Γιατί «Πατριωτικό Συνασπισμό»;

493

Του Αναστάσιου Πουλόπουλου, φιλολόγου, προέδρου της Νεολαίας ΠΑΤΡΙ.Δ.Α.


Βρισκόμαστε λίγες ημέρες πριν τις εκλογές της 25ηςΙουνίου και σε γενικές γραμμές, το πολιτικό σκηνικό βρίσκεται στο ίδιο σημείο με αυτό των τελευταίων εκλογών του Μαΐου. Η Νέα Δημοκρατία προηγείται δημοσκοπικά με μεγάλη διαφορά από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο οποίος συνεχώς βρίσκεται απολογούμενος, μη μπορώντας να επιβάλλει τη δική του ατζέντα. ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Κ.Κ.Ε. βρίσκονται σταθεροί ακολουθώντας το δικό τους αφήγημα, το οποίο απ’ ό,τι φάνηκε αποδίδει.

Και κάπου εδώ αρχίζουν οι εξισώσεις. Η Ελληνική Λύση που κατάφερε στις προηγούμενες εκλογές να αυξήσει τα ποσοστά της βρίσκεται πλέον στο όριο εισόδου, μαζί με το κόμμα «Νίκη». Η Πλεύση Ελευθερίας που γιγαντώθηκε -εξαιτίας ψήφων και του «πατριωτικού χώρου»- φαίνεται να είναι σε καλύτερη μοίρα, αφού πλέον κερδίζει από δυσαρεστημένους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και του ΜέΡΑ25, παίζοντας εκούσια ή ακούσια το παιχνίδι του Κυριάκου Μητσοτάκη. Στη σκακιέρα μπήκε και το κόμμα «Σπαρτιάτες» που στηρίζεται από τον φυλακισμένο Ηλία Κασιδιάρη, έχει ως υποψηφίους στελέχη του Εθνικού Κόμματος – Έλληνες και ήδη ανιχνεύεται στις δημοσκοπήσεις.

Παράλληλα συγκροτήθηκε και ο Πατριωτικός Συνασπισμός, ο οποίος αποτελείται από τα κόμματα τα οποία συνιστούσαν την Πατριωτική Ένωση (Πατριωτική Ένωση, ΠΑΤΡΙ.Δ.Α., Πατριωτικός Σύνδεσμος) που παράλογα απέκλεισε ο Άρειος Πάγος από τις εκλογές της 21ης Μαΐου, καθώς επίσης και άλλα κόμματα που συμμετείχαν σ’ αυτές τις εκλογές αλλά έλαβαν χαμηλά ποσοστά (Κίνημα 21, Ελεύθεροι Ξανά, Τ.ΟΛ.ΜΑ. κλπ). Πρόκειται για ένα εγχείρημα πρωτοφανές στα χρονικά του κατακερματισμένου εθνικοπατριωτικού χώρου, καθώς αποτελεί την πρώτη ενωτική εκλογική προσπάθεια.

Αν αφήσουμε εκτός συζήτησης την Πλεύση Ελευθερίας, που ουδεμία σχέση έχει με τον πατριωτικό χώρο, οι ψηφοφόροι που αυτοποροσδιορίζονται ως πατριώτες, εθνικόφρονες, εθνικιστές, συντηρητικοί, παραδοσιοκράτεςκλπ, βρίσκονται μπροστά σε τέσσερις επιλογές, με εξίσου καλές πιθανότητες να εισέλθουν στη Βουλή. Το ιδανικότερο, βέβαια, θα ήταν να εισέλθουν όσο το δυνατόν περισσότερες πατριωτικές δυνάμεις, ωστόσο αυτό δεν φαίνεται είναι ρεαλιστικό σενάριο. Γι’ αυτό το λόγο, παίρνουμε το θάρρος να γράψουμε και να εξηγήσουμε γιατί ο Πατριωτικός Συνασπισμός είναι μια σοβαρή επιλογή που πρέπει να βρίσκεται στην επόμενη Βουλή.

Ο πρώτος και λόγος είναι ότι έγινε πράξη ένα πάγιο αίτημα των ψηφοφόρων του πατριωτικού χώρου: η ενότητα των κομμάτων των οποίων οι διαφορές σε επίπεδο προγράμματος ή ιδεολογίας είναι ελάχιστες, ο παραμερισμός των εγωισμών των προέδρων και η παραχώρηση της ηγεσίας του Συνασπισμού σε έναν ευπατρίδη επιχειρηματία και εν ζωή εθνικό ευεργέτη, τον Πρόδρομο Εμφιετζόγλου. Την ίδια στιγμή που άλλοι σχηματισμοί δεν κάνουν κανένα κάλεσμα για ένωση γιατί θεωρούν τους εαυτούς τους «άσπιλους και αμόλυντους» ή κάνουν κάλεσμα, αλλά αποδεικνύεται προσχηματικό ή δεν τους ενδιαφέρει καν η ύπαρξη του «χώρου» παρά μόνο να «ξεγελάσουν το σύστημα», ο Πατριωτικός Συνασπισμός δείχνει το δρόμο. Όσοι ζητούσαν ενότητα οφείλουν, λοιπόν, να τη στηρίξουν!

