Ο Φαμπρίς Λεγκέρι είναι ο πρώην διευθυντής της Frontex, ο οποίος πολλάκις βρέθηκε στο στόχαστρο των δικαιωματιστών της Ευρώπης λόγω της επιμονής του η ευρωπαϊκή δύναμη να φυλά τα σύνορα αντί να τα έχει ορθάνοιχτα. Σήμερα απηυδισμένος με τον τρόπο με τον οποίο το λόμπι των ΜΚΟ σε συνεργασία με την αριστερά αλλά και τους φιλελεύθερους έχουν επιβάλλει την μετανάστευση κατεβαίνει υποψήφιος στις ευρωεκλογές με το κόμμα της Μαρίν Λεπέν στην Γαλλία. Μάλιστα οι αποκαλύψεις του για την δράση των Ευρωπαίων επιτρόπων έχουν γίνει “πρώτο θέμα” στην χώρα του Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος επίσης μπαίνει στο στόχαστρο.
Στην παρακάτω συνέντευξη που έδωσε στην ιστοσελίδα remix.news ο Φαμπρίς Λεγκέρι αναφέρεται στο πώς ακριβώς έγινε η “αλλαγή πορείας” της Frontex. Και δεν μπορεί κανείς παρά να σκεφθεί ότι παράλληλες ίσως ήταν οι διαδικασίες οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα το Ελληνικό Λιμενικό σήμερα να λειτουργεί ως «θαλάσσιο ταξί» για τους μετανάστες που συνεχίζουν να έρχονται στην χώρα μας.
Τι θα μπορούσε να κάνει έναν πρώην διευθυντή της Frontex να αποφασίσει να κατέβει στις ευρωεκλογές και μάλιστα με τον Εθνικό Συναγερμό της Μαρίν Λεπέν;
Όπως γνωρίζετε, ήμουν διευθυντής του Frontex, του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής, για πάνω από επτά χρόνια. Βρισκόμουν στην καρδιά του ευρωπαϊκού μηχανισμού για τη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων και της μετανάστευσης και, ως εκ τούτου, της καταπολέμησης της παράνομης μετανάστευσης.
Ως εκ τούτου, είμαι μάρτυρας και βασικός παράγοντας που έχει συνειδητοποιήσει ότι απαιτείται επείγουσα δράση για να αντιμετωπιστεί η αρνητική δράση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη μετανάστευση. Συνειδητοποίησα ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έβλεπε την παράνομη μετανάστευση ως πρόβλημα αλλά ως έργο.
Συνειδητοποίησα ιδιαίτερα τη σοβαρότητα αυτού του γεγονότος με την άφιξη της Επιτροπής von der Leyen στα τέλη του 2019 και ειδικότερα, στο πλαίσιο αυτής της Επιτροπής von der Leyen, της Ευρωπαίας Επιτρόπου Εσωτερικών Υποθέσεων Ylva Johansson.
Πρόκειται για μια αριστερή που περιγράφει τον εαυτό της ως σοσιαλδημοκράτη, αλλά ξεκίνησε την πολιτική της ζωή στη Σουηδία με το Αριστερό Κόμμα – Κομμουνιστές (Vänsterpartiet Kommunisterna).Το όραμά της για τα πράγματα είναι, κατά τη γνώμη μου, πολύ πιο κοντά στη ριζοσπαστική Αριστερά, όπως η France Insoumise (Γαλλία Ακάθεκτη) του Jean-Luc Mélenchon στη Γαλλία, παρά στους Σοσιαλδημοκράτες.
