Ο πανοσιολογιότατος ηγούμενος της Μονής Εσφιγμένου, κ. Βαρθολομαίος, επικεφαλής της νόμιμης αδελφότητας, μιλά για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους πιστούς τις δύσκολες μέρες της πανδημίας.
Πως εξελίσσεται το ζήτημα της πανδημίας και πως το βιώνετε εσείς ο ίδιος στο Άγιο Όρος
Η πανδημία που περνούμε τώρα αυτή την περίοδο είναι κάτι το πρωτοφανές για όλο τον κόσμο, όχι μόνο για μένα αλλά για όλους τους ανθρώπους. Είναι παγκόσμιο φαινόμενο γι’αυτό λέγεται Πανδημία. Πανδημίες είχαμε πάντα μέσα στην ιστορία. Όσοι διαβάζουμε, ακούμε και μαθαίνουμε γνωρίζουμε ότι υπήρχαν.
Το ξεχωριστό σε αυτή την Πανδημία είναι ότι πλέον δεν τη διαβάζουμε μέσα από την ιστορία αλλά τη ζούμε εμείς οι ίδιοι. Η πανδημία θα εξελιχθεί θα κάνει το γύρο της, θα πρέπει να περάσουμε αυτά που περνάμε και όπως τα περνάμε, και θα τελειώσει, κάποια στιγμή θα τελειώσει.
Το μέγα πρόβλημα όμως είναι ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας δεν μπορούμε σαν άνθρωποι, όχι σαν χριστιανοί μόνο,γενικώς σαν άνθρωποι να διαχειριστούμε μία τέτοια κρίση, ένα πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί.
Την πανδημία δεν μπορούμε να τη διαχειριστούμε, ειδικότερα για μας τους Χριστιανούς που είμαστε αγωνιστές του πνεύματος, ο χριστιανός είναι αθλητής ο οποίος προσπαθεί να μάθει τον εαυτό του, να τον ελέγχει και να τον τιθασεύει, φανήκαμε κατώτεροι των περιστάσεων.
Δεν μπορούμε να δείξουμε ποιος είναι ο πραγματικός χριστιανός στον κόσμο, να δείξουμε ότι η έννοια της υπακοής είναι δεδομένη, όχι της ανυπακοής.
Όταν δηλαδή έρχεται σαν σώμα η Εκκλησία, σαν αρχή που είμαστε όλοι κάτω από την αρχή και σου λέει κάτι, παίρνει την ευθύνη επάνω της. Πραγματική ευθύνη δεν έχει κανένας χριστιανός τη στιγμή που την αναλαμβάνει η ίδια η εκκλησία.
Αναλαμβάνει την ευθύνη και λέει ”παιδιά μου κάνετε αυτό, συντασσόμεθαμε τους ειδικούς και με την Πολιτεία που έχει την ευθύνη για την υγεία όλων, όχι μόνο των χριστιανών αλλά όλων των ανθρώπων και συντασόθεμα με αυτά τα μέτρα.” Άρα εμένα σαν χριστιανό αυτό που με διέπει είναι η υπακοή. Άρα εγώ θα κάνω υπακοή στην Αρχή μου που είναι η Εκκλησία μου.
Τώρα το πώς έχουν αναγάγει σε πνευματικά θέματα όλα αυτά τα ζητήματα το αν θα φοράμε ή δεν θα φοράμε μάσκα, είναι πολύ λυπηρό γιατί δείχνει το πόσο χαμηλά έχουμε την πίστη μας.
Δηλαδή βάζουμε στην ίδια ζυγαριά την πίστη μας με τη μάσκα, δηλαδή εάν φοράω μάσκα έχω χαμηλή πίστη,εάν δεν φοράω έχω υψηλή πίστη. Αυτό μας δείχνει το πόσο πραγματικά πιστεύουμε. Το αποτέλεσμα όλης αυτής της αναταραχής είναι αυτή η διχόνοια που προκαλείται.
Δυστυχώς εάν κρατούσαμε από την αρχή, όταν πρώτοακούστηκε το πρόβλημα της πανδημίας στη χώρα μας, στοιχειωδώς τα πρώτα τα μέτρα τα ελαφριά, θα ήμασταν όλοι πολύ άνετοι τώρα, αλλά δυστυχώς ακούγονταν περισσότερο κάποιες φωνές, οι οποίες ήταν λίγες, γιατί ο περισσότερος κόσμος έκανε και υπακοή, έδειξε και υπομονή και δείχνει και υπομονή ακόμη, κρατάει τα μέτραπροσπαθεί και φυλάγεται, αλλά δυστυχώς αυτοί οι λίγοι επέβαλλαν αυτή τη δύσκολη κατάσταση που ζούμε τώρα.
