Την ώρα που δεν έχει καταλαγιάσει καλά η σκόνη από τη νίκη του στις προεδρικές εκλογές της Αργεντινής ο Χαβιέρ Μιλέι τα ΜΜΕ κάνουν αναφορές στην εξωτερική πολιτική που θέλεις να ασκήσει λέγοντας ότι τα νησιά Φώκλαντ πρέπει να επιστρέψουν στη χώρα του τανγκό.
Υπενθυμίζεται ότι τα νησιά βρίσκονται υπό βρετανική κυριαρχία με τον Μιλέι να διευκρινίζει ότι θέλει να το κάνει μέσω της διπλωματίας και όχι μέσω ενός πολέμου όπως έγινε το 1982. Όπως μεταδίδει η Daily Mail σύμφωνα με τον Μιλέι η Βρετανία πρέπει να τα παραδώσει «αδιαπραγμάτευτα» ενώ θέλοντας να ενισχύσει την επιχειρηματολογία του τα συγκρίνει με την επιστροφή του Χονγκ Κονγκ στην Κίνα. Μάλιστα και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του καμπάνιας αναφέρθηκε στο εν λόγω θέμα τονίζοντας πως η περιοχή που είναι γνωστή ως Μαλβίνες είναι αργεντίνικη.
«Η κυριαρχία της Αργεντινής στα νησιά Μαλβίνες είναι αδιαπραγμάτευτη. Οι Μαλβίνες είναι Αργεντινές. Τώρα πρέπει να δούμε πώς θα τους πάρουμε πίσω. Είναι σαφές ότι η επιλογή πολέμου δεν είναι λύση», είπε.
«Αυτό που προτείνουμε είναι να προχωρήσουμε προς μια λύση όπως αυτή που είχε η Αγγλία με την Κίνα για το ζήτημα του Χονγκ Κονγκ και ότι σε αυτό το πλαίσιο η θέση των ανθρώπων που ζουν στα νησιά δεν μπορεί να αγνοηθεί. Δεν μπορείς να αρνηθείς ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι εκεί. Δεν μπορείτε να αγνοήσετε αυτά τα ανθρώπινα όντα. Πρέπει να διαπραγματευτείτε με τη Βρετανία και να λάβετε υπόψη τις απόψεις των ανθρώπων που ζουν στα νησιά», είχε δηλώσει ο νέος πρόεδρος της Αργεντινής.
Ο Χαβιέρ Μιλέι υποσχέθηκε προεκλογικά ριζοσπαστικά μέτρα στο πλαίσιο θεραπείας-σοκ, μεταξύ άλλων την κατάργηση της κεντρικής τράπεζας, την εγκατάλειψη του πέσο και τη δολαριοποίηση της οικονομίας και τη δραστική περικοπή των δημοσίων δαπανών, που διεμήνυσε πως θα περάσει από «αλυσοπρίονο» — δυνητικά επώδυνες μεταρρυθμίσεις για μεγάλο μέρος των πολιτών. Μολαταύτα προσέλκυσε στρώματα του πληθυσμού που λένε ότι έχουν απαυδήσει εξαιτίας της βαθιάς οικονομικής κρίσης, με βασικά χαρακτηριστικά τον τριψήφιο πληθωρισμό (πλησιάζει το 150%), τη συνεχιζόμενη υποτίμηση του εθνικού νομίσματος, το μεγάλο εξωτερικό χρέος (44 δισεκ. δολάρια).
Ο Πόλεμος των Φώκλαντ
Ο Πόλεμος των Φώκλαντ (ισπανικά: Guerra de las Malvinas), επίσης γνωστός ως Σύγκρουση των Φώκλαντ, Κρίση των Φώκλαντ, ήταν ένας πόλεμος δέκα εβδομάδων μεταξύ της Αργεντινής και του Ηνωμένου Βασιλείου με αντικείμενο δύο Βρετανικά Υπερπόντια Εδάφη στον Νότιο Ατλαντικό: τα Νησιά Φώκλαντ και τις Νήσους Νότια Γεωργία και Νότιες Σάντουιτς. Ξεκίνησε την Παρασκευή 2 Απριλίου 1982 όταν η Αργεντινή εισέβαλε και κατέλαβε τις Νήσους Φώκλαντ (και την επόμενη ημέρα τις Νήσους Νότια Γεωργία και Νότιες Σάντουιτς) σε μια προσπάθεια να αποδείξει την κυριαρχία που ισχυριζόταν επί μακρόν πάνω τους. Στις 5 Απριλίου, η βρετανική κυβέρνηση απέστειλε ναυτική δύναμη για να εμπλακεί με το Ναυτικό της Αργεντινής και την Πολεμική Αεροπορία πριν πραγματοποιήσει αμφίβια επίθεση στα νησιά. Η σύγκρουση διάρκεσε 74 ημέρες και έληξε με την παράδοση της Αργεντινής στις 14 Ιουνίου 1982, και την επιστροφή των νησιών σε βρετανικό έλεγχο. Συνολικά, 649 μέλη του στρατιωτικού προσωπικού της Αργεντινής, 255 μέλη του βρετανικού στρατού, και τρεις κάτοικοι των Νήσων Φώκλαντ σκοτώθηκαν κατά τις εχθροπραξίες.
