Γράφει ο Ζαν–Ντανιέλ Κολομπανί*
Το 2018 η Γερμανία καταδίκασε την εισβολή της Τουρκίας στην βόρεια Συρία και το χαρακτήρισε ως καταπάτηση του διεθνούς δίκαιου, τονίζοντας ως μέλος της ευρωπαϊκής ένωσης που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και την δημοκρατία, ότι θα εφάρμοζε το μποϊκοτάζ εξαγωγής όπλων κατά της Τουρκίας.
Με απλά λόγια δηλαδή δεν θα πουλάει πια όπλα στην Τουρκία.
Η Γερμανία θεωρούσε ότι τα όπλα που θα πουλήσει στην Τουρκία θα τα χρησιμοποιήσει στην Συρία , και πραγματικά μείωσε τις πωλήσεις όπλων.
Μπερδευτήκαμε θα μου πείτε,
Τι σημαίνει μείωσε τις πωλήσεις , αφού πριν είπαμε πως τις απαγόρευσε με μποϊκοτάζ…
Τώρα θα το ξεκαθαρίσουμε το τοπίο…
Η Γερμανία απλά δημιούργησε την ψευδαίσθηση του μποϊκοτάζ στην διεθνή γνώμη.
Ανακοίνωσε ότι θα μπλοκάρει τις πωλήσεις όπλων στην Τουρκία και ουσιαστικά αυτό που έκανε ήταν να μειώσει απλά τις εξαγωγές όπλων προς αυτή.
Για να δούμε την σκηνή ξεκάθαρα ας επικεντρωθούμε σε κάποιες λεπτομέρειες…ξεκινώντας από το 2017 πριν την εισβολή της Τουρκίας στην βόρεια Συρία, τότε γεγονός είναι πως η Γερμανία πούλησε πάνω από 187 συμβόλαια πωλήσεων όπλων,
όπως όταν έγινε και το 2018 η εισβολή στη Συρία και είπε ότι θα απαγορεύσει την πώληση όπλων στην Τουρκία παράλληλα πούλησε 58 συμβόλαια όπλων.
Είναι εμφανές λοιπόν πως δεν έγινε ποτέ το εμπάργκο.
Παρεμπιπτόντως οι πωλήσεις το 2019 μετά την απαγόρευση διπλασιάστηκαν, γυρίσαν στην κανονική ροή πωλήσεων.
Ως εκ τούτου η καταδίκη από την Γερμανία στην Τουρκία εξαιτίας της εισβολής δεν έχει κανένα νόημα.
Πουλάει την ψευδαίσθηση στη κοινή γνώμη, και ταυτόχρονα πουλάει ΟΠΛΑ στην Τουρκία!!!!
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τις κυρώσεις της ευρωπαϊκής ένωσης κατά της Τουρκίας;
Το 1987 η Τουρκία καταθέτει αίτημα προς την ευρωπαϊκή ένωση για να ενταχτεί στην ένωση, και υπογράφει το 1995 τελωνειακή συμφωνία , προς έκπληξη όλων το 1999 αποφασίστηκε ότι η Τουρκιά είναι υποψήφια για προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή ένωση .
Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει εξέλιξη λόγω των συνεχών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και τα προβλήματα που δημιουργεί με Μέλη της ένωσης και στην ανατολική μεσόγειο με την Ελλάδα και Κύπρο , συν της παραβίασης των κανόνων του ΝΑΤΟ με την αγορά των S400 και αλλά συμβόλαια αγοράς εξοπλιστικών από την Ρωσία. Χωρίς να ξεχνάμε και την προσφυγική κρίση που δημιουργήθηκε από το 2015.
Ανά καιρούς η ευρωπαϊκή ένωση βγάζει ανακοινώσεις όπου καταδικάζει την Τουρκία και τις πρακτικές της, και ανακοινώνει κυρώσεις..