Είδα την εξαιρετικά αρνητική πλευρά αυτής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπό την επιρροή των λόμπι των μεταναστευτικών ΜΚΟ, και όλα αυτά με φόντο τον ακτιβισμό μιας ορισμένης αριστεράς, της άκρας αριστεράς και των Πρασίνων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Όλα αυτά με παρακίνησαν να δράσω, διότι συνειδητοποίησα ότι όταν είσαι δημόσιος υπάλληλος, ακόμη και αν έχεις υψηλές ευθύνες, όπως ήταν η περίπτωσή μου, υπάρχουν όρια στο τι μπορείς να κάνεις. Έτσι, είτε παραιτείσαι και σιωπάς, είτε παραιτείσαι από τη δουλειά σου. Η τρίτη λύση, όταν έχεις πραγματικά την αίσθηση της δημόσιας υπηρεσίας και του γενικού συμφέροντος, είναι να μπεις στην πολιτική.
Αυτό που με σόκαρε ιδιαίτερα στον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και ιδιαίτερα η Επίτροπος Johansson, ήταν ότι άλλαξαν την αποστολή του Frontex.
Η Johanssen μου το είπε αμέσως, στα τέλη Οκτωβρίου 2019, όταν την είδα για πρώτη φορά: “Μα με αυτό το ευρωπαϊκό σώμα, γιατί χρειάζεστε όπλα και στολές; Οι μετανάστες έρχονται από αγάπη και η δουλειά σας είναι να τους υποδεχθείτε. Η Ευρώπη είναι μια γηράσκουσα ήπειρος, και είτε σας αρέσει είτε όχι, πρέπει να τους υποδεχτείτε“.
Τότε ήταν που είπα στον εαυτό μου ότι έχει αλλάξει εντελώς η εντολή μας, αφού η αποστολή για την οποία είχα εκλεγεί και επανεκλεγεί για δεύτερη θητεία ήταν να δημιουργήσω ένα ευρωπαϊκό σώμα που θα ήταν σαν μια συνοριακή αστυνομική δύναμη που θα βοηθούσε τα κράτη μέλη της ΕΕ.
Και αν επέλεξα τον Εθνικό Συναγερμό της Marine Le Pen για να μπω στην πολιτική, είναι επειδή θέλω να είμαι σε αντιπαράθεση με την Επιτροπή της Ursula von der Leyen, η οποία εγκαταστάθηκε από τον Πρόεδρο Macron. Βρίσκομαι αποφασιστικά στην αντιπολίτευση προς την von der Leyen και τον Macron.
Όσον αφορά αυτή τη δήλωση του Επιτρόπου Johansson, ακριβώς αφού την είχατε ήδη αναφέρει στη γαλλική Journal du Dimanche (JDD), η Επιτροπή την διέψευσε την περασμένη εβδομάδα και δήλωσε ότι οι δηλώσεις σας για το θέμα αυτό είναι ψευδείς. Επομένως, επιβεβαιώνετε ότι το είπε αυτό. Είναι αυτό που την ακούσατε να λέει την πρώτη φορά που τη συναντήσατε τον Οκτώβριο του 2019, σωστά;
Μπορώ να το επιβεβαιώσω αυτό και αυτό που βρίσκω αρκετά εκπληκτικό από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Επιτρόπου Johansson είναι ότι ένας Γερμανός δημοσιογράφος, από την Die Welt, με συνάντησε πριν από μερικές εβδομάδες, ενώ εργαζόταν πάνω σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 21 Ιανουαρίου 2024, στην Die Welt am Sonntag, και ανέφερε την ίδια φράση αποδίδοντάς την στην κ. Johansson, αλλά πριν τη δημοσίευση, ρώτησε το γραφείο της κ. Johansson και αρνήθηκαν να σχολιάσουν.
