Της Ελένης Κριτσιδήμα.
Για αρκετό καιρό, οι νεοδημοκράτες τον θεωρούσαν “ξένο σώμα”, τον “κομουνιστή που παρείσφρησε στην παράταξή τους”. Τα συριζοΜΜΕ τον αποκαλούσαν “Sir Takis” απαξιωτικά. Πολλοί του χρεώνουν, μέχρι σήμερα, μια αντιαριστερή εμμονή.
Ωστόσο, ο Θεοδωρικάκος δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία να απαντήσει, ούτε στους μεν, ούτε στους δε. Απτόητος, συνέχιζε να εργάζεται, αθόρυβα και με προσήλωση στο στόχο του.
Μελετώντας τον ως “φαινόμενο ανθρώπου που κερδίζει πάντα” διαπιστώνεις πως δεν αναλώνεται, δεν αποσπάται. Κάνει focus στο στόχο του και -σύμφωνα με ανθρώπους που τον γνωρίζουν καλά- εργάζεται επίπονα μέχρι την επίτευξή του. Θα έλεγε κάποιος πως οι νίκες είναι το ατού του.
Άλλωστε, αναφερόμαστε σ’ έναν από τους κύριους ενορχηστρωτές της “γαλάζιας” νίκης το βράδυ της 7ης Ιουλίου. Στο πέρασμα των πέντε ετών με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, ελάχιστες φορές τον είδαμε στα ΜΜΕ. Όμως, ο καθοριστικός ρόλος του μετρήθηκε στο εκλογικό αποτέλεσμα, γι’ αυτό και τιμήθηκε με θέση στο Επικρατείας.
Πιστά, δίπλα στο νυν πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη από τον Οκτώβριο του 2015 ως σύμβουλος του. Δεν κρύφτηκε ποτέ. Μάλιστα, ο ίδιος είχε γράψει στο λογαριασμό του στο facebook πως είχε συνεργαστεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη διαμόρφωση της εκλογικής του στρατηγικής. Τη νύχτα της 10ης Ιανουαρίου 2016, όταν τα ηνία της Νέας Δημοκρατίας περνούσαν στα χέρια του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο Θεοδωρικάκος ήταν και τότε, εκεί. Είχε συμβάλλει τα μάλα στην επιτυχία του νέου αρχηγού.
“Από διαφορετικές αφετηρίες συναντηθήκαμε σε έναν χώρο δημιουργικών ιδεών. Ο Κυριάκος υπερβαίνει τα όρια της ΝΔ γιατί απευθύνεται στους ανθρώπους του μέτρου, της λογικής, στους ανθρώπους που θέλουν να πάνε μπροστά τη χώρα” είπε ο ίδιος, στο παρελθόν για τη σχέση του με τον σημερινό πρωθυπουργό.
Πράγματι, οι αφετηρίες του δεν είναι μόνο πολιτικά διαφορετικές. Ο Τάκης Θεοδωρικάκος έχει άλλες προσλαμβάνουσες. Μεγαλωμένος σε μια λαϊκή περιοχή του Πειραιά, στο Κερατσίνι. Τελείωσε το Λύκειο στην Ιωνίδειο. Διαφορετικές οι καταβολές τους και ενδεχομένως, λόγω αυτών, διακρίνεται από τόσο έντονο πείσμα (αυτό, βέβαια, το οφείλει και στη μανιάτικη καταγωγή του). Την ώρα που άλλοι πολιτικοί αναγνωρίζονται από τις δηλώσεις τους, αυτός ξεχωρίζει από την εργατικότητά του και τις λακωνικές αλλά αποκαλυπτικές, κάθε φορά, τοποθετήσεις του.
Η διαφορετική διαδρομή που είχε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν εμπόδισε όμως, ούτε τον έναν τον άλλον να συνεργαστούν και να αναπτύξουν μια σχέση εμπιστοσύνης -όπως φάνηκε ότι έχουν- όταν του ανατέθηκε το νευραλγικό υπουργείο Εσωτερικών. Είναι ηλίου φαεινότερο πως ο πρωθυποργός τον εμπιστεύεται και εκείνος με τη σειρά του πιστεύει σ’ αυτόν, στηρίζοντας το όραμά του για την Ελλάδα.