Δεν θέλουν να το παραδεχτούν, δεν θέλουν να το δουν κατάματα και δυστυχώς όλοι υποκείμεθα και το αποτέλεσμα και του lockdown που περνούμε τώρα και αυτή την εξέλιξη είναι αποτέλεσμα πιστεύω αυτής της, να το πω έτσι, δεν μου αρέσει αυτή η έκφραση, αλλά θα το πω: σαν ανεγκεκεφαλιά κάποιων, ο εγωισμός κάποιων, που θέλανε να φανούν πιο πάνω από τους υπόλοιπους, να φανούν πιο ειδικοί των ειδικών.
Δεν έχω δει κάποιον να διαμαρτύρεται όταν κάνει το παιδί του τα εμβόλια που πρέπει να κάνει μέχρι να φτάσει σε κάποια ηλικία, όλα τα παιδιά και εμείς και όλοι και μέχρι και σήμερα όλα τα παιδιά κάνουν κάποια εμβόλια. Κανείς δεν έκανε το κίνημα του εμβολίου και να ρωτήσει τι περιέχουν αυτά τα εμβόλια.
Γιατί τώρα να γίνεται αυτό. Το χειρότερο είναι ότι γινόμαστε όλοι οι ειδικοί γινόμαστε όλοι οι γιατροί και επιστήμονες και δεν ξέρω πού θα βγάλει αυτό το πράγμα.
Εγώ αυτό που λέω και πως το βιώνω και εγώ προσωπικά και στο Άγιον Όρος, εφιστώ την προσοχή. Θέλει σοβαρότητα, θέλει να δείξουμε αγάπη ο ένας προς τον άλλον, θέλει να δείξουμε υπομονή.
Δοκιμάζεται η πίστη μας. Από την άποψη ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή για να περάσει. Κάνοντας υπομονή, ελπίζεις. Αν δεν ελπίζεις δεν κάνεις υπομονή, αγχώνεσαι και τρελαίνεσαι.
Όταν κάνεις υπομονή, ελπίζεις. Και τι ελπίζεις, σε κάτι που πιστεύεις. Άρα εάν πιστεύουμε πραγματικά στο Θεό και στο Χριστό μας ο οποίος είναι η ελπίδα μας, πρέπει να κάνουμε υπομονή. Γιατί αυτός είναι πάνω από όλους και από όλα. Αυτός επιτρέπει και Αυτός αποτρέπει.
Πώς βλέπετε τη στάση της εκκλησίας στο θέμα της πανδημίας από την αρχή έως τώρα
Καταρχάς δεν είμαι εγώ ο αρμόδιος που θα κρίνω την εκκλησία.
Η στάση της εκκλησίας ήταν επίσημα η επίσημη φωνή της εκκλησίας. Από τη μεριά του Οικουμενικού Πατριάρχου του Πατριαρχείου μας που ανοίκει το Άγιον Όρος και από την μεριά της Εκκλησίας της Ελλάδος που ανήκει η υπόλοιπη Ελληνική επικράτεια.
Και οι δύο στάσεις ήταν να συνταχθούμε με τα μέτρα που επιτάσσει η Πολιτεία, η ελληνική κυβέρνηση και οι ειδικοί.
Μέσα σε αυτό το διάστημα από τον Μάρτιο όταν ξεκίνησε (η πανδημία) μέχρι και τώρα δεν είναι κρυφό υπήρξαν κάποιες φωνές οι οποίες αντιδρούσαν.
Εγώ ήμουν κάθετα αντίθετος στις φωνές που αντιδρούσαν.
Δε σου απαγορεύω να έχεις την άποψη σου.
Όπως έχω και εγώ την άποψή μου το καθένας μπορεί να έχει την άποψή του.
Αλλά σε περιόδους κρίσης, ειδικές περιόδους, όπως είναι μία πανδημία που περνάει μία φορά στα 100 χρόνια, πρέπει αυτές οι καταστάσεις να μας ενώνουν ακόμη περισσότερο και όχι να μας διχάζουν.
Δυστυχώς αυτές οι φωνές δίχασαν τον κόσμο, μπέρδευαν τον κόσμο.