Αν θεωρούσε την πρόταση αυτή ψευδή, θα έπρεπε να το είχε πει ήδη στα μέσα Ιανουαρίου στον δημοσιογράφο Tim Röhn της Welt am Sonntag. Πώς γίνεται να το λέει αυτό μόλις τώρα, όταν έχει γίνει κεντρική φράση στην έναρξη της γαλλικής προεκλογικής εκστρατείας;
Ήσασταν ανώτερος δημόσιος υπάλληλος στο Υπουργείο Εσωτερικών σε μια σοσιαλιστική κυβέρνηση στη Γαλλία και στη συνέχεια προταθήκατε από την ίδια σοσιαλιστική κυβέρνηση για επικεφαλής του Frontex το 2014. Αυτό σημαίνει ότι είχατε παλαιότερα αριστερές απόψεις ή ήσασταν απλώς ένας απολιτικός ανώτερος δημόσιος υπάλληλος που θα μπορούσε εξίσου εύκολα να εκτελεί τα ίδια καθήκοντα για μια δεξιά κυβέρνηση;
Δεν ήμουν καθόλου αριστερός και δεν ασχολήθηκα με την πολιτική. Ήμουν ανώτερος δημόσιος υπάλληλος και σεβόμουν την ουδετερότητα της θέσης μου. Προσωπικά, πάντα έτεινα προς τα δεξιά, αλλά αυτό δεν με εμπόδισε να κάνω πιστά τη δουλειά μου, ιδίως απέναντι στη σοσιαλιστική κυβέρνηση του Manuel Valls, όπου ο Bernard Cazeneuve ήταν υπουργός Εσωτερικών. Εκείνη την εποχή, ο Bernard Cazeneuve πρότεινε την υποψηφιότητά μου επειδή ήθελε να υπάρχει ένας Γάλλος υποψήφιος και το όραμά του ήταν ότι η Frontex θα έπρεπε να συμβάλει στην καλύτερη λειτουργία του χώρου Σένγκεν, δηλαδή στον έλεγχο και την προστασία των εξωτερικών συνόρων.
Αυτό συνέβη το 2014 κατά τη διάρκεια της εκστρατείας για να κερδίσει τις ψήφους των κρατών μελών, και μου είπε ότι ο χώρος Σένγκεν δεν θα επιβίωνε αν δεν καταφέρναμε να κάνουμε τον έλεγχο των συνόρων αξιόπιστο. Υπήρξε η Αραβική Άνοιξη το 2011, οπότε ο υπουργός Cazeneuve μου είπε τότε ότι έπρεπε να ελέγξουμε τα εξωτερικά μας σύνορα, διότι διαφορετικά τα κράτη μέλη θα έχαναν την εμπιστοσύνη τους και ο χώρος Σένγκεν θα κατέρρεε. Ήταν μια αποστολή που μου ταίριαζε πολύ, καθώς αφορούσε την ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων και όχι την είσοδο μεταναστών.
Ο Bernard Cazeneuve δεν με ρώτησε ποιες ήταν οι πολιτικές μου απόψεις. Απλώς θεώρησε ότι είχα την ικανότητα και τη θέληση να πάω εκεί για να ελέγξω τα σύνορα και, ως εκ τούτου, θεώρησε ότι μπορούσε να υποστηρίξει την υποψηφιότητά μου.
Πιστεύετε πραγματικά ότι μπορείτε να επηρεάσετε αυτές τις πολιτικές της ΕΕ από τα έδρανα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου; Ακόμα και αν ο Εθνικός Συναγερμός και οι σύμμαχοί του βελτιώσουν περαιτέρω τα αποτελέσματά τους σε σχέση με τις τελευταίες εκλογές, ο αιώνιος de facto μεγάλος συνασπισμός, που εκτείνεται από το “κεντροδεξιό” Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) μέχρι την άκρα αριστερά, θα έχει πάντα την πλειοψηφία ούτως ή άλλως, έτσι δεν είναι;
Το θέμα είναι ότι πρέπει να δράσουμε τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Οι ευρωπαϊκές εκλογές εξυπηρετούν τον σκοπό της αποστολής μελών του Εθνικού Συναγερμού στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αν εκλεγώ, η αποστολή στην οποία θα ήθελα να συμβάλω είναι, πρώτον, να οικοδομήσω συμμαχίες με ευρωβουλευτές από διάφορες χώρες των οποίων οι ευαισθησίες είναι παρόμοιες με τις δικές μας και οι οποίοι, πρέπει να πούμε, έχουν τον άνεμο στα πανιά τους, τουλάχιστον όταν πρόκειται για τη μετανάστευση και τα σύνορα.