Όπως πάγωμα των ιδιοκτησιών και λογαριασμών, μποϊκοτάζ πώληση οπλών και πολλά άλλα.
Η ερώτηση είναι, γιατί η ευρωπαϊκή ένωση δεν εφαρμόζει τις κυρώσεις που ανακοινώνει χρόνια τώρα;
Γιατί δεν εφαρμόζονται οι κυρώσεις;
Θα μου πείτε αφού η ευρωπαϊκή ένωση αποφάσισε να επιβάλει κυρώσεις, τι συμβαίνει και δεν εφαρμόζονται ποτέ.
Συζητούνται οι κυρώσεις, αλλά πό την άλλη, όπως η Γερμανία, Ισπανία και η Ιταλία επέβαλαν να δοθεί περισσότερος χρόνος στην διπλωματία για διαπραγματεύσεις.
Και το σχέδιο των κυρώσεων εξατμίζεται εν μια νυκτί.
Η ευρωπαϊκή ένωση “προσέξτε την συγκεκριμένη ερώτηση” δεν θέλει να επιβάλει κυρώσεις; η φοβάται να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία;
Θα μου πείτε και τι μπορεί να τους φοβίζει;
Πάμε λοιπόν να το δούμε με νούμερα.
Το 2019 η Τουρκία απέκτησε την 5 θέση ως πολύ σημαντικός εμπορικός έτερος της Ευρωπαϊκής ένωσης σύμφωνα με τις δηλώσεις του Επικεφαλής της αντιπροσωπείας του εμπορίου και της πολιτικής στην ευρωπαϊκή ένωση. Αξιοσημείωτο ότι έχει τετραπλασιαστεί το εμπόριο μετά από την υπογραφή της τελωνειακής συμφωνίας.
Και αν αναλογιστούμε που υπάρχει κρίση με την Τουρκία, είτε αυτό λέγεται ευρωπαϊκή χώρα είτε αραβική η ακόμα και η Ρωσία , θα δείτε ότι οι εισαγωγές-εξαγωγές είναι πάνω από 3 δις.
Τι σήμαινε αυτό; Ότι οι διαφορές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα ΜΜΕ είναι ένα θέμα, και οι διεθνείς συμφωνίες άλλο θέμα.
Θα διαπληκτιζόμαστε μπροστά από τη διεθνή κοινή γνώμη αλλά οι εμπορικές σχέσεις δεν έχουν καμία ανάμιξη σε αυτό.
Να μισήσουμε ο ένας τον άλλον μπροστά στις κάμερες και στα κανάλια, αλλά οι συμφωνίες των όπλων δεν αγγίζονται από καμία πολιτική διαμάχη.
Μπορείς να με λασπολογείς αλλά όταν σε έχω ανάγκη θα σε βρω σύμμαχο στη πρώτη γραμμή πυρός.
Επιστρέφουμε πάλι στην ευρωπαϊκή ένωση, το ΝΑΤΟ είναι συμμαχία που δημιουργήθηκε έναντια στη ρωσική φιλοδοξία, η Τουρκία ως μέλος της συμμαχίας είναι μέρος πάρα πολλών συμφωνιών , εμπορικών αλλά και στρατιωτικών, την ίδια στιγμή ενώ συγκρούονται στην Συρία και την Λιβύη, δεν σταματάνε οι εμπορικές σχέσεις, για παράδειγμα η κατάρρευση του ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους στην Συρία από τις τουρκικές δυνάμεις, και από την άλλη οι ρωσικές δυνάμεις σκοτώνουν 33 τούρκους στρατιώτες και αξιωματικούς. Και παρόλο αυτό η Ρωσία πούλησε τα S400 και συνέχισε τις εμπορικές σχέσεις που φτάνουν περίπου στα 25 δις ετήσιος, συν την κατασκευή τουρκικού πυρηνικού αντιδραστήρα μέχρι 2023 για παραγωγή ενέργειας από την Ρωσία.
