Το αμερικανικό μουσικό περιοδικό Rolling Stone δημοσίευσε ένα διαταραγμένο παραλήρημα που υπόσχεται το τέλος της δημοκρατίας και τη μετάβαση στη δικτατορία αν οι Αμερικανοί εκλέξουν τον Ντόναλντ Τραμπ τον Νοέμβριο.
Καταλήγοντας στην πιο θλιβερή τακτική κατατρομοκράτησης, οι αρθρογράφοι του Rolling Stone Τιμ Ντίκινσον και Ασαουΐν Σουέμπσαενγκ επιμένουν ότι μια προεδρία Τραμπ θα φέρει τον θάνατο με εκτελεστικά αποσπάσματα, ανελέητο πόλεμο κατά των πολιτικών του αντιπάλων και την αρχή της αμερικανικής τυραννίας.
Αν ο Τραμπ νικήσει την αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις αυτόν τον Νοέμβριο, «η Αμερική θα συναντήσει έναν Τραμπ αδέσμευτο, έναν άνθρωπο του οποίου οι πιο σκοτεινές παρορμήσεις δεν θα ελεγχθούν από τους ‘ενήλικες στο δωμάτιο’ – δημιουργώντας δυνητικά καταστροφικές συνέπειες για το αμερικανικό πείραμα», δηλώνουν οι συγγραφείς στο 5.000 λέξεων υστερικό κείμενό τους.
Το ανιστόρητο άρθρο συγκρίνει τον Τζ. Ντ. Βανς με τον Μπενίτο Μουσολίνι, τη μεταναστευτική πλατφόρμα του Τραμπ με τον εγκλεισμό των Ιαπώνων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τον ίδιο τον Τραμπ με τον «ισχυρό άνδρα των Φιλιππίνων Ροντρίγκο Ντουτέρτε».
Στο σενάριο του Rolling Stone, το μισό ή και περισσότερο μέρος της χώρας που θα ψηφίσει τον Τραμπ τον Νοέμβριο είναι είτε τρελαμένοι δαίμονες είτε εύπιστοι ηλίθιοι που δεν καταλαβαίνουν τίποτα, κάτι που μοιάζει με τον χαρακτηρισμό της Χίλαρι Κλίντον το 2016 για τους ψηφοφόρους του Τραμπ ως «καλάθι των αξιοθρήνητων».
«Ο Τραμπ έχει προβάλει τον εαυτό του ως ενσάρκωση μιας συλλογικής φαντασίωσης εκδίκησης για τους οπαδούς του», γράφουν οι συγγραφείς.
Δεν μπορεί κανείς να μην αναρωτηθεί για τη γνώμη που έχουν οι αρθρογράφοι για τους ίδιους τους αναγνώστες τους, αν νομίζουν ότι μια σειρά από παράλογες απειλές θα τους τρομάξει ώστε να ψηφίσουν την Καμάλα Χάρις.
Η βασική θέση του άρθρου – αν πράγματι έχει θέση – είναι ότι η πρώτη θητεία του Τραμπ ήταν σχετικά καλοήθης, επειδή υπήρχαν άνθρωποι γύρω του για να χαλιναγωγήσουν τις «πιο σκοτεινές φιλοδοξίες» του, αλλά ένα τέτοιο αντίβαρο δεν θα υπάρχει αν επανεκλεγεί.
«Το μόνο πράγμα που τον σταμάτησε από το να γίνει ένας ολοκληρωμένος δικτάτορας ήταν άλλοι άνθρωποι», αναφέρει, επικαλούμενο τον Τζέισον Στάνλεϊ, καθηγητή του Γέιλ και συγγραφέα του βιβλίου How Fascism Works (Πώς δουλεύει ο φασισμός). «Ξέρουμε ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί πια».
Ένας Τραμπ με δεύτερη θητεία θα «υπερτροφοδοτήσει την παραγωγή ορυκτών καυσίμων», «θα τραβήξει κάθε μοχλό εξουσίας που θα έχει στα χέρια του» και θα επιδιώξει την αυταρχική εξουσία για να ικανοποιήσει την «αυταρχική φιλοδοξία του», υποστηρίζει το άρθρο.
«Η ανάκτηση του Λευκού Οίκου θα έθετε μια γυμνή κατάχρηση εξουσίας στα χέρια του Τραμπ», υποστηρίζει, συμπεριλαμβανομένης της κατάχρησης του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Διαβάζοντας ανάμεσα στις γραμμές, οι συγγραφείς φαίνεται να προειδοποιούν ότι αν εκλεγεί, ο Τραμπ θα επιδιώξει να κάνει αυτό που ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει κάνει στην πραγματικότητα, δηλαδή να χρησιμοποιήσει ως όπλο ομοσπονδιακές υπηρεσίες για να παρενοχλήσει τους αντιπάλους του, να ασκήσει ανοιχτό πόλεμο κατά των αντιπάλων του και να διογκώσει τις εξουσίες της εκτελεστικής εξουσίας.
Περιέργως, οι αρθρογράφοι προειδοποιούν ότι ο Τραμπ θα ξαναμπεί στο Οβάλ Γραφείο με «εξουσίες που έχουν υπερφορτιστεί από το υπερσυντηρητικό Ανώτατο Δικαστήριο», ένας παράξενος ισχυρισμός, δεδομένου ότι το Δικαστήριο έχει συστηματικά προσπαθήσει να ανακόψει την υπερβολή της εκτελεστικής εξουσίας, κυρίως ανατρέποντας την προηγούμενη απόφασή του στην υπόθεση Chevron v. Natural Resources Defense Council.
«Δεν πρόκειται απλώς για μια αλλαγή μεθόδων, αλλά για μια αλλαγή του πολιτικού συστήματος – μια τεράστια επέκταση των εξουσιών της εκτελεστικής εξουσίας, έτσι ώστε ο Τραμπ να είναι σε θέση να κυβερνήσει ως αυτοκράτορας», υποστηρίζει το άρθρο, επικαλούμενο τη Ρουθ Μπεν-Γκιάτ, συγγραφέα του Strongmen: How They Rise, Why They Succeed, How They Fall.
Οι ισχυροί άνδρες όπως ο Τραμπ «όλοι υποτιμούν τον Τύπο και το δικαστικό σώμα ως διεφθαρμένους, επειδή αυτός είναι ο εχθρός τους», λέει η Μπεν-Γκιάτ, η οποία φαίνεται να μην γνωρίζει την πραγματική διαφθορά του κυρίαρχου Τύπου (μέρος του οποίου είναι και το Rolling Stone) και των μελών του δικαστικού σώματος.
Το άρθρο φτάνει μάλιστα στο σημείο να συγκρίνει τον Τραμπ με τον Ντέιβιντ Κορές της αίρεσης Branch Davidian και τους υποστηρικτές του, με τον Τίμοθι Μακβέι, δράστη της βομβιστικής επίθεσης στην Οκλαχόμα Σίτι το 1995.
Αυτό που φαίνεται να αποκαλύπτει στην πραγματικότητα το άρθρο είναι η υστερία της Δημοκρατικής Αριστεράς στην προοπτική μιας νίκης του Τραμπ τον Νοέμβριο, η οποία φαίνεται όλο και πιο πιθανή μέρα με τη μέρα.
Ο τίτλος του άρθρου είναι ενδεικτικός: «Το χειρότερο σενάριο: Αν κερδίσει ο Τραμπ;»
Πηγή: NewsFire.GR
