Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος*
Η ενταθείσα προκλητικότητα της Τουρκίας το τελευταίο διάστημα, που εκδηλώνεται μεταξύ άλλων με την αύξηση των μεταναστευτικών ροών, την ψευδοσυμφωνία με τη μία πλευρά των αντιμαχόμενων στη Λιβύη, τη ρητορική διεύρυνση των τουρκικών διεκδικήσεων και τον πολλαπλασιασμό των παραβάσεων και παραβιάσεων σε αέρα και θάλασσα, αποκαλύπτει την τουρκική ανάγκη να αντιμετωπιστεί η νέα ελληνική στάση υπό την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη – μια κυβέρνηση που εξελέγη αποφασισμένη να υπερασπιστεί έμπρακτα τα εθνικά δίκαια και συμφέροντα.
Κι η αλλαγή αυτή ως προς το πρόσφατο παρελθόν είναι μεγάλη. Δείτε για παράδειγμα τις πρόσφατες δηλώσεις του καθηγητή Λιάκου για τον EastMed που, μπορεί μεν να μην αποτελούν την επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύπτουν όμως τον τρόπο σκέψης ενός πολύ μεγάλου και επιδραστικού μέρους της μέχρι πρότινος κυβερνώσας αριστεράς. Δείτε τις αποκαλύψεις ότι από το 2015 η τότε ελληνική κυβέρνηση γνώριζε ότι τουρκικό πολεμικό υλικό διεκινείτο μέσω Αιγαίου προς τη Λιβύη, παραβιάζοντας ανοιχτά το εμπάργκο που έχουν επιβάλει τα Ηνωμένα Έθνη – αποκαλύψεις που όμως δεν οδήγησαν σε καμία αντίδραση από ελληνικής πλευράς.
Δείτε τις δήθεν κατευναστικού χαρακτήρα παραχωρήσεις προς την Τουρκία που έγιναν κατά την πενταετία ΣΥΡΙΖΑ: Από την αψυχολόγητη πρόσκληση στον Τούρκο πρόεδρο για περιοδεία στη Θράκη, μέχρι την ματαίωση προγραμματισμένων στρατιωτικών ασκήσεων σε ευαίσθητες για την γείτονα περιοχές, η Ελλάδα υπερέβαλε εαυτόν σε ζήλο πολιτικής κατευνασμού. Για να μη μιλήσουμε για την ΑΟΖ, ζήτημα που είχε μπει στην κατάψυξη παρά τις κατά καιρούς προεκλογικές μεγαλοστομίες και κορώνες από ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Στον αντίποδα όλων αυτών, βλέπουμε να ξεδιπλώνεται από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μία στιβαρή εξωτερική πολιτική που απαντά στην τουρκική προκλητικότητα με πράξεις: την ισχυροποίηση της αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας με στοχευμένα εξοπλιστικά και αναβαθμιστικά προγράμματα και την ενίσχυση της ελληνικής στρατιωτικής αποτελεσματικότητας, την διπλωματική κινητικότητα του ΥΠΕΞ, την ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την εξασφάλιση ρητής ευρωπαϊκής καταδίκης της Τουρκίας όποτε χρειάζεται, την επισφράγιση του άξονα Αθήνας-Λευκωσίας-Τελ Αβίβ με την υπογραφή του αγωγού EastMed, τη συμφωνία MDCA με τις ΗΠΑ.
Ο υποχωρητικός κατευνασμός υπονομεύει μακροπρόθεσμα τα εθνικά συμφέροντα, ενώ ούτε η φαινομενική ηρεμία που δήθεν παράγει δεν είναι ανθεκτική στον χρόνο. Η σαφής βούληση για την αποτροπή των όποιων απειλών προκαλεί αρχικά εντάσεις που δοκιμάζουν την αποφασιστικότητά της, όμως όταν εδραιωθεί ως τέτοια στη συνείδηση των επίδοξων αμφισβητιών της, είναι η μόνη που εγγυάται ειρήνη και ασφάλεια. Η επιλογή είναι δική μας!
*Βουλευτής Α Αθήνας ΝΔ, μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων του ελληνικού κοινοβουλίου*
Αναδημοσίευση από το protothema.gr
