπερο” του δημόσιου λόγου, οι μεταφορές, οι μετωνυμίες, οι παρομοιώσεις, ο σαρκασμός, η ειρωνία, θα χαθούν, καθώς όλοι πλέον θα μιλούν με απόλυτη κυριολεξία φοβούμενοι ότι θα παραφραστούν τα λόγια τους.
Μακάρι, μετά και την τελειωτική του ήττα στις 7 Ιουλίου, ο ΣΥΡΙΖΑ να πάψει να πολιτεύεται ψάχνοντας ψύλλους στα άχυρα διατυπώσεων και να επιχειρήσει πραγματικό πολιτικό λόγο, που είναι χρήσιμος στην αστική δημοκρατία ακόμα και ως εσφαλμένος αντίλογος.
