Πόνεσε πολύ τη βουλευτή Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Έλενα Ακρίτα η χθεσινή ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου για το ενδεχόμενο νομιμοποιήσεως του γάμου ομοφυλοφίλων και της υιοθεσίας από αυτούς. Και αποφάσισε να αλλοιώσει τα λεγόμενα της Εκκλησίας με σκοπό να την στοχοποιήσει και συγχρόνως να θυματοποιήσει τις ανθυπομειονότητες που πραγματικά ενδιαφέρονται γι’ αυτό το ενδεχόμενο αίσχος, μέσα μάλιστα από ανακοίνωση που εξέδωσε από κοινού με την Ομάδα ΛΟΑΤΚΙ+ του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Με την ανθυπομειονότητα της ανθυπομειονότητος δηλαδή. Πρέπει να μην αθροίζουν διψήφιο αριθμό ατόμων.
Η κα Ακρίτα, γνωστή πρωθιέρεια των εν Ελλάδι «woke», κάνει λόγο για «επιλογή κακοποιητικών και απαξιωτικών χαρακτηρισμών για τα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών» από την Ιερά Σύνοδο, σημειώνοντας: «Πώς γίνεται να τα παραλληλίζει με ‘αξεσουάρ’; Πώς γίνεται να χλευάζονται με τέτοιο τρόπο γονείς που αγαπούν και μεγαλώνουν με θυσίες και στερήσεις τα παιδιά τους, αντιμετωπίζοντας μάλιστα ανήκουστες διακρίσεις στην καθημερινότητά τους;».
Αναφέρεται φυσικά στην κατακλείδα της εγκυκλίου της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπου σημειώνεται: «Τα παιδιά δεν είναι ούτε κατοικίδια ζώα συντροφιάς για όποιον θέλει να νιώσει κηδεμόνας ούτε αξεσουάρ, που θα επισημοποιήσουν ή θα καταστήσουν κοινωνικά αποδεκτή μια ομόφυλη συμβίωση».
Δεν κατάλαβε φαίνεται η κ. Ακρίτα, ότι η Εκκλησία δεν αποκαλεί τα παιδιά ‘κατοικίδια ζώα συντροφιάς’ και ‘αξεσουάρ’. Κατηγορεί όσους υποστηρίζουν την προώθηση ενός τέτοιου νόμου και δη εις ό,τι αφορά το κομμάτι της υιοθεσίας, μόνο και μόνο για να επισημοποιήσουν ή να καταστήσουν αποδεκτή την ομόφυλη συμβίωσή τους».
Και αλήθεια, πόσοι είναι αλήθεια αυτοί οι ομοφυλόφιλοι γονείς που μεγαλώνουν παιδιά στην Ελλάδα; Όπερ σημαίνει ότι δεν κατοχύρωσαν τον τίτλο του γονέα στη χώρα μας; Πόσοι είναι; Δε μας λέει κανείς. Εξαιρουμένων όσων έχουν προχωρήσει σε γάμο και υιοθεσία στο εξωτερικό, στην Ελλάδα κάτι τέτοιο δε θα ήταν δυνατόν με νόμιμο τρόπο.
Το πιο περίεργο ωστόσο, είναι ότι η γνώμη της Εκκλησίας μετράει τόσο πολύ για την κ. Ακρίτα και το σινάφι της. Και θέλουν σώνει και καλά να αναπροσαρμοστεί ένα θρησκευτικό δόγμα χιλιετιών στα «θέλω» ενός κλάσματος της ποσοστιαίας μονάδος. Κατηγορεί δε τις «ομοφοβικές και τοξικές εμμονές ορισμένων, που ούτε το πνεύμα των Χριστουγέννων δεν μπορεί να ζεστάνει τις ψυχές τους». Κι όλα αυτά είναι τόσο αντιφατικά. Γιατί;
Οι ίδιοι αυτοί υπέρμαχοι των δικαιωμάτων, οι ανθρωπιστές οι κήρυκες της ανθρώπινης καλοσύνης, είναι οι πρώτοι που θα ψήφιζαν με κλειστά τα μάτια το διαχωρισμό κράτους – Εκκλησίας. Και οι ίδιοι επιζητούν διακαώς τη θεσμική αναγνώριση από έναν φορέα του οποίου τη θεσμική ισχύ θέλουν να εκμηδενίσουν. Οποία υποκρισία!
