Έζησε τη φρίκη του πολέμου στη Χερσώνα της Ουκρανίας και τώρα αντιμετωπίζει προβλήματα με το πιστοποιητικό εμβολιασμού του, καθώς αν και εμβολιάστηκε μια ημέρα πριν από τις ρωσικές επιθέσεις, θεωρείται ανεμβολίαστος με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εργαστεί.
Όπως εξηγεί στο protothema.gr ο Παντελής Αλεξόπουλος, όσοι είχαν την ατυχία στην Ουκρανία να εμβολιαστούν από τις 19 Φεβρουαρίου και μέχρι την έναρξη του πολέμου στις 24 του μηνός, δεν μπορούν να εκδώσουν πιστοποιητικά. Το πρόβλημα για εκείνον είναι ακόμα μεγαλύτερο, καθώς μαζί με την οικογένειά του δεν έχουν χρήματα ακόμα και για τα βασικά τους έξοδα:
«Είχα έρθει για διακοπές στην Ελλάδα πέρσι τον Ιούλιο και στις 17 του μηνός πήγα κι έκανα το μονοδοσικό εμβόλιο. Μόλις τελείωσαν οι διακοπές μας επιστρέψαμε στην Ουκρανία. Το Νοέμβριο είχαμε την ατυχία να νοσήσουμε από κορωνοϊό, με αποτέλεσμα μέχρι τον Φεβρουάριο να κυκλοφορούμε με το πιστοποιητικό νόσησης κανονικά. Στις 10 Φεβρουαρίου έκλεισα ραντεβού σε εμβολιαστικό κέντρο της Ουκρανίας για την αναμνηστική δόση. Το σύστημά μου έδωσε ημερομηνία για τις 23 Φεβρουαρίου μια ημέρα πριν τις επιθέσεις. Έκανε κανονικά την αναμνηστική δόση της Pfizer. Οι Ουκρανοί έχουν μια εφαρμογή όπως κι εδώ που σου κατεβάζει το πιστοποιητικό. Αυτά όμως δεν εκδόθηκαν ποτέ» αναφέρει και προσθέτει :
«Όσοι κάναμε εμβόλιο μετά τις 19 Φεβρουαρίου δεν καταφέραμε ποτέ να εκδώσουμε πιστοποιητικό. Επικοινώνησα με τον γιατρό μου και του εξήγησα το πρόβλημα που έχω. Τότε εκείνος μου είπε πως το μοναδικό που θα μπορούσε να κάνει για μένα είναι να βγάλει μια φωτογραφία από τα αρχεία και να μου την στείλει. Εκεί φαίνονται κανονικά τα στοιχεία μου, το εμβολιαστικό κέντρο που επισκέφτηκα, μέχρι την δόση που έχω κάνει και μάλιστα κι από πια παρτίδα. Δυστυχώς εδώ δεν αναγνωρίζεται αυτό».
Όλες αυτές τις ημέρες που ο Παντελής Αλεξόπουλος βρίσκεται στην Αθήνα προσπαθεί να βρει μια λύση ειδικά τώρα που έχει βρει μια δουλειά πάνω στο αντικείμενό του:
«Έχω μιλήσει με το υπουργείο υγείας, τον ΕΟΔΥ τα πάντα κι όλοι μου λένε πως δεν μπορούν να κάνουν κάτι και να απευθυνθώ στην πρεσβεία της Ουκρανίας, που όμως δεν υπάρχει άνθρωπος. Ακόμα και σ’ ένα application που έχουν οι Ουκρανοί, όπου μπορείς να κατεβάσεις κάνοντας αίτηση πάρα πολλά έγγραφά σου, δεν υπάρχει το πιστοποιητικό μου. Έκανα αίτηση και μου λένε πως δεν υπάρχει. Άλλοι μου λένε να εμβολιαστώ ξανά, δεν έχω πρόβλημα, μα δεν έχουν περάσει ακόμα οι τρεις μήνες, κι αν συμβεί κάτι σοβαρό ποιος θα μου εγγυηθεί εμένα πως δεν θα πάθω κάτι. Στις 20 Απριλίου έχω κλείσει μια πάρα πολύ καλή δουλειά πάνω στο αντικείμενο μου».
Σύμφωνα με τον Παντελή Αλεξόπουλο υπάρχει διαφορά στην αντιμετώπιση μεταξύ Ουκρανών προσφύγων και Ελλήνων που επέστρεψαν εξαιτίας του πολέμου :
«Δυστυχώς βλέπω πως οι Ουκρανοί πρόσφυγες που ήρθαν εδώ έχουν μια διαφορετική αντιμετώπιση από εμάς τους Έλληνες που επιστρέψαμε από τον πόλεμο. Εγώ έχασα τις δουλειές μου το σπίτι μου στη Χερσώνα μέχρι με δανεικά ρούχα είμαι και δεν βλέπω να υπάρχει κάποια μέριμνα για εμάς. Για χρόνια εργαζόμουν πάνω στον τουριστικό τομέα. Τώρα έχω βρει μια δουλειά πάνω σ ένα γιοτ και δυστυχώς πρέπει να είμαι πλήρως εμβολιασμένος. Τι θα κάνω, ζήσαμε την φρίκη του πολέμου κανονικά κλεισμένοι για μέρες στο γκαράζ του σπιτιού μας, για να προστατευτούμε και τώρα ήρθαμε εδώ για να σωθούμε και δεν μπορούμε να βγάλουμε άκρη».
Αυτές τις ημέρες η οικογένεια Αλεξόπουλου φιλοξενείται σε σπίτι φίλων τους, το οποίο όμως θα πρέπει να εγκαταλείψουν:
«Με φιλοξενεί στο σπίτι του ένας φίλος από τη Γερμανία ο οποίος όμως 30 Απριλίου φεύγει. Προσπαθώ να κάνω κάποια μεροκάματα βάφοντας σπίτια, αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε για να ζήσουμε κι εμείς. Αν μπω στη διαδικασία να πληρώνω για να κάνω rapid test κάθε τρεις και λίγο κι αυτό δεν γίνεται γιατί δεν έχουμε χρήματα. Ούτε για να κουρευτώ δεν έχω. Ακόμα και για λάντζα να πάω σε εστιατόριο δεν γίνεται να πληρώνω συνέχεια για rapid test. Τους είπα να κάνω τεστ αντισωμάτων και μου είπαν πως δεν αναγνωρίζεται στην Ελλάδα, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες».
