Το ιταλικό ποδόσφαιρο θρηνεί το θάνατο του Σαλβατόρε «Τοτό» Σκιλάτσι, που έχασε τη μάχη, μετά από νοσηλεία στο πνευμονολογικό τμήμα του δημοτικού νοσοκομείου του Παλέρμο, σε ηλικία μόλις 59 ετών.
Ο ήρωας της εθνικής ομάδας στο παγκόσμιο κύπελλο του 1990, πριν δύο χρόνια είχε διαγνωστεί με καρκίνο στο παχύ έντερο και είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο τις προηγούμενες ημέρες σε σοβαρή κατάσταση.
Η καριέρα του
Σε συλλογικό επίπεδο αγωνίστηκε με τη Μεσίνα (1982-1989), τη Γιουβέντους (1989-1992), την Ίντερ (1992-1994) και την Τζούμπιλο Ιβάτα (1994-1997).
Την αγωνιστική περίοδο 1988-89 ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος της δεύτερης κατηγορίας της Ιταλίας με 23 τέρματα. Παίρνοντας μεταγραφή στη Γιουβέντους είχε μια πολύ καλή πρώτη χρονιά σκοράροντας 15 γκολ πρωταθλήματος και 21 σε όλες τις διοργανώσεις, περίοδος που τελείωσε με τη Γιουβέντους να κερδίζει τους τίτλους του Κυπέλλου Ιταλίας 1989–90 και του Κυπέλλου UEFA. Έξυπνος επιθετικός, επιλέχθηκε τότε από τον επικεφαλής προπονητή της Ιταλίας, για να παίξει στο επερχόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο. Μετά τη Γιουβέντους μεταγράφηκε στην Ίντερ κερδίζοντας το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1993-94, αλλά ήταν κατώτερος των προσδοκιών και τελικά έφυγε για την Ιαπωνία, όπου κέρδισε ένα τίτλο πρωταθλήματος το 1997.
Σε διεθνές επίπεδο αποτέλεσε την έκπληξη στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990, βοηθώντας την Ιταλία με αποφασιστικά γκολ να κατακτήσει την τρίτη θέση στη διοργάνωση που φιλοξενούσε. Έχοντας μια μόνο διεθνή συμμετοχή πριν την έναρξη της διοργάνωσης, μπήκε σαν αλλαγή στους δύο πρώτους αγώνες, ο Σκιλάτσι σκόραρε έξι φορές, κατακτώντας το Χρυσό Παπούτσι ως πρώτος σκόρερ και κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα του τουρνουά ως καλύτερος παίκτης, ξεπερνώντας τον Λόταρ Ματέους (2ος) και τον Ντιέγκο Μαραντόνα (3ος). Εκείνη τη χρονιά ήρθε δεύτερος για τη Χρυσή Μπάλα του καλύτερου Ευρωπαίου ποδοσφαιριστή, πίσω από τον Λόταρ Ματέους.
Συνολικά με την εθνική ομάδα της Ιταλίας συμπλήρωσε 16 συμμετοχές, σκοράροντας 7 φορές.