Η σύγκρουση ήταν ένα μείζον επεισόδιο στην παρατεταμένη αναμέτρηση για την κυριαρχία στις νήσους. Η Αργεντινή επιβεβαίωσε (και συνεχίζει μέχρι σήμερα) ότι τα νησιά είναι αργεντίνικο έδαφος, και η κυβέρνηση της Αργεντινής ούτως χαρακτήρισε την στρατιωτική της δράση ως επαναδιεκδίκηση του δικού της εδάφους. Η βρετανική κυβέρνηση θεώρησε την πράξη αυτή ως εισβολή ενός εδάφους που ήταν αποικία του στέμματος από το 1841. Οι κάτοικοι των Φώκλαντ, οι οποίοι κατοικούσαν στα νησιά από τις αρχές του 19ου αιώνα, είναι κυρίως απόγονοι των Βρετανών εποίκων, και είναι υπέρ της βρετανικής κυριαρχίας. Καμία χώρα, παρόλα αυτά, δεν κήρυξε επίσημα τον πόλεμο (και οι δύο πλευρές κήρυξαν τις περιοχές των Νήσων ως πολεμική ζώνη και επίσημα αναγνώρισαν ότι υπήρχε κατάσταση πολέμου μεταξύ τους) και οι εχθροπραξίες περιορίστηκαν σχεδόν τελείως στα εδάφη υπό αμφισβήτηση και την περιοχή του Νότιου Ατλαντικού όπου βρίσκονται.
Η σύγκρουση είχε σημαντική επίδραση στις δύο χώρες και έχει αποτελέσει αντικείμενο διαφόρων βιβλίων, άρθρων, ταινιών και τραγουδιών. Το πατριωτικό αίσθημα ήταν υψηλό στην Αργεντινή, αλλά η έκβαση ώθησε μεγάλες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας εναντίον της στρατιωτικής κυβέρνησης, επιταχύνοντας την πτώση της. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κυβέρνηση του Συντηρητικού Κόμματος, ενισχυμένη από το επιτυχές αποτέλεσμα, επανεκλέχθηκε το επόμενο έτος. Το πολιτιστικό και πολιτικό βάρος της σύγκρουσης είχε μικρότερη επίδραση στη Βρετανία από ότι στην Αργεντινή, όπου παραμένει ένα συνεχιζόμενο θέμα συζήτησης.
Οι σχέσεις μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Αργεντινής αποκαταστάθηκαν το 1989 μετά από μια συνάντηση στη Μαδρίτη της Ισπανίας, κατά την οποία οι κυβερνήσεις των δύο χωρών εξέδωσαν κοινό ανακοινωθέν. Ουδεμία αλλαγή στη θέση οποιασδήποτε από τις δύο χώρες σχετικά με την κυριαρχία στις Νήσους Φώκλαντ έγινε ρητά. Το 1994, η διεκδίκηση της Αργεντινής στα εδάφη αυτά προστέθηκε στο Σύνταγμά της.
Υπενθυμίζεται ότι το 2013 πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα στα Φώκλαντ και το 99,8% των κατοίκων της τάχθηκε υπέρ της παραμονής στη Βρετανία. Επίσης, μετά το 2010 σε αρκετά υπερπόντια βρετανικά αμφισβητούμενα εδάφη έγιναν δημοψηφίσματα, με την πλειοψηφία του κόσμου να θέλει την βρετανική κυριαρχία. Χαρακτηριστικά, το 2016 το Γιβραλτάρ αποφάσισε να μείνει στη Βρετανία, σε μια περίοδο που η Ισπανία διεκδικούσε επίμονα το συγκεκριμένο έδαφος.
