Οι διαπραγματεύσεις της τελευταίας στιγμής μεταξύ της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι και της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν φαίνεται ότι κατέληξαν σε μια εκπληκτική επιτυχία για την πρώτη. Η Φον ντερ Λάιεν βρίσκεται σε πορεία να παραχωρήσει στην Ιταλία μια εκτελεστική αντιπροεδρία στο επόμενο υπουργικό της συμβούλιο – παρά το γεγονός ότι η ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR) της Μελόνι δεν αποτελεί μέρος της κυβερνητικής πλειοψηφίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της λεγόμενης «συμμαχίας της Ούρσουλα».
Η είδηση δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί επίσημα, καθώς η εκλεγμένη πρόεδρος έχει ακόμη μερικές εβδομάδες για να κατανείμει όλες τις θέσεις και τα χαρτοφυλάκια μεταξύ των 26 υποψηφίων επιτρόπων της. Αλλά σύμφωνα με το στον ευρωβουλευτή Φούλβιο Μαρτουσιέλο – επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ενός από τους δύο εταίρους του συνασπισμού της Μελόνι, του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) της Forza Italia στις Βρυξέλλες – η συμφωνία δεν θα μπορούσε να είναι πιο ασφαλής.
Στη συνεδρίαση της ομάδας του ΕΛΚ, ο επικεφαλής της ομάδας Μάνφρεντ Βέμπερ ανακοίνωσε τη στρατηγική του προέδρου της Επιτροπής, ο οποίος θα έχει 14 επιτρόπους από το ΕΛΚ. Θα υπάρχουν μάλιστα τέσσερις εκτελεστικοί αντιπρόεδροι και ένας θα πάει στην Ιταλία.
«Ο Βέμπερ υπενθύμισε τη συνάντηση της περασμένης εβδομάδας με τον ηγέτη της Forza Italia Αντόνιο Τατζάνι και τη Μελόνι και τόνισε την ανάγκη η Ιταλία να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην επόμενη Επιτροπή», δήλωσε ο Μαρτουσιέλο την Τετάρτη, 4 Σεπτεμβρίου, προσθέτοντας ότι η Ιταλία, υπό την ηγεσία των εθνικών συντηρητικών, θα είναι επομένως ένας «παίκτης-κλειδί» στο εκτελεστικό όργανο της ΕΕ που θα κυριαρχείται από τους κεντρώους (ΕΛΚ).
Μέχρι τώρα, η Επιτροπή είχε οκτώ αντιπροέδρους, συμπεριλαμβανομένων τριών εκτελεστικών αντιπροέδρων που επιβλέπουν αρκετά από τα πιο σημαντικά χαρτοφυλάκια. Αυτά τα τρία (Πράσινη Συμφωνία, Ανταγωνισμός και Εμπόριο) ήταν ισομερώς κατανεμημένα μεταξύ των ομάδων μελών του προηγούμενου «συνασπισμού της Ούρσουλα», με το ΕΛΚ, το σοσιαλιστικό S&D και το φιλελεύθερο Renew να κατέχουν από έναν.
Αναφέρθηκε δε, ότι η φον ντερ Λάιεν σχεδιάζει να δημιουργήσει μια τέταρτη εκτελεστική θέση αντιπροέδρου, πιθανότατα επειδή κανένας από τους συμμάχους της στην αριστερά δεν θα άντεχε να τους αφαιρεθεί η δική τους. Πρόκειται για τη θέση που θα δοθεί στον πρώην υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Ιταλίας, Ραφαέλε Φίττο, ο οποίος θα αναλάβει το χαρτοφυλάκιο της οικονομίας που θα περιλαμβάνει την επίβλεψη της εφαρμογής του σχεδίου της ΕΕ για την ανάκαμψη και την ανθεκτικότητα μετά την πανδημία.
Η Τζόρτζια Μελόνι διεκδικεί ένα πολύ πιο σημαίνον πόστο στην Επιτροπή από τις εκλογές της ΕΕ τον Ιούνιο, όταν το εθνικοσυντηρητικό κόμμα της Fratelli d’Italia (Αδελφοί της Ιταλίας) έγινε το μόνο κυβερνών κόμμα σε μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα με ισχυρότερη δημοκρατική εντολή από ό,τι πριν.
Ενώ η νίκη της αγνοήθηκε στις Βρυξέλλες λόγω της υπερίσχυσης του ECR, οι «ηττημένοι» των εκλογών -συμπεριλαμβανομένων των φιλελευθέρων του Μακρόν και των σοσιαλιστών του Σολτς- είχαν την ευκαιρία να επανασυστήσουν τον συνασπισμό τους και να διορίσουν εκ νέου την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ως Πρόεδρο της Επιτροπής.
Αυτή η «προδοσία» έχει δημιουργήσει σοβαρή σφήνα μεταξύ της Φον ντερ Λάιεν και της Μελόνι, η οποία ψήφισε κατά του επαναδιορισμού της επικεφαλής της Επιτροπής μετά την αποτυχία της να υποσχεθεί στον Μελόνι μια εκτελεστική θέση αντιπροέδρου σε αντάλλαγμα. Ωστόσο, φαίνεται ότι αυτό δεν ήταν το τέλος των διαπραγματεύσεων και η λύση -η δημιουργία μιας τέταρτης εκτελεστικής θέσης- βρέθηκε τελικά.
Αυτό σηματοδοτεί μια σημαντική πολιτική επιτυχία για την Ιταλία στις Βρυξέλλες, αλλά υπάρχουν προφανή οφέλη και για τις κυρίαρχες δυνάμεις της Φον ντερ Λάιεν.
Με αυτή την κίνηση, η πρόεδρος της Επιτροπής απέτρεψε με επιτυχία την Ιταλία (και κατ’ επέκταση το ECR) από το να πάρει σταθερά τη θέση της μεταξύ των συντηρητικών ομάδων της αντιπολίτευσης στις Βρυξέλλες. Αν ενωθούν, τα τρία συντηρητικά μπλοκ (Πατριώτες, ECR, ESN) θα αποτελούσαν μια τρομερή δύναμη στο Κοινοβούλιο, αλλά αυτή η παραχώρηση προς το ECR διασφαλίζει ότι η «εξισορροπητική πράξη» που ξεκίνησε πρόσφατα μεταξύ της επικρατούσας τάσης και της Δεξιάς θα συνεχιστεί.