Εκεί ήταν που κάπου ο κόσμος έχει χάσει λίγο από την εμπιστοσύνη του.
Γιατί όταν κάνει το λάθος ένας ο οποίος είναι ρασοφόρος,δυστυχώς, υπάρχει αυτή η νοοτροπία σε πολλούς να στιγματίζεται όλη η εκκλησία.
Όταν κάνει το λάθος ένας.
Δεν παύει μέσα στο χώρο της εκκλησίας αυτοί που ζουν και είτε είναι στα ανώτερα κλιμάκια του κλήρου είτε σε όλα τα επίπεδα δεν παύουν και αυτοί να είναι άνθρωποι και να έχουν τις απόψεις τους και να κάνουν και κάποιο λάθος. Είναι μέσα στη ζωή και ανθρώπινο να κάνουν κάποιο λάθος.
Τι μας διασφαλίζει η υπακοή στην εκκλησία;
Όταν λέει η αρχή, όταν λέει η εκκλησία να κάνουμε αυτό, οφείλουμε εμείς σαν καλοί χριστιανοί να υπακούσουμε.
Αυτό που είπα και προηγουμένως, να υπακούσουμε.
Κάνοντας αυτή την υπακοή, δεν έχουμε πνευματική ευθύνη, αν συμβεί κάτι και πέραν όλων των άλλων θα δείξουμε στους υπόλοιπους τι εστί Χριστιανός.
Πώς θα πούμε στους ανθρώπους που δεν είναι κοντά στο Χριστό που δεν είναι μέσα στο χώρο της εκκλησίας ότι το να είσαι χριστιανός είναι χαρά είναι ζωή είναι φως, όταν εμείς οι χριστιανοί εξαπολυουμε οργή, θυμό, κατάρες εναντίον όσων διαφωνούν μαζί μας; Φαίνεται τελείως έξω από το Χριστό.
Δυστυχώς αυτά στιγμάτισαν το σύνολο της εκκλησίας. Ήταν αυτό το λάθος, ήταν κάποιες φωνές μεμονωμένες.
Η διαφορά με τις προηγούμενες πανδημίες,από αυτήν που περνούμε τώρα (του κορονοϊού), είναι ότι την βοηθάει η διάδοση της μέσω του διαδικτύου.
Στις προηγούμενες πανδημίες δεν υπήρχε διαδίκτυο. Δεν υπήρχε αυτή η διάδοση των νέων, των ειδήσεων και των γεγονότων. Σήμερα όμως αυτό που περνάμε γίνεται και το έχουν σαν όπλο τους αυτοί που θέλουν να δημιουργούν ταραχή, αναστάτωση και διχασμό στον κόσμο.
Εκμεταλλεύονται την δυνατότητα που τους δίνεται μέσω του διαδικτύου, όποτε βρίσκει ο ιός την δύναμη να κολλάει πλέον όχι μόνο με την επαφή αλλά κολλάει και μέσω του διαδικτύου.
Δεν στιγματίζω το διαδίκτυο αλλά τη χρήση συγκεκριμένων ανθρώπων (του διαδικτύου).
Βλέπουμε ότι πέρασαν τόσοι μήνες.Πέρασε μία περίοδος που κάναμε μία παύση από τα lockdown και τους περιορισμούς. Ξαναμπήκαμε σε μία περίοδο στην οποία άρχισαν να σφίγγουν τα μέτρα (το lockdown)τους περιορισμούς.
Φτάσαμε στο lockdown που ζούμε τώρα ,σε αυτό τον αποκλεισμό.
Πρέπει να μείνουμε όλοι στον εγκλεισμό, μέσα στα σπίτια μας. Παρόλα αυτά βλέπουμε ότι δεν είναι κάτι το ξένο πλέον, η διασωλήνωση στο νοσοκομείο ή ακόμη χειρότερα ο θάνατος.
Έχουν χτυπήσει τις πόρτες όλων.
Παρόλο που ο θάνατος έχει χτυπήσει τις πόρτες όλων, εξακολουθούν κάποιοι να είναι όχι απλά γραφικοί,αλλά δυστυχώς να είναι και επικίνδυνοι πλέον για τη δημόσια υγεία.
Ποια η γνώμη σας για τα μέτρα που έχουν ορίσει οι ειδικοί αλλά και για το ζήτημα του εμβολίου καθώς από ότι φαίνεται πηγαίνουμε σε μία νέα εποχή πλέον δηλαδή αυτό που αναφέρατε πριν από λίγο για αυτούς που βλέπουν το εμβόλιο σαν μία πολύ καλή λύση και σε αυτούς που δεν θέλουν να εμβολιαστούν.