Η ιδέα είναι ότι αν ελέγχουμε μαζί μέχρι και το ένα τρίτο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θα μπορέσουμε να έχουμε βάρος ως μειοψηφία αποκλεισμού που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη.
Το ΕΛΚ θα αναγκαστεί τότε να αναλάβει τις ευθύνες του. Θα κυβερνήσει από τα αριστερά ή από τα δεξιά; Θα εξακολουθήσει να είναι η ευρωπαϊκή δεξιά ή θα καταλήξει ένα είδος ετερόκλητου πληρώματος που θα περιλαμβάνει όλους τους τύπους απόψεων;
Πιθανότατα θα μπορέσουμε να επηρεάσουμε τουλάχιστον τη δεξιά πτέρυγα του ΕΛΚ, η οποία θα αισθάνεται πιο κοντά στο δικό μας ευρωσκεπτικιστικό τρίτο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου παρά στην αριστερά και την άκρα αριστερά, όχι μόνο όσον αφορά τη μετανάστευση και τα σύνορα, αλλά και το σύμφωνο των Πρασίνων, για παράδειγμα. Έχουμε ήδη δει κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση στην τρέχουσα νομοθετική περίοδο, η οποία πλησιάζει στο τέλος της.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα κληθεί επίσης να ψηφίσει για τη σύνθεση της επόμενης Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Εάν η Ursula Von der Leyen επιλεγεί και πάλι από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων για πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ως εκλεγμένο μέλος του Εθνικού Συναγερμού θα ψηφίσω “όχι”.
Στη συνέχεια θα γίνει ψηφοφορία για κάθε Ευρωπαίο Επίτροπο και θα ήθελα να συνεισφέρω με τις γνώσεις και την εμπειρία μου από την ΕΕ για να θέσω καίρια ερωτήματα και να ψήσω τους υποψηφίους για τις θέσεις των Ευρωπαίων Επιτρόπων.
Στον Εθνικό Συναγερμό, δεν θέλουμε να έχουμε Ευρωπαίους επιτρόπους όπως η Ylva Johansson να μας λένε ότι η μετανάστευση είναι καλή, ότι πρέπει να τους αφήνουμε όλους να μπαίνουν και ότι δεν πρέπει να εμποδίζουμε τους παράνομους μετανάστες να περνούν τα σύνορα.
Δεν θέλουμε να έχουμε αυτή την κυρία να πλέκει κατά τη διάρκεια των συναντήσεων με τους υπουργούς Εσωτερικών των κρατών μελών στο Συμβούλιο, δήθεν για να μεταφέρει το μήνυμα: “Δεν δίνω δεκάρα για το τι μου λέτε”. Γιατί αυτό κάνει κάθε φορά που οι υπουργοί λένε πράγματα που δεν της αρέσουν.
Αυτό συνέβαινε συχνά όταν τον λόγο έπαιρναν Πολωνοί υπουργοί ή υφυπουργοί, αλλά όχι μόνο. Κάθε φορά που ένας υπουργός μιλούσε για την ανάγκη ελέγχου των συνόρων και τάσσονταν κατά της παράνομης μετανάστευσης και κατά του σχεδίου μετεγκατάστασης του Συμφώνου Μετανάστευσης, η επίτροπος Γιόχανσον άρχιζε δήθεν να πλέκει για να τους πει να πάνε στο διάολο.