Θα μου πείτε και πως γίνονται αυτά τα πράγματα.
Έτσι είναι ο άγραφος νόμος των διεθνών συμφερόντων.
Τώρα η ερώτηση κρίσεως είναι
-Γιατί η ευρωπαϊκή ένωση στην περίπτωση της Συρίας, που σκοτώθηκαν άμαχοι πολιτες, καταδίκασαν την εισβολή και είπαν ότι η Τουρκία παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και τώρα για την τουρκική παραβατικότητα στην Ανατ. Μεσόγειο, και τις προκλήσεις κατά τις Ελλάδας και Κύπρο «που δεν σταματούν» δεν δρουν αποτελεσματικά.
Μία Τουρκία που απειλεί τα συμφέροντα της ευρωπαϊκής ένωσης στην ανατολική μεσόγειο με την ερεύνα στην ΑΟΖ της Κύπρου και Ελλάδα μέλη και κανένα μέλος δεν αντιδρά αποφασιστικά .
Η Ελληνική διπλωματία έκανε αυτό που πρέπει και με το παραπάνω με τις συμμαχίες και τις εμπορικές συμφωνίες τις οποίες υπέγραψε με διάφορες χώρες στην περιοχή.
Όταν απειλούνται προσωπικά συμφέροντα ενός κράτους μέλους προέχει το προσωπικό συμφέρον έναντι του συνόλου.
Εδώ στην περίπτωση της Γερμανίας , έχει δηλώσει την δυσαρέσκεια της για τις κινήσεις της Τουρκίας αλλά στη περίπτωση εφαρμογής οικονομικών κυρώσεων από την ΕΕ θα χάσει μέρος των εμπορικών συμφωνιών και από τις πωλήσεις των οπλών , και γιαυτό το λόγο δεν έχει πρόβλημα η Τουρκία να πλησιάζει για λίγο τα ναυτικά μιλιά της Ελλάδος .
Το σημαντικό είναι να επιφυλάξει τα συμφέροντα της.
Και αυτό αν και δεν το δηλώνει ευθέως η ελληνική πλευρά, έχει προκαλέσει εκνευρισμό καθώς αρχικά νόμιζε ότι έκανε αρκετές επαφές ώστε να δικαιωθεί ο κόπος με την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία , αλλά δυστυχώς πάλι πάντα προτεραιότητα έχουν τα προσωπικά συμφέροντα της κάθε χώρας παρά του συνόλου των κρατών.
Η παρέμβαση της Ιταλίας, Ισπανίας και Γερμανίας ξάφνιασαν την ελληνική κυβέρνηση που ζητούν να δοθεί περισσότερος χρόνος στην διπλωματία για διαπραγματεύσεις με την Τουρκία.
Θα μου πείτε ότι η Γερμανία δήλωσε ότι η Τουρκία προκαλεί , και τι ; είναι για την εσωτερική κατανάλωση και την ανθρωποφαγία στα ΜΜΕ.
Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, η Τουρκία συνεχίζει τις δραστηριότητες και τις προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, ο τούρκος πρόεδρος σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της συνόδου είπε χαρακτηριστικά ότι δεν μας αφορά..!!!
Θα αναρωτηθείτε σίγουρα τελικά που βρίσκεται η αλήθεια η αλήθεια είναι ότι σε περίοδο οικονομικής ύφεσης , οι χώρες τους νοιάζει το χρήμα, επικεντρώνονται στο να πουλήσουν περισσότερα όπλα.
Και η Ελλάδα για να ενισχύσει την άμυνα της έχει προβεί σε παραγγελίες για να μην μείνει εκτός εμβέλεια στήριξης..
Αφού τα συμφέροντα μόνα τους μιλούν.
Τα συμπεράσματα λοιπόν δικά σας..
*Σύμβουλος σε θέματα Μεταναστευτικής Πολιτικής και Οργανωμένου Εγκλήματος www.colombani.gr
