Η επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν στη Μογγολία, που πραγματοποιήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2024, αποτέλεσε ένα σημαντικό γεγονός με πολλαπλές διαστάσεις, τόσο πολιτικά όσο και διπλωματικά. Η Μογγολία, ως μέλος του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ), βρέθηκε σε μια δύσκολη θέση, καθώς εναντίον του Πούτιν έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης από το ΔΠΔ για την υπόθεση της παράνομης εκτόπισης παιδιών από την Ουκρανία.
Ο Πούτιν προσγειώθηκε στην πρωτεύουσα Ουλάν-Μπατόρ με θερμή υποδοχή από τιμητική φρουρά, παρά το διεθνές ένταλμα σύλληψης. Αυτή η κίνηση θεωρήθηκε από πολλούς ως μια επίδειξη ανυπακοής προς το ΔΠΔ, την Ουκρανία, τη Δύση, και τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ζητούσαν τη σύλληψή του. Η Μογγολία, αντί να προχωρήσει στη σύλληψη, προτίμησε να διατηρήσει τις διπλωματικές σχέσεις και τις εμπορικές συμφωνίες, ιδιαίτερα με τη Ρωσία και την Κίνα που έχει τόσο ανάγκη.
Η επίσκεψη είχε ως κεντρικό θέμα τη συζήτηση για την κατασκευή ενός νέου αγωγού φυσικού αερίου που θα συνδέει τη Ρωσία με την Κίνα μέσω Μογγολίας. Αυτό το έργο, που προβλέπεται να μεταφέρει 50 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, αποτελεί στρατηγικής σημασίας για την ενεργειακή ασφάλεια και την οικονομική ανάπτυξη των εμπλεκόμενων χωρών. Η συμφωνία αυτή ενισχύει τη θέση της Ρωσίας στην ασιατική αγορά ενέργειας, μειώνοντας την εξάρτησή της από τη δυτική Ευρώπη.
Η Ουκρανία αντέδρασε με οργή, κατηγορώντας τη Μογγολία ότι συμμερίζεται την ευθύνη για τα εγκλήματα πολέμου του Πούτιν. Οι διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η Διεθνής Αμνηστία, προειδοποίησαν ότι η αποτυχία σύλληψης του Πούτιν θα μπορούσε να υπονομεύσει τη νομιμότητα του ΔΠΔ. Αυτή η εξέλιξη ανέδειξε τις αδυναμίες του διεθνούς δικαίου και την επιρροή της γεωπολιτικής στην εφαρμογή του.
Η επίσκεψη του Πούτιν στη Μογγολία υπήρξε περισσότερο από μια διπλωματική επίσκεψη· ήταν μια πρόκληση στη διεθνή κοινότητα και μια δήλωση της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής. Ανέδειξε τις γεωπολιτικές πιέσεις που αντιμετωπίζουν οι χώρες που είναι εξαρτημένες από αυτήν όπως η Μογγολία, αλλά και τις στρατηγικές συμμαχίες που διαμορφώνονται μακριά από το δυτικό προσανατολισμό. Η επίσκεψη αυτή θα μείνει στην ιστορία ως μια απόδειξη της δύναμης της πολιτικής βούλησης και τον εσωτερικών θεμάτων τις εκάστοτε χώρας έναντι των διεθνών νομικών υποχρεώσεων.
