Έρευνα του ΚΕΠΕ ήρθε να προσθέσει μια ακόμη αρνητική πρωτιά της χώρας μας υπό την «άριστη» διακυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη: Με… κάθε επισημότητα οι μισθοί στην Ελλάδα έπεσαν κάτω από τους μισθούς της Βουλγαρίας!
Η Ελλάδα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι πλέον ουραγός, φτωχοποιημένη και προσεχώς εξαθλιωμένη…
Στην ανάλυση του Βλάση Μισσού στο τελευταίο τεύχος των «Οικονομικών Εξελίξεων» του ΚΕΠΕ, σημειώνεται μέσω στοιχείων ότι η χώρα μας κατέχει την τελευταία θέση του μέσου μισθού ανά δεδουλευμένη ώρα εργασίας, υπολογισμένης σε όρους κοινής αγοραστικής δύναμης.
«Στη διάρκεια των δεκαπέντε ετών που έχουν μεσολαβήσει από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, η Ελλάδα εμφανίζεται πλέον ως η δεύτερη πιο φτωχή χώρα της ΕΕ27, μετά τη Βουλγαρία, με βάση το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, μετρούμενο σε όρους κοινής αγοραστικής δύναμης (purchase power parity, PPP)», σημειώνεται συγκεκριμένα στην ανάλυση του ΚΕΠΕ.
Ενώ προστίθεται: «Συγκριτικά με τις χώρες της ΕΕ27, η ελληνική οικονομία κατέχει πλέον την τελευταία θέση του μέσου μισθού ανά δεδουλευμένη ώρα εργασίας –για συντομία, ωρομισθίου2 – υπολογισμένου σε όρους κοινής αγοραστικής δύναμης».
Με απλά λόγια, οι Έλληνες εργαζόμενοι είναι –πια- πιο φτωχοί από τους Βούλγαρους, καθώς η μισθολογική δυναμική μας… κατακρημνίστηκε.
Η Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν ζει το μύθο της, αλλά τον εφιάλτη της: Είναι τελευταία σε μισθούς, αλλά υπερπρωταθλήτρια στην ακρίβεια.
Όσο για τους εργαζόμενους και την εργασιακή «σκλαβιά» με απολαβές-ψίχουλα στην οποία έχουν οδηγηθεί, το ΚΕΠΕ σημειώνει:
«Η αύξηση των ωρών εργασίας φαίνεται ότι διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στη μείωση του καταβαλλόμενου ωρομισθίου. Από το 2020, οπότε και καταγράφηκε καθίζηση των συνολικών ωρών εργασίας σε όλη την ΕΕ27 λόγω των μέτρων περιορισμού της πανδημίας, έως και το 2023, η μέση αύξηση των ωρών εργασίας ανά εργαζόμενο στην ΕΕ27 εκτιμάται σε 3,4%, έναντι 9,25% στην Ελλάδα – δηλαδή, τριπλάσια του μέσου όρου. Είναι ενδεικτικό ότι για το 2023, μεταξύ των χωρών της ΕΕ27, η Ελλάδα εμφανίζει τη δεύτερη υψηλότερη επίδοση σε ώρες εργασίας ανά εργαζόμενο».
Καταλήγοντας, η ανάλυση του ΚΕΠΕ αναφέρεται στο φαινόμενο «των εργαζόμενων φτωχών», με τους Έλληνες να είναι στο επίκεντρο:
«Δεν χωράει αμφιβολία ότι, σε σύγκριση με τις χώρες της ΕΕ27, η Ελλάδα έχει διέλθει μια μακρά περίοδο περικοπών και στασιμότητας των αμοιβών εργασίας. Οι νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται αντιστοιχούν σε χαμηλότερες αποδοχές και σχετικά, περισσότερες ώρες εργασίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, κατά το 2022, το 23,1% των εργαζομένων (περίπου 1 στους 4) να υπολογίζεται ότι διαβιοί με διαθέσιμο εισόδημα χαμηλότερο του κατωφλιού φτώχειας του 2009. Το φαινόμενο των εργαζόμενων φτωχών οφείλει να αποτελέσει επίκεντρο της αναπτυξιακής ατζέντας της χώρας και να απασχολήσει εντονότερα την κοινή γνώμη. Η αύξηση της απασχόλησης, μέσα από τη δημιουργία καλά αμειβόμενων και ποιοτικών, θέσεων εργασίας, αποτελεί παράγοντα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στη χώρα μας».
Αυτή είναι λοιπόν η «καταπληκτική ποιότητα ζωής» των πολιτών σε αυτή τη χώρα, αλλά και η «βζιιιν» ανάπτυξη, όπως τη φαντασιώθηκαν ο Μωυσής Πρωθυπουργός μας και ο αερολόγος φανφαρόνος εμπροσθοφύλακάς του.