Πραγματικά δεν θέλουμε να έχουμε τέτοιους ανθρώπους, και ο ρόλος μου είναι επίσης να συμβάλλω, μαζί με τους άλλους εκλεγμένους εκπροσώπους του Εθνικού Συναγερμού της Γαλλίας και άλλους εκλεγμένους εκπροσώπους ευρωπαϊκών πολιτικών ομάδων που είναι σύμμαχοι ή τουλάχιστον κοντά στην πλατφόρμα μας, στο ψήσιμο των υποψηφίων και αργότερα στην άσκηση άγρυπνου ελέγχου σε ό,τι κάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Η υπεράσπιση των συνόρων είναι ο κύριος στόχος της πολιτικής σας συμμετοχής;
Αποδίδω μεγάλη σημασία στην επιτήρηση των συνόρων, αλλά με απασχολούν επίσης πολύ οι δημοκρατικές διαδικασίες στην Ευρώπη.
Πέρα από το ζήτημα των συνόρων και της μετανάστευσης, υπάρχουν ορισμένοι πολύ σημαντικοί τομείς που είναι στρατηγικής σημασίας για το μέλλον των Ευρωπαίων και τους οποίους η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αναλάβει, παρόλο που δεν δικαιούται.
Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα που μου έκανε εντύπωση τους τελευταίους μήνες. Ακούμε να γίνεται λόγος για οικονομική ασφάλεια και έχουμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με τον Επίτροπο Εσωτερικής Αγοράς Τιερί Μπρετόν, να ιππεύει αυτό το άλογο. Αυτό του το πρότεινε έντονα ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν.
Ωστόσο, στην “οικονομική ασφάλεια” υπάρχει η λέξη “ασφάλεια” και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει καμία αρμοδιότητα στον τομέα της ασφάλειας.
Με ανησυχεί να βλέπω την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και επομένως τους Ευρωπαίους επιτρόπους με όλη τη γραφειοκρατία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πίσω τους, την κοινωνιολογία της οποίας γνωρίζω, να προσπαθούν να αντιμετωπίσουν εξαιρετικά στρατηγικά και ευαίσθητα ζητήματα ασφάλειας, όταν η Επιτροπή δεν έχει τη θεσμική αρμοδιότητα να το κάνει. Επιπλέον, έχει μια μεροληπτική νοοτροπία σε ορισμένα θέματα. Γι’ αυτό, αν εκλεγώ, θέλω να είμαι σε θέση να ασκήσω δημοκρατική επαγρύπνηση για λογαριασμό του γαλλικού λαού που θα με έχει εκλέξει. Αλλά πέρα από τον γαλλικό λαό, όλοι οι άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί που αποτελούν μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί επίσης να έχουν ανησυχίες για όλα αυτά, και η φωνή μου μπορεί επίσης να ενωθεί με τις ανησυχίες που εκφράζουν άλλοι ευρωβουλευτές από άλλες χώρες.
Όσον αφορά το ζήτημα των συνόρων, πιστεύετε πραγματικά ότι η Μαρίν Λεπέν θα τα πάει καλύτερα από την Τζιόρτζια Μελόνι; Η Τζόρτζια Μελόνι είχε επίσης υποσχεθεί να βάλει τέλος στην παράνομη μετανάστευση λαμβάνοντας αυστηρά μέτρα. Είχε μιλήσει ακόμη και για ναυτικό αποκλεισμό, και εδώ και πάνω από ένα χρόνο που βρίσκεται στην εξουσία επικεφαλής ενός δεξιού συνασπισμού, βλέπουμε ότι δεν τα καταφέρνει καλύτερα από τους προκατόχους της και ακόμη χειρότερα από την πρώτη κυβέρνηση Κόντε, όταν ο Σαλβίνι ήταν υπουργός Εσωτερικών.
Είμαι πεπεισμένος ότι ο Εθνικός Συναγερμός κάνει τη σωστή διάγνωση, με διαυγή τρόπο, για τη μετανάστευση και για το γεγονός ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη για τη Γαλλία. Και πρέπει να δράσουμε σε δύο στάδια. Υπάρχουν οι ευρωπαϊκές εκλογές και στη συνέχεια, τρία χρόνια αργότερα για τη Γαλλία, υπάρχουν οι προεδρικές και οι βουλευτικές εκλογές.