Απτή απόδειξη, η ψήφιση του νομοσχεδίου για την ψήφο των απόδημων. Στις αρχές του φθινοπώρου, κυβερνητικοί κύκλοι έκαναν για λόγο για ένα δύσκολο στοίχημα του Θεοδωρικάκου… την ευρεία συναίνεση. Ο υπουργός Εσωτερικών, όπως αποδείχθηκε, κέρδισε πανηγυρικά. Πρόκειται για την ιστορική στιγμή που χάρισε στον Θεοδωρικάκο μια θέση στη νεότερη, πολιτική ιστορία μας. Ταυτόχρονα, η ίδια ιστορική στιγμή ήταν το τέλος μιας μακράς διαδικασίας που εκείνος είχε ξεκινήσει, μόλις ανέλαβε τα ηνία του υπουργείου Εσωτερικών. Το σχέδιο νόμου ψηφίστηκε από 288 βουλευτές (σε σύνολο 296) και ο ίδιος είχε υποχωρήσει, όπου χρειαζόταν, για να μην καταλήξει το ζήτημα σε θέμα μικροπολιτικής αντιπαράθεσης. Με ζυμώσεις, μελέτη, πολύωρες συσκέψεις και διαπραγματεύσεις, ο υπουργός Εσωτερικών έδειξε πως δεν θα άφηνε τίποτα και κανέναν να στερήσει το δικαίωμα ψήφου από τους ομογενείς.
Αν, όμως, κάποιος θεωρεί πως ο Θεοδωρικάκος είναι φύσει υποχωρητικός χαρακτήρας, γελιέται. Συγκρούεται, όποτε επιβάλλεται, κι αυτό για να μην αφήσει το ψέμα να κυριεύσει. Πρόσφατα, παραθέτοντας, όλα τα στοιχεία, κατηγόρησε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ “για υπογραφή ακάλυπτων επιταγών”, αποκαλύπτοντας ότι είχαν ανακοινώσει πρόγραμμα-μαμούθ για έργα στους Δήμους ύψους 1,3 δισ. ευρώ ενώ είχαν εξασφαλίσει μόλις 134 εκατ. ευρώ μέσα από το δάνειο του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
Λέγονται και γράφονται, πολλά γι’ αυτόν. Κυρίως για το παρελθόν και το μέλλον του.
Ανάμεσα σ’ αυτά είναι πως ως γ. γραμματέας της ΚΝΕ διοργάνωσε συναυλία με τους Scorpions, πριν από σχεδόν τριάντα χρόνια, στην Ελλάδα. Ναι, ακόμη κι αυτή η επιτυχία του, από μια μερίδα του Τύπου, προβάλλεται ως μεμπτή. Τα πράγματα είναι απλά και χωρούν σε μία πρόταση. Η μοναδική φορά που μουσικό συγκρότημα παγκόσμιου βεληνεκούς συμμετείχε σε συναυλία ελληνικού, πολιτικού κόμματος φέρει την υπογραφή του Θεοδωρικάκου. Από τα νιάτα του είχε αποδείξει πως γι’ αυτόν sky is the limit.
Tελευταία, ακούγεται πως στις επόμενες, εθνικές εκλογές, οποτεδήποτε κι αν γίνουν, θα διεκδικήσει το σταυρό των συμπολιτών του, στο γαλάζιο ψηφοδέλτιο της Β’ Πειραιά. Η φήμη έχει σπείρει πανικό στην Κουμουνδούρου, καθώς η συγκεκριμένη περιφέρεια ήταν το προπύργιο του ΠΑΣΟΚ στα παλαιότερα χρόνια και στα πιο πρόσφατα του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, ακόμα και στις εκλογές του Ιουλίου, ο ΣΥΡΙΖΑ τερμάτισε πρώτος στη Β’ Πειραιά με 38,22% και η ΝΔ ακολούθησε δεύτερη με 30, 19%. Ο Θεοδωρικάκος δεν κατάγεται απλώς από το Κερατσίνι. Γνωρίζει εκ των έσω τα προβλήματα που ταλανίζουν την περιφέρεια στο σύνολό της. Ξέρει την ανθρωπογεωγραφία της περιοχής, είναι μέρος της και παράλληλα -όπως έχει φανεί- μπορεί ακραιφνώς να ενώσει απέναντι στη διχαστική ρητορική της αξιωματικής αντιπολίτευσης… Κάτι που έχει ανάγκη το γαλάζιο κόμμα στην εν λόγω περιοχή.
Τη στιγμή που οι νεοδημοκράτες, πλέον, τον θεωρούν “δικό τους”, στον ΣΥΡΙΖΑ αισθάνονται πως απειλούνται, όχι επειδή μια προσωπικότητα που γαλουχήθηκε στην αριστερή κόβα, κατέληξε στη φιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία. Τον φοβούνται, διότι τον γνωρίζουν και ξέρουν πως δεν υποκύπτει σε χτυπήματα, δεν ξεφεύγει από τη νικητήρια πορεία που χαράζει. Στην πραγματικότητα, με το δικό τους τρόπο, του αναγνωρίζουν πως πρόκειται για ένα φαινόμενο της πολιτικής. Τον έχουν μετρήσει ως ακροσφαλή διπλωμάτη και σημαντικό όπλο στη φαρέτρα του Μητσοτάκη. Ο Θεοδωρικάκος δεν είναι πολιτικός. Παράγει πολιτική και αυτό είναι που τον καθιστά πολύτιμο για τους μεν, επικίνδυνο για τους δε.