Το λεγόμενο αντιεμβολιαστικό κίνημα, που από ότι φαίνεται αρχίζει να μεγαλώνει και εδώ .
Ποια η γνώμη σας για αυτό και ποια η γνώμη σας για τα μέτρα που έχουν ορίσει οι ειδικοί
Το λέει και η λέξη οι ειδικοί. Όταν είναι κάποιος ειδικός έχει εξειδικευτεί σε κάποιον τομέα. Άρα όταν έχουμε πανδημία όταν έχουμε κάποιο πρόβλημα το οποίο άπτεται της υγείας και όχι μόνο της προσωπικής υγείας, αλλά της Δημόσιας Υγείας θα ρωτήσουμε τους ειδικούς. Είναι οι επιστήμονες και οι γιατροί, αυτούς θα ρωτήσουμε. Εγώ αν αρρωστήσω θα πάω στο γιατρό, θα παω στο νοσοκομείο, έτσι και σε μία τέτοια περίπτωση θα ρωτήσουμε τους ειδικούς.
Σε συνεννόηση η ελληνική πολιτεία με τους ειδικούς ορίζουν κάποια μέτρα. Πως πρέπει να διαχειριστούμε μία κατάσταση. Η πολιτεία πρέπει να συμφωνεί ή όχι με τους ειδικούς και να παίρνει τις αποφάσεις για την εκτέλεση των απαιτούμενων πράξεων.
Ο τρίτος παράγοντας, ο βασικός είμαστε εμείς, να δείξουμε αυτή την ευθύνη την υπεύθυνη σταση που έχουμε δείξει έως τώρα. Έτσι όπως έχει εξελιχθεί η κατάσταση πρέπει να δείξουμε αυτή την υπευθυνότητα και να σεβαστούμε τους ειδικούς και την πολιτεία.
Υπάρχει αυτό το αντιεμβολιαστικό κίνημα το οποίο εγώ το θεωρώ, συγνώμη για την έκφραση, γελοίο, γιατί δεν έχω δει καμία άλλη αντίδραση τέτοιου είδους που να έχουν αναγάγει σε υψίστης σημασίας, ότι μας κυνηγούν φαντάσματα με το θέμα του εμβολίου και έχουμε ακούσει ότι το πιο γραφικό υπάρχει.
Θα έχουνε τσιπάκι μέσα για να μας παρακολουθούν, έρχεται ο αντίχριστος, όλα αυτά τα χαζά στην κυριολεξία που ακούγονται, λέγονται και διασπείρονται τόσο εύκολα και έχουν δημιουργήσει ένα τρόμο στον κόσμο και ένα πανικό .
Δηλαδή το λέω από τη μεριά τη δική μας, που είμαι εγώ ένας άνθρωπος ο οποίος έχει τάξει τον εαυτό του να ζει μέσα στο χώρο της εκκλησίας, μέσα στο μοναστήρι μέσα στο Άγιο Όρος.
Έχει μεγαλύτερη εξουσία δηλαδή ο διάβολος από το Χριστό για να με πιάσει μία τρομοκρατία;
Δηλαδή εάν ήθελαν αυτοί να μας επιβάλλουν κάποια πράγματα είτε λέγονται τσιπ είτε οτιδήποτε άλλο φανταστεί το μυαλό τους, θα περίμεναν δηλαδή τώρα να τα περάσουν;
Έχουν δημιουργηθεί τόσα φάρμακα και δίνονται. Όλοι τρέχουμε και παίρνουμε.
Και μάλιστα από διάφορες εκθέσεις που έχουν συνταχθει στο παρελθόν μας έχουν χαρακτηρίσει ίδιως τους Έλληνες σαν τους μεγαλύτερους καταναλωτές αντιβιώσεων.
Χρησιμοποιούμε μεγάλο ποσοστό αντιβιώσεων με το παραμικρό. Έχει γίνει ποτέ ένας έλεγχος; τι είναι αυτά τα φάρμακα; γιατί τώρα, ειδικά τώρα που βλέπουμε ότι πλέον ο θάνατος είναι πολύ κοντά μας;
Δεν τον βλέπουμε μόνο στις οθόνες αλλά τον μυρίζουμε.
Tα τηλέφωνά μας δεν σταματούν ποτέ.