Ο δεύτερος λόγος είναι η αναγνωρισιμότητα των συνασπισθέντων. Οι ψηφοφόροι ξέρουν τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο και τη συνέπειά του το διάστημα που ήταν βουλευτής, τόσο με τη Νέα Δημοκρατία, όσο και μετά τη διαγραφή του, ως ανεξάρτητος. Όλοι γνωρίζουν τον Φαίδωνα Βόβολη και τον Ζώη Μπέχλη για τους αγώνες στους ενάντια στις υποχρεωτικότητες, και τον Θανάση Κολυβά, γνωστό δημοσιογράφο στη Βόρεια Ελλάδα. Πολύς κόσμος ξέρει και τον Πρόδρομο Εμφιετζόγλου για τις ευεργεσίες του στη Δυτική Μακεδονία, το Άγιον Όρος και τη Θράκη, ειδικά για την ευαισθησία του για τους Έλληνες Πομάκους συμπολίτες μας. Όλοι τους είναι γνωστοί, λόγω και έργω. Όλα αυτά σε αντίθεση με κάποιες μυστικοπαθείς ομάδες, «βουλευτήρια» και «ομαιχμίες» ή κάποιους άλλους αγνώστους «Λιβαδείτες» που έγιναν γνωστοί επειδή τους παρείχε στήριξη ο φυλακισμένος Ηλίας Κασιδιάρης.

Ο τρίτος και σημαντικότερος λόγος είναι η αξιοπιστία του πολιτικού λόγου και η ικανότητα άσκησης σοβαρής, δυναμικής και ανυποχώρητης αντιπολίτευσης, υπέρ του Έθνους και της Πατρίδος. Θα αναφέρουμε, λοιπόν, δύο παραδείγματα και ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του.

Τις τελευταίες ημέρες, λόγω του ναυαγίου λαθρομεταναστών στην Πύλο, το κόμμα «Νίκη» εξέδωσε μία αιχμηρότατη ανακοίνωση, την οποία πήρε πίσω μόλις τα ΜΜΕ ξεκίνησαν να την αναπαραγάγουν συνοδεύοντάς τη με χαρακτηρισμούς του τύπου «απάνθρωποι», «φασίστες» κλπ. Ακολούθως εξέδωσε μία άλλη ανακοίνωση στην οποία δήλωνε ότι σέβεται και συμμετέχει στο λεγόμενο «εθνικό» πένθος, για να την αποσύρει και αυτήν μετά από αντιδράσεις των οπαδών και ψηφοφόρων της, και να την αντικαταστήσει με ένα μακροσκελές δελτίο τύπου – έκθεση ιδεών, με το οποίο προσπαθούσε να δικαιολογήσει όλη αυτήν την ανακολουθία. Προσωπικά, δεν θα ήθελα να φανταστώ τί θα μπορούσε να συμβεί σε ένα νομοσχέδιο στη Βουλή.

Ο έτερος καππαδόκης, Κυριάκος Βελόπουλος, σε μία πρόσφατη συνέντευξη ή εκπομπή του μας προώθησε τουρκικής κατασκευής πυραύλους ως λύση για τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας. Προφανώς, ένας νοήμων δεν μπορεί να πάρει στα σοβαρά ούτε τον Βελόπουλο και την Ελληνική Λύση. Τέλος, οι «Σπαρτιάτες» που στηρίζονται από τον Ηλία Κασιδιάρη και συμπεριλαμβάνουν στελέχη του κόμματός του στο ψηφοδέλτιό τους, θα είναι μονίμως αποκλεισμένοι από παντού. Όπως ακριβώς συνέβη και με τη Χρυσή Αυγή, δεν θα τους δίνει κανείς σημασία, δεν θα απαντώνται οι κοινοβουλευτικές τους ερωτήσεις, δεν θα έχουν θεσμικό ρόλο στη Βουλή και γενικότερα θα αποτελούν τους παρίες του πολιτικού συστήματος. Ένα ΚΚΕ της δεξιάς, σαν να λέμε.

Με αυτά τα δεδομένα, ο Πατριωτικός Συνασπισμόςφιλοδοξεί να εκφράσει τον υγιή πατριωτικό χώρο. Με λόγο δυναμικό, ασυμβίβαστο, αλλά συνάμα ρεαλιστικό και θεσμικό, επιθυμεί να εκπροσωπήσει τους σκεπτόμενους Έλληνες, τους «νοικοκυραίους» που έχουν απηυδήσει τόσο από τόσο από την αριστερά, όσο και από τη μεταλλαγμένη δήθεν κεντροδεξιά, τους θρησκευόμενους και με πατριωτικές ανησυχίες συμπολίτες μας, τους φοβισμένους από τις υποχρεωτικότητες του παρελθόντος και του μέλλοντος.

Η απόφαση είναι στο χέρι σας. Αξιοποιήστε τη!