Το «Όχι», ο Μεταξάς και οι Εβραίοι

9845

Γράφει ο Αριέλ Λεκαδίτης.

«Το παν είναι να είναι κανείς προσωπικότης. Όλα τα άλλα, εξουσία, πλούτη, επιρροή, τιμές και δόξα, δεν είναι τίποτε απέναντι αυτού». 

Ιωάννης Μεταξάς

Δεν είναι η πρώτη φορά που γράφω για την 28η Οκτωβρίου. Είναι όμως η πρώτη φορά που καλούμαι να παρουσιάσω ένα κομμάτι του έπους του 1940 για το οποίο δεν λέγονται και δεν γράφονται πολλά.

Τον περασμένο μήνα δέχτηκα ένα ηλεκτρονικό μήνυμα στον υπολογιστή μου από έναν άνθρωπο ο οποίος με διαβάζει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και με πολύ ευγενικό τρόπο μου ζήτησε να γράψω ένα κείμενο για τη σχέση του Ιωάννη Μεταξά, του ανθρώπου που σήκωσε ψηλά το λάβαρο της 28ης Οκτωβρίου έναντι του Μουσσολίνι και ύψωσε το ανάστημα του εκφράζοντας όλο τον ελληνικό λαό σε σχέση με τους Εβραίους. Ευκαιρίας δοθείσης λοιπόν αποδέχτηκα την πρόκληση- πρόσκληση.

Στις 5 Μαρτίου του 1936 ο Ιωάννης Μεταξάς διορίζεται υπουργός στρατιωτικών στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Δεμερτζή. Στις 14 Μαρτίου αναλαμβάνει υπουργός αεροπορίας και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Μετά τον θάνατο του τότε υπηρεσιακού πρωθυπουργού Δεμερτζή στις 13 Απριλίου, ο βασιλεύς Γεώργιος διόρισε πρωθυπουργό τον Ιωάννη Μεταξά, γνωστό τότε οπαδό της δικτατορικής εκτροπής. Στις 27 Απριλίου μετά τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού, η βουλή έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Μεταξά με 241 ψήφους υπέρ, 16 κατά και 4 αποχές. Κατά ψήφισαν οι βουλευτές του ΚΚΕ και ο Γεώργιος Παπανδρέου. Στις 30 Απριλίου η βουλή διέκοψε πρόωρα τις εργασίες της έως τις 30 Σεπτεμβρίου, εξουσιοδοτώντας την κυβέρνηση να διοικήσει τη χώρα με νομοθετικά διατάγματα, υπό τον όρο να επιτηρείται από μία 40μελή κοινοβουλευτική επιτροπή. Στις 4 Αυγούστου 1936 ο Μεταξάς επιβάλλει δικτατορία η οποία δεν είχε καμία σχέση με τη δικτατορία των συνταγματαρχών.

Ο Ιωάννης Μεταξάς κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του κατήργησε την αντισημιτική οργάνωση ΕΕΕ. Η ΕΕΕ ιδρύθηκε εν έτη 1927 από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας εμπόρους που αντιμετώπιζαν τους Εβραίους ανταγωνιστικά όσο αναφορά το εμπόριο. Μια άλλη άποψη είναι , ότι η κύρια ιδεολογία της οργάνωσης ήταν ο αντικομμουνισμός, αλλά επειδή στις τάξεις των Εβραίων ήταν δυστυχώς διαδεδομένος ο κομμουνισμός, προέκυψε ο αντισημιτισμός ως αποτέλεσμα του αντικομμουνισμού . Ιδρυτής της ΕΕΕ και πρόεδρός της ήταν Γεώργιος Κοσμίδης, γραμματέας της ο Δ. Χαριτόπουλος, ενώ τη δράση της προπαγάνδιζε ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης και φανατικός αντισημίτης Νίκος Φαρδής. Η συγκεκριμένη οργάνωση ήταν υπεύθυνη για τον εμπρησμό στο εβραϊκό οικισμό Κάμπελ της Θεσσαλονίκης.

