ΤΕΕ και ΑΕΙ ζητούν την απόσυρση του νομοσχεδίου για τα πανεπιστήμια

205

Την απόσυρση του νομοσχεδίου για τα ΑΕΙ ζητάει το ΤΕΕ συντασσόμενο με μεγάλη μερίδα του πανεπιστημιακού κόσμου. Στο ίδιο πλαίσιο κινείται η επιστολή περίπου 1.000 μελών ΑΕΙ (διδάσκοντες και εκπαιδευτικό και ερευνητικό προσωπικό σε διάφορες θέσεις).

Συγκεκριμένα, η κεντρική αντιπροσωπεία του ΤΕΕ με ψήφισμά της αναφέρει –μεταξύ άλλων– πως «εκτιμά ότι το ν/σ καταργεί το αυτοδιοίκητο του πανεπιστημίου, αυταρχικοποιεί τη λειτουργία του με την αναχρονιστική πρόβλεψη πειθαρχικών οργάνων και ποινών με τιμωρητικό και εκφοβιστικό χαρακτήρα, προσβάλλει τον ενιαίο και αδιάσπαστο χαρακτήρα των σπουδών και των παρεχόμενων τίτλων, ειδικότερα των μηχανικών, διασπά τα προγράμματα σπουδών εις βάρος της επιστημονικής πειθαρχίας και της διεπιστημονικότητας, αναγνωρίζει με αυτοματοποιημένες fast track διαδικασίες αμφιβόλου ποιότητας τριετή πτυχία εξωτερικού και κολεγίων και άρα υπονομεύει κεκτημένα επαγγελματικά δικαιώματα, υποβαθμίζει το διδακτικό έργο, παρεμποδίζει την ακαδημαϊκή εξέλιξη του επιστημονικού προσωπικού, καταργεί τον δημοκρατικό έλεγχο με διορισμένες διοικήσεις, καταργεί τα δωρεάν μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, εντείνει την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση του πανεπιστημίου».

Ως προς τα 1.000 μέλη των ελληνικών ΑΕΙ, δηλώνουν «προ-σβεβλημένα από το σύνολο του ν/σ, το οποίο διαπνέεται από βαθιά περιφρόνηση, καχυποψία και απαξίωση για τους Ελληνες και τις Ελληνίδες πανεπιστημιακούς». Οι πανεπιστημιακοί τονίζουν ότι «εάν ψηφιστεί, το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο θα κλείσει τις πόρτες του στα παιδιά εκείνα που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσουν, ενώ οι νέοι επιστήμονες θα δυσκολευτούν να βρουν θέση στο πανεπιστήμιο». Υπογραμμίζουν επίσης ότι «οι διδάσκουσες και οι διδάσκοντες στα ελληνικά ΑΕΙ έχουν εξαιρετικά βιογραφικά με διεθνείς σπουδές και δημοσιεύσεις και ότι η Ελλάδα παράγει πολύ περισσότερα ερευνητικά αποτελέσματα από όσα αναλογούν στο μέγεθός της. Οπως λένε, «οι “νέοι ορίζοντες” που υπόσχεται το νομοσχέδιο επιστρέφουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση σε αυταρχικές πρακτικές του παρελθόντος, με ιδεοληπτική εμμονή στον νόμο και στην τάξη».

Από την πλευρά της, η Πρωτοβουλία για Παιδεία και Ανάπτυξη (ΠΡΩ.ΠΑΙΔΕΙ.Α) σε επί της αρχής σχολιασμό των κεφαλαίων του ν/σ, λέει για το προτεινόμενο μοντέλο διακυβέρνησης των πανεπιστημίων: «Αναγνωρίζουμε ως θετική τη συνεχή αναφορά στην αριστεία και την έντονη ακαδημαϊκότητα ως βασική προϋπόθεση για τη διεκδίκηση θέσεων εξουσίας, που διατρέχει έντονα το νομοσχέδιο… Ομως, το προτεινόμενο σύστημα διακυβέρνησης, ιδιαιτέρως δε η ταύτιση του ρόλου του προέδρου του Συμβουλίου Διοίκησης με εκείνον του πρύτανη σε ένα πρόσωπο, είναι ανάδελφο. Αν και πράγματι υπάρχουν ανά τον κόσμο ΑΕΙ όπου η ταύτιση αυτή υφίσταται, όπως αναφέρει η υπουργός, δεν πρέπει να παραλείπεται η αναφορά του γεγονότος ότι σ’ αυτά τα πανεπιστήμια όχι μόνο το σύστημα διακυβέρνησης είναι πολύ διαφορετικό, για παράδειγμα δεν υπάρχει Σύγκλητος, αλλά και η ποιότητα του ακαδημαϊκού πολιτισμού είναι τάξεις μεγέθους μεγαλύτερη από την επικρατούσα στα ελληνικά πανεπιστήμια».