Δύο σχολικές εκδηλώσεις στη Θράκη – στο Μειονοτικό Δημοτικό Ξάνθης και στο Μειονοτικό Γυμνάσιο – Λύκειο Κομοτηνής – την προηγούμενη εβδομάδα, ανέδειξαν για ακόμη μια φορά το λεπτό όριο ανάμεσα στη μαθητική δημιουργία και την πολιτική καθοδήγηση.
Όπως κάθε χρόνο, μαθητές και
μαθήτριες, με τη στήριξη των οικογενειών τους, διοργάνωσαν τα
καθιερωμένα παζάρια για να συγκεντρώσουν χρήματα για τις σχολικές
εκδρομές τους.
Πρωτοβουλίες όμορφες,
παιδαγωγικά ουσιαστικές, με ανοιχτή συμμετοχή ολόκληρης της τοπικής
κοινωνίας – μουσουλμάνων και χριστιανών πολιτών.
Κι όμως, πίσω από τη γιορτινή εικόνα ξεδιπλώθηκε μια συντονισμένη προσπάθεια πολιτικής εργαλειοποίησης των σχολείων, με την
παρουσία του Τούρκου Προξένου Κομοτηνής Αϊκούτ Ουνάλ και την ενεργό
συμμετοχή εγκαθέτων και παρακρατικών μηχανισμών που δρουν υπό την
επιρροή της Άγκυρας.
Οι παραδοσιακοί μαθητικοί έρανοι “κέρμες” μετατράπηκαν σε σκηνές επίδειξης πολιτικού ισλαμισμού και συμβολισμών “ενότητας”, με οργανωμένη κάλυψη από μειονοτικά μέσα ενημέρωσης.
Το φαινόμενο της προξενικής “εποπτείας” σε κάθε δημόσια εκδήλωση μειονοτικού σχολείου παραμένει ενεργό και καλλιεργείται μεθοδικά.
Κάθε παιδική δράση, κάθε σχολική πρωτοβουλία, φαίνεται να αντιμετωπίζεται από συγκεκριμένους κύκλους ως ευκαιρία προβολής πολιτικής ισχύος και ελέγχου της μειονότητας, με στόχο τη διατήρηση μιας “παράλληλης” επιρροής εντός της ελληνικής εκπαίδευσης.
Παρόλα αυτά, η τοπική κοινωνία και οι εκπαιδευτικοί δείχνουν ωριμότητα και ψυχραιμία, υπερασπιζόμενοι τον πραγματικό χαρακτήρα των δράσεων: εκπαιδευτικό, κοινωνικό και συνεργατικό.
Το φετινό παζάρι, παρά την παρουσία δημάρχων και πολιτικών, παρέμεινε μια γιορτή μαθητών και πολιτών, μακριά από διχασμούς και εξωτερικές καθοδηγήσεις.
Αυτή είναι η εικόνα που αξίζει να κυριαρχεί στη Θράκη:
η συνεργασία, όχι η εργαλειοποίηση — η παιδεία, όχι η προπαγάνδα.
Πηγή: ΤΑΞΙΑΡΧΗΣpress
Πηγή: NewsFire.GR