Όσο μεγαλύτερη βαρύτητα έχουν κόμματα όπως ο Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν σε επίπεδο ΕΕ, τόσο περισσότερο μπορούμε να θέσουμε υπό έλεγχο την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Θυμάμαι ότι περίπου 48 ώρες πριν από τις ιταλικές εκλογές, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Φον ντερ Λάιεν απείλησε τους Ιταλούς με οικονομικές κυρώσεις αν δεν ψήφιζαν σωστά, δηλαδή αν εξέλεγαν έναν συνασπισμό που θα έκανε πρωθυπουργό την Τζόρτζια Μελόνι. Είναι λοιπόν σαφές ότι υπάρχει αυτού του είδους ο εκφοβισμός και ο εκβιασμός εναντίον ορισμένων κρατών μελών.
Πιστεύετε λοιπόν ότι η εκπληκτικά χαλαρή μεταναστευτική πολιτική της Τζόρτζια Μελόνι και της κυβέρνησής της είναι εν μέρει αποτέλεσμα εκβιασμού από τις Βρυξέλλες, σωστά;
Ναι, νομίζω ότι η Ιταλία έχει πέσει θύμα εκβιασμού με κονδύλια της ΕΕ, και αυτό ήταν ήδη αρκετά σαφές στις δηλώσεις της φον ντερ Λάιεν δύο ημέρες πριν από τις ιταλικές εκλογές.
Ο διάδοχός σας ως διευθυντής της Frontex, ο Ολλανδός Hans Leijtens, δήλωσε πρόσφατα ότι θεωρεί αδύνατο να σταματήσει εντελώς η παράνομη μετανάστευση και ότι η παράνομη μετανάστευση πρέπει να “διαχειριστεί”. Και κατά την έναρξη της θητείας του ως επικεφαλής του Frontex, τον Μάιο του 2022, δήλωσε ότι ήθελε να καθαρίσει τον Frontex από την “τοξική” ατμόσφαιρά του και υποσχέθηκε να δώσει έμφαση στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να μην κλείνει τα μάτια στις απωθήσεις στα εξωτερικά σύνορα. Πώς θα περιγράφατε αυτή τη νέα προσέγγιση της αποστολής του Frontex;
Δεν θα σχολιάσω προσωπικά τον διάδοχό μου, αλλά θα κάνω ένα πολιτικό σχόλιο. Νομίζω ότι η δήλωση του νέου διευθυντή του Frontex καταδεικνύει και επιβεβαιώνει ότι σήμερα είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που έχει αναλάβει την εξουσία στον ευρωπαϊκό οργανισμό επιτήρησης των συνόρων. Ως απόδειξη αυτού, θα ήθελα να αναφέρω κάτι που με εξέπληξε πριν ο Hans Leijtens αναλάβει επίσημα τη θέση του, όταν έδωσε συνέντευξη Τύπου με τον Επίτροπο Johansson στο κτίριο Berlaymont, όπου βρίσκεται η έδρα της Επιτροπής. Είναι κάτι που ούτε εγώ ούτε οι προκάτοχοί μου είχαν κάνει, και κανένας επίτροπος δεν μου είχε ζητήσει να το κάνω. Όταν βρέθηκα να κάνω ενημερώσεις Τύπου με τον Ευρωπαίο επίτροπο, ήταν στο πλαίσιο επιτόπιων επισκέψεων, όταν επισκεπτόμασταν το σώμα της ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής. Στην πραγματικότητα, αυτές οι δηλώσεις του νέου διευθυντή της Frontex επιβεβαιώνουν ότι ο πολιτικός έλεγχος της Frontex έχει αναληφθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα μεταναστευτικά λόμπι που έχουν διεισδύσει στην Επιτροπή.
Ο Fabrice Leggeri είναι σήμερα ο τρίτος στη λίστα του Εθνικού Συναγερμού για τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