Η αντισημιτική αυτή οργάνωση διαλύθηκε από τον Ιωάννη Μεταξά ο οποίος μπορεί να θαύμαζε τη Γερμανία του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, αλλά δεν ήτο ναζιστής και ουδέποτε κυνήγησε Εβραίους. Για να υπάρξει ναζισμός έπρεπε να υπάρξει και κομματικός μηχανισμός. Ο Ιωάννης Μεταξάς δεν ήταν αρχηγός στο δικό του κόμμα, άλλωστε δεν υπήρχε. Δεν υπήρχε όπως το NSDAP της Γερμανίας. Δεν είχε κάποιο κομματικό μηχανισμό να τον στηρίζει. Θα ήθελα να προσθέσω πως ο Μεταξάς είχε άριστες σχέσεις τόσο με την εβραϊκή κοινότητα της Αθήνας όσο και της Θεσσαλονίκης και ειδικά με τον Αρχιραββίνο της Θεσσαλονίκης Τσβί Κόρετς.

Όταν σκοτώθηκε ο συνταγματάρχης Μαρδοχαίος Φριζής ο Μεταξάς έστειλε επιστολή στη σύζυγο του όπου εξέφραζε την οδύνη του για το θάνατο του ήρωα ανδρός της.
Καβάλα στο άσπρο του άλογο «πετούσε από νίκη σε νίκη» τις ημέρες της μεγάλης αντεπίθεσης. Δελβινάκι,, Καλπάκι, Κόνιτσα, Καλαμάς. Εκεί, στην κορυφή Βίστριτσα, στις 5 Δεκεμβρίου του 1940, ο συνταγματάρχης Μαρδοχαίος Φριζής γίνεται θρύλος. Αρνείται να αφιππεύσει όταν τον χτυπούν ιταλικά αεροπλάνα. Παρόλο που ήταν Εβραίος όταν έκανε έφοδο με τους στρατιώτες του και για να τους εμψυχώσει έλεγε ο Χριστός και η Παναγιά μαζί μας. Τι μεγαλείο ψυχής είχε αυτός ο άνθρωπος και πως αψήφησε το θάνατο και έπεσε ευκλεώς για την Ελλάδα.

Για να εκτιμήσει κανείς το έργο του Ιωάννη Μεταξά πρέπει να είναι απαλλαγμένος από προκαταλήψεις εναντίων του έθνους και των διώξεων των στελεχών του ΚΚΕ ώστε να μπορέσει να αφουγκραστεί τη προσφορά στον ελληνικό λαό. Δυστυχώς όμως ζούμε σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι φοβούνται να μιλήσουν για τέτοια θέματα τα οποία πολλές φορές η κοινή γνώμη τα αντιμετωπίζει με επιφύλαξη. Ο Ιωάννης Μεταξάς υπήρξε αντικομουνιστής, αλλά ανήμερα της εθνική επετείου δεν το κρίνουμε γι αυτό αλλά για τη στάση του έναντι της φασιστικής Ιταλίας.

Είναι πραγματικά ένα θαύμα πως μια μικρή στρατιωτικά δύναμη όπως η Ελλάδα κατάφερε να προκαλέσει τον παγκόσμιο θαυμασμό. Το θαύμα αυτό είχε πρωταγωνιστή τον ελληνικό λαό, οπλίτες και αξιωματικούς αλλά αν δεν υπήρχε η στρατιωτική ιδιοφυΐα του Ιωάννη Μεταξά, φοβούμαι πως η έκβαση του πολέμου δεν θα ήταν αυτή που ξέρουμε σήμερα.
Σήμερα την στιγμή που τα ελληνοτουρκικά είναι σε τέτοιο κρίσιμο σημείο, θα πρέπει όλοι μας, όποτε και εφόσον χρειαστεί, να έχουμε το σθένος των προγόνων μας, και με εμπνευστές τους ήρωες του έπους του 1940, να προχωρούμε δίχως δισταγμό, αλλά με μόνο γνώμονα το συμφέρον της πατρίδος υπό τη σκέπη της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας χωρίς εθνικιστικές κορόνες.