Το Γηροκομείο Αθηνών είναι ένα φιλανθρωπικό σωματείο, που από το 1864 που λειτουργεί φιλοξενεί και προσφέρει προστασία, στέγη τροφή και χάδι, σε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Δημιουργήθηκε και προσέφερε από το περίσσευμα ανθρώπων σε εκατομμύρια ανθρώπων που δεν είχαν οικογένεια και πόρους ζωής. Είναι κομμάτι της ιστορίας της Ελλάδας με αναμφισβήτητη προσφορά σε όλα τα ορόσημα της.
Σήμερα αργοσβήνει. Από διοικήσεις αιρετές που δεν λειτούργησαν με γνώμονα τα συμφέροντά του με πρώτιστο αυτών την εξασφάλιση της προσφοράς του και για τα επόμενα χρόνια.
Σήμερα ο ελληνικός λαός το γνωρίζει ως σημείο παραγωγής σκανδάλων και κακοδιαχείρισης. Και γι’ αυτό σαφώς ευθύνονται προηγούμενες διοικήσεις της Ελεήμονος Εταιρείας, οι οποίες κάθε άλλο παρά υποστηρίκτριες της ελεημοσύνης με την καθαρή της έννοια ήταν.
Αξιοσημείωτο δε το γεγονός ότι το Γηροκομείο Αθηνών έχει στην κατοχή του γύρω στα 750 ακίνητα και παρά ταύτα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.
Επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ και Δημαρχίας Γιώργου Καμίνη, τοποθετήθηκε στο Γηροκομείο Αθηνών νέα διοίκηση, η οποία υποτίθεται πως θα «συμμάζευε» την πρότερη κατάσταση. Αντιθέτως, εξ όσων φαίνονται εκ του αποτελέσματος, φρόντιζαν μόνο την ταύτιση της επόμενης ημέρας του γηροκομείου με «ημέτερα» συμφέροντα.
Σύμφωνα μάλιστα με τις πληροφορίες, η διοίκηση αυτή δήλωνε πως υπάρχει «πολιτική» απόφαση μετατροπής της Ε.Ε.Α. σε δημοτική δομή, συνεπικουρούμενη από ανθρώπους οι οποίοι υπόδικοι όντες, βρίσκονταν σε θέσεις κλειδιά. Οι ίδιοι μάλιστα σήμερα, επιδιώκουν να ξαναπάρουν τη διοίκηση του Γηροκομείου στα χέρια τους.
Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές, στα χρόνια των συγκεκριμένων διοικούντων το Γηροκομείο Αθηνών, γίνονταν εγγραφές με κομματικά κριτήρια, περίπου 500 μέλη, τα οποία βεβαίως θα «βοηθούσαν» στην παραμονή της διοίκησης.
Το σημερινό καθεστώς στο Γηροκομείο Αθηνών βεβαίως δεν έχει καμία σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Η Τελευταία Διοίκηση των Οικονομολόγων, που ορίστηκε μετά την Καμίνια Διοίκηση, έχει επιδείξει ορθολογική διαχείριση της Ε.Ε.Α. και για το λόγο αυτό, τα δυόμισι τελευταία χρόνια, το Γηροκομείο Αθηνών, παρουσιάζει πραγματική αλλαγή. Οι εργαζόμενοι πληρώνονται, βελτιώθηκαν οι συνθήκες διαβίωσης των ηλικιωμένων και η Διοίκηση προσπαθεί τον τεράστιο πόλεμο που δέχεται και επί προσωπικού από τους εναπομείναντες του παλαιού καθεστώτος, να βγάλει οριστικά από το τέλμα το Γηροκομείο.