Είτε δια ζώσης είτε με μηνύματα να μας μιλούν οι άνθρωποι με πόνο για τους δικούς τους που υποφέρουν, έχουν ανθρώπους που έχουν φύγει από τη ζωή.
Τόσο τραγικά ζουν και περνούν πάρα πολλοί άνθρωποι.
Δηλαδή αν υπήρχε δυνατότητα να δει κάποιος τα μηνύματα που έρχονται συνέχεια και τις τηλεφωνικές κλήσεις που γίνονται συνέχεια και σε τι απόγνωση και λύπη έχει φτάσει ο κόσμος δεν ξέρω ποια θα ήταν η άποψη του καθενος.
Θα άλλαζε πλέον ακόμη και το πιο αρρωστημένο μυαλό.
Πονάει ο κόσμος, υποφέρει και θα πρέπει και εμείς σαν άνθρωποι οι οποίοι έχουμε ταχθεί να είμαστε όλη μας τη ζωή μέσα στο χώρο της εκκλησίας, να δείχνουμε το καλό παράδειγμα.
Οτι συντασσόμεθα στον πόνο των ανθρώπων, προσπαθούμε να απαλύνουμε τον πόνο τους και προσευχόμαστε για τους ανθρώπους.
Προσευχόμαστε ακόμα περισσότερο εμείς για αυτούς που τους έχει καταβάλει ο πόνος, η λύπη και η στεναχώρια .
Ζητούμε το έλεος του Θεού, να βρεθεί όπως ακούγεται πως έχει ήδη βρεθεί το εμβόλιο, και να δοθεί στους ανθρώπους έτσι ώστε να βρει ο κάθε άνθρωπος υγεία του και από κει και πέρα να προσπαθήσουμε να επανέλθουμε σε μία κατάσταση όσο γίνεται καλύτερη.
Όπως ήμασταν πριν και ακόμη καλύτερα
Μήνυμα προς τον κόσμο
Θα πω κάτι μέσα από το Ευαγγέλιο ” Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία”.
Έτσι είπε ο Χριστός. Να κρατήσουμε την ειρήνη μας, να κρατήσουμε τη γαλήνη μας. Να κάνουμε την υπομονή μας, να δείξουμε την εμπιστοσύνη μας στον ίδιο τον Θεό.
Μέσα από αυτή την δοκιμασία πραγματικά δοκιμάζεται η πίστη μας, αλλά δοκιμάζεται από μας τους ίδιους και αν πραγματικά πιστεύουμε στον ίδιο το Θεό, και από κει και πέρα να μην προκαλούμε τον Θεό αλλά να ζητούμε το έλεος Του για να έρθει κοντά μας.
Όσο δεν παρακαλούμε τον Θεό να έρθει το έλεος ΤΟΥ επάνω μας, τόσο περισσότερο θα περνούμε ακόμη μεγαλύτερη ταλαιπωρία.
Ο Θεός μας δίνει την υπομονή ας δώσει τη φώτιση στους ειδικούς να βρουν τα φάρμακα και ότι χρειάζεται για την ανθρωπότητα για να έχουμε μία ζωή όσο το δυνατόν υγιή και να προσπαθήσουμε στα χρόνια που ζούμε σε αυτόν τον κόσμο να πορευόμαστε με γαλήνη, με ηρεμία και το βλέμμα μας και η σκέψη μας πάντα προς το Χριστό, ελπίζοντας σε Αυτόν.
Η ελπίδα μας είναι ο Χριστός, πότε δεν έχει χαθεί η ελπίδα, ελπίζουμε στο Χριστό μας, είναι η μόνη μας ελπίδα να δώσει φως σε μας να βλέπουμε τα λάθη μας, να δώσει φως τους γιατρούς να βλέπουν και αυτοί τους ανθρώπους.
Να δώσει δύναμη πάνω από όλα και στους νοσηλευτές μας που τη χρειάζονται αυτές τις δύσκολες ώρες που περνούμε, και από κει και πέρα όλοι μαζί ενωμένοι να δώσουμε τον αγώνα μας να ξεπεράσουμε και αυτό τον κίνδυνο.
Γιατί σαν άνθρωποι είμαστε ασθενικοί και αδύναμοι αλλά όταν ενωνόμαστε γινόμαστε ένα, τότε γινόμαστε μια μεγάλη δύναμη που μπορούμε να ξεπεράσουμε την κάθε δυσκολία.
Πηγή: ekklisiaonline.gr