Η κυρία Ακρίτα κάνει σα να μην καταλαβαίνει ότι η Ιεραρχία της Εκκλησίας με την ανακοίνωσή της είπε απλά κάποια αυτονόητα για κάθε Χριστιανό και όχι Χριστιανό αλά καρτ:
Η Εκκλησία δεν αναγνωρίζει κανέναν γάμο πέραν αυτού που φέρει την ευλογία του Κυρίου. Ούτε καν τους πολιτικούς γάμους κανονικών ζευγαριών.
Η Εκκλησία θεωρεί ότι οι ομοερωτικές σχέσεις απομακρύνουν τον άνθρωπο από το Χριστό.
Η Εκκλησία θεωρεί ότι ένα παιδί έχει δικαίωμα να έχει μητέρα και πατέρα.
Οι 36 από τις 56 χώρες της Ευρώπης δεν έχουν αναγνωρίσει τον γάμο ομοφυλοφίλων και οποιαδήποτε προσφυγή εναντίον τους έχει απορριφθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Ο πραγματικός πόνος της κ. Ακρίτα και των ολίγων φίλων της είναι αυτό που τονίζει στην ανακοίνωση της η Ιερά σύνοδος. Επιδιώκουν τη νομιμοποίηση του γάμου ομοφυλοφίλων, διότι αυτή αυτομάτως θα σήμαινε και νομιμοποίηση των υιοθεσιών. Τις δε υιοθεσίες τις θέλουν για να επισημοποιήσουν ή να καταστήσουν κοινωνικά αποδεκτή μια ομόφυλη συμβίωση, καθώς ούτε ο γάμος από μόνος του θα το καταφέρει αυτό. Για όσους λοιπόν έχουν προβλήματα με την όρασή τους, η Εκκλησία τόνισες σε όλους αυτούς ότι ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΞΕΣΟΥΑΡ, ακριβώς επειδή αυτοί έτσι τα φαντάζονται. Δεν πάει πολύς καιρός άλλωστε που και ο πρόεδρος της κ. Ακρίτα, ο κ. Κασσελάκης, μίλησε για τα παιδιά που θα ήθελε να υιοθετήσει, λες και παρήγγελνε από e-shop.
Η ανακοίνωση
«Για άλλη μια φορά, δυστυχώς, η Ιερά Σύνοδος τοποθετείται γύρω από ένα θέμα «κοσμικό», που ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα της Πολιτείας και όχι της Εκκλησίας. Η αντίθεσή της στο δικαίωμα όλων των Ελλήνων πολιτών στον γάμο και την οικογένεια για όλα τα πρόσωπα, ανεξαρτήτως φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητα ή/και χαρακτηριστικών φύλου, εκφράζεται σε μια επιθετική ανακοίνωση, με επιλογή κακοποιητικών και απαξιωτικών χαρακτηρισμών για τα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών.
Αγνοεί άραγε η Εκκλησία πως χιλιάδες παιδιά σε Ελλάδα και Ευρώπη μεγαλώνουν ήδη εδώ και πολλά χρόνια σε οικογένειες με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς; Πώς γίνεται να τα παραλληλίζει με «αξεσουάρ»; Πώς γίνεται να χλευάζονται με τέτοιο τρόπο γονείς που αγαπούν και μεγαλώνουν με θυσίες και στερήσεις τα παιδιά τους, αντιμετωπίζοντας μάλιστα ανήκουστες διακρίσεις στην καθημερινότητά τους;
Το θέμα της ισότητας όλων στον γάμο και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτόν (κληρονομικά, κοινωνικά, γονεϊκά), είναι εξ ορισμού ζήτημα και αρμοδιότητα της Πολιτείας και όχι της Εκκλησίας. Ακόμα περισσότερο είναι επείγον ζήτημα η αποκατάσταση κραυγαλέων αδικιών σε βάρος των παιδιών των ΛΟΑΤΚΙ+ ζευγαριών που στερούνται αυτονόητα δικαιώματα. Οι ΛΟΤΑΚΙ+ γονείς, η σχέση τους με τα παιδιά τους καθώς και τα σχετικά οικογενειακά και κοινωνικά δικαιώματα, παραμένουν στη χώρα μας αόρατοι από το νόμο.
Τα περισσότερα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν θεσμοθετήσει τον γάμο ομοφύλων και την απόκτηση παιδιών από ΛΟΑΤΚΙ+ πρόσωπα. Οι ενδοκυβερνητικές ισορροπίες ή οι ομοφοβικές και τοξικές εμμονές ορισμένων, που ούτε το πνεύμα των Χριστουγέννων δεν μπορεί να ζεστάνει τις ψυχές τους, δεν μπορούν και δεν πρέπει να σταθούν εμπόδιο σε όσα πρέπει να γίνουν θεσμικά και στην πατρίδα μας».
